Love, Halo Book 1 (Completed)

Chapter 27: As I am Missing You

RAIZER'S POV

Ilang buwan na lang pala at birthday na naman niya. Lagi ko siyang nakakasalubong sa school. Alam kong kahit naka-earphone siya'y naririnig niya 'ko. Lagi kong sinasambit ang pangalan niya kapag nasa malapit siya.

Alam kong naririnig niya pero iniiwasan niya 'ko.

Kasalanan ko naman. After that night everything's changed between us. It's like I have the brightest star but, I chose a stone that never makes me happy.

I'm really stupid and too numb to feel it. I admit that I cared for her more than anything but, I didn't see her as the person I'll stay for the long run.

Stupid, right? Then, I'm expecting too much coming from her right now? That she will approached me as I approached her before but, I see and I can feel everything that she changed a lot. And I'm part of that change.

Masaya siyang kumakain ng fries and slurpee kasama 'yong dalawa niyang kaibigan. Kilala ko yung isa roon. Kaklase ko kasi siya sa isang subject na pang second year dahil irregular student siya.

Though we're seldom talk it seems that she's happy with them. I can see the happiness that I can't see anymore every time I'm around near her.

I admit that I'm getting nervous now than before when I tried to have a small talked to her.

She changed a lot. Really a lot...

"Pre, baka namam matunaw na 'yan sa mga titig mo?" Sambit ni Albert na katabi ko lang

"Tumigil ka nga! Ang ingay mo mamaya marinig ka, eh." Saad ko naman habang nakatingin pa rin sa kanya

"Bro, lapitan muna kasi. Ikaw naman kasi ang ang tanga-tanga mo! You dumped her, dude! Kaya anong aasahan mo? Na lalapitan ka niya ulit matapos ang gabing 'yon? Dude, hindi siya tanga! Kasi ikaw ang..." Pinutol ko ang sasabihin nito

"Oo ako na ang tanga. Tanga ako kasi hindi ko sinabi sa kanya. Hindi ko alam kung bakit yun ang lumabas sa bibig ko noong mga oras na 'yon." Sagot ko pa rito

Nakatingin lang ako sa kanila. The way she speak, laughed and act is totally different from the past.

Mahahalata mong isa ako sa dahilan kung bakit siya nagbago. I used to defend her from her bullies way back then. Sinisiguro kong wala siya sa paligid ng sa ganoon hindi niya ako nakikita.

I'm always doing it for her. I'm always cared for her until now, honestly. But, then the tables have turned and I am now regretting everything.

I still want to stay again in her side but, then the signs are not showing to me. Lagi ko pa ring naaalala ang bituin sa kanya. Ang pangakong binitawan ko pero ako rin pala ang sisira.

Hindi naman ganoon kalayo ang pwesto namin sa kanila kaya naman narinig ko ang mga sinabi niya.

Napangiti ako ng malungkot. Ibang-iba na talaga siya. I missed the days when I can see her smile and watched her sort of craziness.

Ininom ko na ang iced tea na nasa lamesa bago napagpasyahang bumalik na sa school.

"Oy, pre sandali intayin mo kami!" Sambit ni Albert bago nagmamadaling humabol sa'kin

HALO'S POV

I knew it... I knew it that someone is listening in our conversation. Hindi pa rin pala siya nagbabago, tsismoso pa rin talaga siya.

Umpisa pa lang alam kong nandito na sila. Hindi ko lang pinansin dahil ayokong magmaldita.

Sinadya kong magseryoso dahil naiinis na 'ko sa ingay ng mga kasama niya.