GÜZEL KIZ |texting|

6.0

***

"Hasiktir, ne oluyor lan?"

Alperen'in bağırışı beni sıçratırken ışık hızıyla yattığım yerden doğruldum. Ani kalkışım afallamamı sağlasa da kendimi toparlayarak sinirle Alperen'e döndüm. "Geri zekâlı, neden bağırıyorsun? Ödüm koptu." Dediğimi umursamadan kocaman açılmış gözleriyle bana bakmaya devam etti. Ben ise sinirle yüzümü ovuşturdum.

Ödümü kopartmıştı!

"Hasiktir."

Bakışlarımı tekrardan ona çevirip ne var dercesine salladım başımı. Dizlerinin üzerinde durduğu yatakta bana doğru yaklaştı ve elini omzuma koyup yavaşça dürttü. "Gerçek misin lan sen?" diye sorduğunda gülmek istesem de tuttum kendimi.

Dün gece sarhoş olduğu için neler olduğunu hatırlamıyordu büyük ihtimal. Açıkçası bu benim için sorun değildi çünkü konuşacağımızı konuşmuş ve sonunda da barışmıştık. Sonuçta sarhoş olması dün gece samimi olmadığı anlamına gelmezdi.

"Aa, sen ciddi ciddi gerçeksin. Rüyada falan değilim ben."

"Değilsin." dedim alayla. "Gerçeğim ben."

"Ama biz neden beraber uyandık ki?" diye sordu şaşkınlıkla. "Yani sen beni yanında istemiyordun ya ondan sordum."

Sonlara doğru sesi kısıldığında derin bir iç çektim. Bu süreçte kırılan tarafın sadece ben olmadığını daha iyi anlıyordum şu an.

"Bir şey söylemeyecek misin?"

"Söyleyeceğim." dedim derin bir nefes almadan hemen önce. Bana beklentiyle bakarken bir yandan da başını ovuşturuyordu. "Çok ağrıyor." diye sızlanıp kendini tekrardan yatağa attığında öylece baktım ona. Dün geceki o öpüşmeden sonra direkt yatıp uyumuştuk. Tabii ben, pek rahat edemediğim için geceleri ara ara uyanmıştım. Alperen ise benim aksime oldukça rahat uyumuştu.

"Dün gece sarhoş olmuşsun." diyerek konuya giriş yaptığımda yattığı yerde bana doğru dönüp dikkatlice dinlemeye başladı. "Sadece sen değil, Tarık da olmuş. Yavuz da sizi alıp buraya getirmiş." Yeşillerinin pür dikkat üzerimde olması beni bir anlığına duraksatsa da devam ettim anlatmaya.

"Sonra ben de seni uyuman için buraya getirdim."

"Yoksa zorla mı tuttum seni yanımda?" diye sordu telaşla. "Bak eğer öyle bir şey yaptıysam özür dilerim."

"Aslında tam öyle değil." deyince yattığı yerden doğruldu. "Ne yani isteyerek mi durdun yanımda?" Heyecanlı çıkan sesi beni bir anlığına gülümsetirken başımı usulca aşağı yukarı salladım. "Sen, yanında yatmamı istediğin için beni bırakmadın." deyip bakışlarımı kaçırdım ondan. Neden bilmiyorum ama garip bir utanç sarmıştı vücudumu.

"Ben de itiraz etmeyip yattım yanına."

"Harbi mi lan?"

Başımı onaylarcasına sallayınca kocaman gülümsedi. "Çok heyecanlandım." dedi aniden. Ardından elimi tutup kalbinin üzerine koydu.
"Bak, nasıl atıyor." deyip gülümsemeye devam ettiğinde ben de güldüm bu hâllerine. Aşırı masum gözüküyordu şu an.

"Ee sonra ne oldu peki?"

"Sonra biz seninle biraz konuştuk. Yani sen pişmanlığını dile getirdin ve seni affetmemi istedin."

"Bir saniye çok gerildim şu an." deyip kendini tekrardan yatağa attı. "Yani eğer biz bu sabaha sarmaş dolaş bir şekilde uyandıysak..." Aniden susup bana baktığında gözleri kocaman açıldı. Ben ise ne yapacak diye ona bakmaya devam ettim. Sanırım fark ettiği gerçek karşısında kısa çaplı şok geçiriyordu.