Little Secret (Voltooid)

Hoofdstuk 28- wat is er met Dealorian?

Heey mensen!
Ik vind het echt niet leuk om dit te zeggen, maar aan elke (leuk) boek komt een einde. Er komen nog ongeveer 10 hoofdstukken hierna :,( Thank u voor al die reads!
-
"James.." gromt Stefan. "Geen idee. Het liefst vermoord ik hem meteen, maar dat gaat natuurlijk niet,"
"Jawel, ik heb een plan..." zeg ik grijnzend terwijl ik me heel slim voel. "Maar dan zullen we iets langer moeten wachten met je 'verandering',"
-

{Pov Sam}

"Hallo, lieverd!" zegt Charlotte, de moeder van Rosalie. Ik glimlach naar haar. "Dag mevrouw, is Rosalie thuis?"
Charlotte knikt. "Altijd, mijn jongen, altijd," ze houdt de deur iets verder open en ik loop naar binnen. "Geef je jas maar," zegt Charlotte. Ik trek mijn zwarte jas uit uit en geef hem aan haar. "Dank u wel," zeg ik.
"Rosalie is boven. Succes," zegt ze. Ik grinnik. Ik loop naar de trap. Als ik op de helft van de trap ben hoor ik Charlotte nog iets zeggen. "Sam?"
Ik draai me om. "Ja?"
"Bedankt dat je dit doet voor mij, voor ons.. Voor haar. Je bent de perfecte jongen voor haar,"
Charlotte kijkt me aan. Ze lijkt precies op Rosalie als ze zo kijkt. Ik open mijn mond even en sluit hem dan. "Dank u wel, maar ik denk dat Rose daar anders over denkt.." zeg ik spijtig. Dan draai ik me om en loop met grote stappen de trap op. Ik klop aan bij de kamer van Rosalie.
"Rose?" vraag ik.
"Hmm..?" hoor ik een vaag gemompel uit de kamer komen. Ik doe de deur open en loop naar binnen.
"Hey Sam!" zegt Rosalie. Ze ligt op haar bed met een boek voor haar neus.
"Hee. Wat lees je?" vraag ik nieuwsgierig.
Rosalie houdt het boek omhoog. "Heartbeat?" lees ik vragend. "Leuk?"
"Hm, nee. Het is iets te nep," zegt Rosalie lachend.
"Waar gaat het dan over?" vraag ik en ik plof op de grond.
"vampiers," zegt ze. "Over een jongen en een meisje.. Meisje vampier, jongen niet. Whatever. Wat heb je vandaag gedaan?"
"Niet zoveel, eigelijk. Beetje gechillt. Jij?" vraag ik terwijl ik mijn schoenen uittrap.
Eigenlijk heb ik niet echt gechillt ofzo. Ik heb het hele Plan doorgesproken met Stefan. Morgen mag hij uit het ziekenhuis. Finaly. Dan kan het allemaal beginnen. Ik leun genietend tegen Rose's bed.
"... En toen kwam James dus binnen.." zegt Rosalie. Ik kijk met een ruk op. "JAMES?! Waar?!"
Rosalie begint te lachen. "Jouw gezicht! HAHAHAHAHAHA ik wist gewoon dat je niet luisterde!"
Ik word een beetje rood. "Hahaha! Flauw hoor!" zeg ik beledigd.
Rose gaat op haar buik liggen met haar hoofd buiten het bed naar mijn kant en trekt me in een knuffel. "Awh.. Sorry Sammie," zegt ze.
Ik grinnik. "Ik heb het je vergeven, Rosiebosie!"
Rosalie grinnikt. Dan komt Dealorian binnen. Ze kijkt even naar onze omhelzing en wil de deur dichtdoen.
Rose laat me los. "Wat is er, Lorie?"
Dealorian komt weer de kamer binnen. Ze heeft een rood hoofd. "Ik eh.." ze valt even stil.
"Jij?" vraag ik.
"Ehm.. Ik zag.. Eh..." Dealorian heeft een rood hoofd. Wat is er in vredesnaam met haar aan de hand?
We kijken verbaasd naar Dealorian. Ze staat nog steeds in de deuropening. Dan draait ze zich om en knalt de deur dicht. Rosalie kijkt me verbaasd aan. "Dat was-"
"Vreemd.." vul ik haar aan.
"Ja.." zegt ze. "Hm, nou ja, ik ga straks wel even vragen wat er is gebeurd. Sam?"
Ik kijk op naar haar bruine ogen. Ik weet wat er nu gaat komen. "Hoe gaat het met hem?"
Ik bijt op mijn lip en kuch even. "Ja eh.. Het gaat goed met hem," begin ik.
Rosalie kijkt me aan. "Ja? En? Wat nog meer?"
"Hij wordt al iets sterker, over een paar dagen mag hij uit het ziekenhuis,"
Rosalie's ogen beginnen te glinsteren. "Komt hij weer bij jou wonen?"
"Nee," zeg ik. "Hij gaat bij een andere vriend wonen"
Rosalie's ogen worden wat doffer. Ze denkt even na. "Ken ik die vriend?"
"Rose, geef het op. Je weet wat hij wil,"
Rosalie zucht en ze legt haar gezicht op het dekbed. "Hm. Ik háát het dat ik hem niet mag zien. Ik háát het ik haat het ik haat het. Sam?"
"Ja?"
"Zullen we naar buiten gaan?" ze kijkt me aan.
Verbaasd kijk ik op. "Jij? Naar buiten?" Ik doe alsof ik me verslik. "Woho! Dat had ik niet verwacht,"
Rosalie geeft me een duw zodat ik naar achter val. Ik spreid mijn armen en begin te lachen. "Sorry Rose!" ik sta op en trek mijn schoenen aan. Ik steek mijn hand uit en trek haar van het bed af. "Kom! Dan gaan we naar buiten!"
Rosalie grinnikt. We lopen de trap af. Rosalie's hand ligt nog steeds in de mijne. Het is vreemd, maar ik heb er geen gevoelens meer bij. Het is gewoon een fijn gevoel, geen verliefdheid ofzo.
Rosalie steekt haar hoofd om de hoek van de deur. "Mam? Sam en ik gaan even naar het bos,"
Ik hoor dat Charlotte haar ergens in verslikt. "Rose! Wat fijn! Veel plezier,"
Rosalie grinnikt. We openen de deur en lopen naar buiten.
Het is november en de bomen zijn prachtig. Geel,rood, bruin oranje. Echt geweldig. Een vogel land op een tak en begint een liedje te fluiten. Rosalie kijkt ernaar. "Kom," zegt ze dan. We lopen op ons gemak verder. Ik steek mijn handen in de zakken van mijn gescheurde skinny. Glimlachend kijk ik naar de grond. "Rosalie?"
"Hmm?" mompelt ze.
"Wat ga jij doen na school?"
Rosalie haalt haar schouders op. "Geen idee," we kijken denkend naar het pad met bomen voor ons. "Vroeger wou ik altijd circusdirecteur zijn, maar ik denk ik dat niet meer wil worden."
"Circusdirecteur?" vraag ik verbaasd lachend.
"Ja. Met zo'n hoge hoed!" zegt Rosalie terwijl ze een takje van een boom trekt.
Ik stel me Rosalie met een hoge, zwarte hoed en zo'n pinguïn jasje. Ik schiet in de lach. "Wat?" vraagt Rosalie beledigd.
Ik schud mijn hoofd.
"Wat ga jij na school doen?" vraagt Rosalie.
"Weet ik niet. Feesten," zeg ik lachend. "Eindelijk geen school meer,"
"Ja," zegt Rosalie verlangend. "Ik kan niet wachten,"

{twee uur later}

"Mijn schuld?" roep ik verontwaardigd. "Jij wou wandelen!"
"Ja maar jij liep verkeerd "
"Ho, ho, ho!" Ik hou mijn handen omhoog. "Ik? Verkeerd lopen? Yeah Right!"
Rosalie port in mijn ribben. "Ja ja! Weet jij nu waar we zijn dan?"
"Ja, hoor. We zijn nu..." ik wil mijn mobiel uit mijn zak pakken. Kut, ik heb hem vergeten. "Ongeveer.. Op een plaats waar veel bomen zijn," zeg ik.
Rosalie grijnst. "Woah! Dat zal wel erg lastig voor je zijn geweest om dat te bedenken!"
"Ja, best wel. Weet jij wel waar we zijn, dan?"
"Ja hoor. We zijn nu ongeveer.." Rosalie denkt even na. "Hier!"
Ik klap zogenaamd verbijsterd in mijn handen. "Wauw!" Dan schiet ik in de lach.
"Maar even serieus," zeg ik na een tijdje. "We moeten wel thuiskomen, anders wordt je moeder ongerust,"
"Anders wordt je moeder ongerust," doet Rosalie me met een hoog stemmetje na.
Ik pak haar vast en leg haar over mijn schouders. Rosalie begint te lachen. "Sam! Zet me neer!" roept ze schaterend.
Ik grijns. Ik begin te rennen. "Je gaat de verkeerde kant op!" roept Rosalie.
Ik ren stug door. "Wat krijg ik als ik je thuis breng?" vraag ik.
Rosalie beukt op mijn rug. "Een klap voor je kop!" roept ze. Ik lach. "Ja, dat is een goed idee!"
"Omdraaien!" roept Rosalie opeens heel serieus.
"Waarom?" vraag ik.
"Ik ruik Dealorian!" roept ze verbaasd. Ik sta stil en ruik. Nu ruik ik het ook. "Zijn we in de buurt van jou huis, dan?"
"Niet dat ik weet?" zegt Rosalie. Ik ren, met Rosalie op mijn rug, naar de geur.
Ik stop bij een open plekje. "Hier moet ze zijn,"
Ik laat Rosalie op haar eigen benen staan. Zoekend kijken we om ons heen. Dan zie ik haar. Dealorian zit huilend tegen een dikke boom aan. Haar gezicht zit in haar handen en haar knieën zijn opgetrokken.
Ik stoot Rose aan en knik naar Dealorian. Rosalie staat bijna meteen bij haar. Ze neemt Dealorian in haar armen en knuffelt haar. Zachtjes loop ik er heen. Ik hoor Rose kalmerende dingen tegen Dealorian zeggen. Na een tijdje vraagt Rosalie wat er aan de hand is.
Dealorian kijkt op en snift, haar ogen zijn rood. Als ze ziet dat ik er ook ben begint ze weer te huilen. Verbaasd en geschrokken kijkt Rose me aan. "Wat is er met haar?"
Ik haal mijn schouders op. "Geen idee, zal ik weggaan?"
Precies op het moment dat ik op wil staan tilt Dealorian haar hoofd op.
"Jullie hebben het echt niet door hè?" zegt ze snikkend.

-

Oehhh! Wat zouden ze niet door hebben? Laat een comment achter met wat jij denkt!

Bye ! XSaar

P.s.Sorry ik had geen inspiratie vandaar een beetje een klein hoofdstuk :|

P.p.sBedankt voor de 15000 reads! x

P.p.p.s IK GA NAAR HET 1D CONCERT! YAYYY! wie nog meer?