GÜZEL KIZ |texting|

0.2

***

Ozan= günaydın güzelim

Ozan= biz de seni özledik.

Ozan= hatta diyoruz ki okul çıkışına gelelim?

Dilay= ya çok isterim ama uzak değil mi? :(

Dilay= Hem Buse ile alışverişe gidecektik.

Ozan= son ders boş.

Ozan= çıkıp geliriz.

Ozan= ve de istersen size eşlik ederiz?

Dilay= ay tamam o zaman

Dilay= Buse ile konuşayım belki alışverişi iptal ederiz. Gezeceğimize oturalım bir yerde.

Ozan= tamam güzelim.

Ozan= çıkmam gerekiyor şimdi.

Ozan= görüşürüz çıkışta.

Dilay= görüşürüz.

***

Gülümseyerek telefonu masaya koyduğumda diğerlerinin bana baktığını fark ettim. "Bir şey mi oldu?" diye sordum her birine bakarak. Beyza, hemen kendine gelip gülümsedi.

"Yok ya... Ne sorun olacak?" deyip oturduğu yerde bana yaklaştı. "Sevgilin mi var senin? Gülümsüyordun da merak ettim." Başımı onaylarcasına salladım. Gülünecek bir şey olmasa bile gülüyordum Ozan ile konuşurken.

"Aa, öyle mi ne güzel." dedi gülerek. Şaşırmış gibi yapmıştı ama nedense öyle gelmemişti. Zorla verilen bir tepki gibi gelmişti ama yine de bir şey demedim. "Ne zamandan beri çıkıyorsunuz?" diye soran Begüm'e baktım.

"On ay oldu."

"Oo, neredeyse bir sene olacak." dediğinde heyecanla başımı evet dercesine salladım. Ozan ile çok mutluydum. Güzel bir ilişkimiz vardı.
Birbirimize fazlasıyla değer veriyorduk.

"Abla."

Buse'nin sesiyle arkama döndüm hemen. Masadakilere kısa bir bakış attıktan sonra bana döndü. "Abla, ben o sınıfta duramam." dedi sinirle. Ardından bir sandalye çekip Alperen'in yanına oturdu.

"Ne oldu ki?"

"Hepsi geri zekâlı ya hepsi. Bir tane ciddi insan yok. Hocaya saygıları yok. Bir ders boyunca kafayı yedim resmen. Duramam ben o sınıfta. Babamı ara gelsin. Şubemi değiştirelim."

Ben ona şaşkınca bakarken oturduğu yerde sinirle arkasına yaslandı. Buse birini sevmediyse onu sevmek için bir daha uğraşmazdı. "Buse, daha ilk günündesin. Biraz daha bekle, alışırsın." dedim onu yatıştırmaya çalışarak. Olumsuzca sağa sola salladı başını.
"İstemiyorum, akşam konuşacağım babamla." Bakışlarımı ondan çekip diğerlerine baktım. Şaşkın bir şekilde kardeşime bakıyorlardı.

"Bu da benim kardeşim Buse işte."

Buse hepsine tek tek bakış attıktan sonra en son tekrardan Alperen'e baktı.

"Bismillahirrahmanirrahim." dedi elini kalbine götürerek. Ardından bana döndü.

"Abla, sen Ozanı'ı bırak, bunu al. Eve ekmek getirir bu. Gözüm tuttu."

Ben, ona şaşkınca bakarken diğerleri güldü. Çaktırmadan Alperen'e baktığımda başının eğik olduğunu gördüm. Yüzü ifadesizdi. Bir tepki vermemesi beni mutlu ederken ölümcül bakışlarımı Buse'ye yolladım.

"Ablamı istemezsen anlarım. O yüzden Beni de alabilirsin. Tabii kendinden iki yaş küçük birini istersen."

"Buse!"