"Bewijs eens dat je zo sterk bent?" Dealorian kijkt me vragend aan.
Ik denk even na. "Ga je mee naar buiten?" Vraag ik na een tijdje.
Dealorian knippert met haar ogen. "Nú?"
Ik rol met mijn ogen.
"Euh.. Oké."
"Spring op m'n rug." Zeg ik tegen mijn zusje. Ik weet dat het lastig zou worden, een mens zo dicht bij me. Maar ik zou er wel op letten dat ze niet te dicht bij zou komen met haar polsen Ik kniel, zodat ze op mijn rug kan zitten.
Dealorian grijnst en springt op mijn rug. "Here we go!" Zeg ik, en ik spring uit het raam.
"Ben ik niet te zwaar voor je, Rose?" Vraagt Dealorian bezorgt.
Ik glimlach. "Nee, je bent lichter dan een veertje."
Ik ren zo hard als ik kan over de straat, richting het bos. Ik voel dat Dealorian zich dichter tegen me aan drukt.
Ik spring over boomstammen en slootjes. Waar een mens drie uur over zou hebben gedaan, doe ik 5 minuten over. Maximaal.
Ik minder vaart als ik bij soort open plek ben. Vanaf hier kan niemand je meer zien. Ik ruik hier geen mensen geur, vandaar.
"Ga maar van mijn rug af, Dealorian." Zeg ik.
Dealorian beweegt niet.
"Dealor?" Zeg ik ongerust. Ik voel wat beweging op mijn rug.
"Dat was zo .... Eng!!" Roept Dealorian. "Maar ook zoooo vet!!" Ze springt van mijn rug.
"Ben je nu niet heel moe?" Vraagt ze.
Ik rol met mijn ogen. "Ik slaap niet, schatje." Help ik haar herinneren.
"Oh ja..."
"Nou, je wou zien hoe sterk ik was, toch?"
Dealorian knikt. "Til die steen op." Ze wijst naar een grote kei van 1 bij 1 meter. Ik til hem met 1 hand op. Dealorian kijkt me bewonderend aan. "En die?" Ze wijst naar een dikke omgevallen eikenboom. Ik schiet erheen en til hem boven mijn hoofd op. "Overtuigt?" Vraag ik.
Dealorian vliegt me om mijn hals. "Ik heb een super zus!" Roept ze. Ik verstijf. Bloed. Te dichtbij. Ik knijp mijn ogen dicht. Denk aan iets vies.. Eekhoornbloed. Yuk. Mens... Mens.. Mens...
Ik duw Dealorian weg en spring een boom in.
Dealorian kijkt verschrikt.
Ik probeer te glimlachen. "Iets te dichtbij, zusje."
"Sorry Rosalie!" Zegt ze zacht. Ik hoor het super duidelijk. Ik haal mijn schouders op. "Laten we gaan." Zeg ik. Ik spring naar beneden en til Dealorian op. Ze onderdrukt een gil. Ik ren zo snel mogelijk naar huis. Daar aangekomen is het half 7. Time to wake up. Ik glimlach. Ik zet Dealorian op de grond.
"Ga maar snel omkleden, Lorie." Zeg ik.
Dealorian knikt en loopt naar de badkamer.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hey Guyzzz Tot zover mijn boek. Wat vinden jullie ervan? Please comment!
Vote Comment Follow Please! Xxxx Saar
YOU ARE READING
Little Secret (Voltooid)
Romance(Stukje uit het boek) mijn neus gaat de lucht in. Hert. Ik ruik zijn bloed op afstand. Ik schiet als een kogel door het donkere bos. Opeens sta ik met een ruk stil. Mensenbloed!! Mijn ogen schieten alle kanten op. Ik probeer mezelf over te halen om...
