0537 *** ** **= Ne demiş Kaan Boşnak
0537 *** ** **= Bilmem kime gücendin hadi gel anlat bana
0537 *** ** **= Değişmem gülüşünü tüm dünya benim olsa da
0537 *** ** **= Her kim ki seni üzüp üstüne ağlatırsa
0537 *** ** **= Bir damla su vermem çölle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizi bu tatlı gifle selamlamak istedim. Hepimiz kitaba hoş geldiniz. Okumaya geçmeden önce ufak bir açıklama yapacağım. Başrol kızımız Dilay, Çıkmaz Sokak kitabımdaki çiftimin kızı. Kendisini dünyaya yayımladığım son özel bölümde gelmişti. O yüzden Çıkmaz Sokaktaki karakterleri burada da duyacaksınız ama kafanız karışmayacak. O yüzden onu okumadan da bu kitabı okuyabilirsiniz. Benim diyeceklerim bu kadar. Hepinize iyi okumalar dilerim. ❤️
04.03.21
Yorumlarda lütfen başka kitapların karakterlerden bahsetmeyin. Ayrıca benim karakterim de başka kitaplarda konuşulmasın. Sonuçta ben nasıl bu durumdan rahatsız oluyorsam diğer yazarlar da haklı olarak bundan rahatsız olabilir. O yüzden bahsetmemeye özen gösterirseniz sevinirim.
***
"Benden çekiniyormuşsun. Bana göre değil hiç, diyormuşsun. Çok baskın, çok iddialı fazla popüler buluyormuşsun."
Kardeşim Buse'nin karga sesi tüm evde yankılanırken kendim için bolca sabır diledim. Kendime geldikten sonra da neden var olduğunu sorgulamayı düşünüyordum.
Aniden açılan kapının sesiyle yattığım yerde sıçrarken Buse'nin sesi bu sefer de odamın içini doldurmaya başladı.
Yüzüne attığım sert yastık dengesini kaybettirip yere popo üstü düşmesini sağlarken koca bir kahkaha attım. "Bak işte Allah cezanı nasıl veriyor." dedim sanki düşmesine ben sebep olmamış gibi. Oturduğu yerde sinirle soludu ve saçlarını geriye doğru atıp alev saçan yeşil gözlerini bana çevirdi.
O an onunla köprüde karşılaşmış iki inatçı gibi bakıştık. Dudaklarında oluşan sinsi gülümseme beni korkuturken bir haltlar yiyeceğini anladım. Oturduğu yerden kalkıp okul eteğini düzelttikten sonra son bir bakış attı bana.
Oturduğum yerden bir hışımla kalkıp salona geçtim. Buse, çoktan babamın arkasına saklanmıştı.
"Baba, fırlat şunu kanepeden aşağı. Birazdan boks maçı yapacağız."
Babam, bana dehşetle bakarken ölümcül bakışlarımı Buse'ye çevirdim. Az önce babama sevgilimle yaşadığım şeyi söylemesinden çekinmemiştim. Babam zaten sevgilim olduğunu biliyordu. Tamam, öpüştüğümüzü bilmesi elbette işime gelmezdi ama yine de bunun için kızamazdı.
