GÜZEL KIZ |texting|

özel bölüm

Adele-Lovesong

AY ÇOK HEYECANLANDIM ŞU AN

***

2 YIL SONRA

"Serra, biz bence vazgeçelim kızımızı vermekten. Arayalım, gelmesinler istemeye."

Babamın koridordan gelen sesi beni bir anlık duraksatsa da ojeyi sürmeye devam ettim. Ya da sürememeye demeliydim çünkü heyecandan titreyen ellerim buna engel oluyordu. "Aman ya sürmeyeceğim bunu." Söylenerek ojeyi bıraktıktan sonra kenarda duran aseton ve pamuğu aldım elime.

"Baban oldukça stresli."

"Hiç sorma." derken Beyza'ya döndüm. Yatağın üzerine oturmuş takılarımın olduğu kutuyu kurcalamakla meşguldü. "Sabahtan beri annemi bu konuda ikna etmeye çalışıyor." dedim yakınırcasına. Güldü. Ardından da bana çevirdi bakışlarını.

"Onu da anlamak lazım ama. Kolay bir şey değil."

"Orası öyle tabii." deyip önüme döndüm.

Alperen, yaklaşık bir ay önce baş başa olduğumuz bir anda evlilik teklifi yapmıştı bana. Teklif yaptığı ilk an şoka girip abartısız yarım saat konuşamasam da ondan sonra kendime gelerek kabul etmiştim teklifini. O da verdiğim 'evet' yanıtından sonra duygulanmış ve bana sarılarak ağlamıştı.

"Ay bir an önce mezun olun da evlenin. Onun heyecanı daha güzeldir bence."

Evet, dercesine salladım başımı. Şu an üniversitenin üçüncü yılındaydık. Hatta bu yılın bitirmemize iki ay bir şey kalmıştı. Fakat yine de mezun olur olmaz evlenemeyecektik çünkü ilk önce kendi işimizi elimize alıp düzenimizi kurmamız gerekiyordu.

"Ben yine o heyecanı içimde yaşarım." dedim sessizliğimi bozarak. "Fakat babamla Alperen'i düşünemiyorum. Özellikle de Alperen'i."

"İkisi de birbirinden gergin ve heyecanlı."

Onu başımı sallayarak onayladığım esnada odamın kapısı gürültülü bir şekilde açıldı. Bakışlarımı o tarafa çevirdim. Buse, elinde tuttuğu tabakla içeri girmişti. Tabağın içinde de akşam için hazırladığımız ikramlar bulunuyordu."Sarmalar çok güzel olmuş. Ayrıca pasta da güzel." dedikten sonra kurabiyeyi işaret etti.

"Özellikle de bu kurabiyeye bayıldım. Harika ötesi bir şey."

"Buse, biz onları sen zıkkımlan diye mi hazırladık?"

"Mutfakta böyle şaheserler varken nasıl ağzımı tutabilirim?" dedi eline aldığı sarmayı ağzına atarken. "Elbette zıkkımlanacağım."

Ona tam cevap verecekken çalan telefonum engelledi beni. Beyza, komodinin üzerinde duran telefonu alıp bana uzattığında alıp ekrana baktım. Alperen'di arayan. Açtım.

"Efendim?"

"Dilay, çabuk hazırlan. Kaçıracağım seni." dedi telaşla. "Çünkü ben bu akşam için bir türlü hazır hissedemiyorum kendimi."

"Olur. Sen, beni kaçır. Babam da bizi bulduktan sonra mezara soksun."

Cümlelerimi duyan Beyza gülerken Buse ise alaylı bir tavırla babama seslendi.

"Baba, hızlı damat sever misin? Alperen, ablamı kaçıracakmış da ondan soruyorum."

"Buse!" dedim dehşetle. "Tutsana o çeneni."

Umursamayıp tabaktakileri yemeye başladığı esnada içeriden babamın sesi duyuldu.

"Sorun bakayım o hızlı damada bu genç yaşında mezara girmek ister miymiş."