Little Secret (Voltooid)

Hoofdstuk 10-jagen

Rosalie geeft hem een zachte por tussen zijn ribben. "Niet!"
"Jawel!"
"Ik weet zeker van niet!"
"En hoe weet je dat dan?" Vraagt Stefan.
Rosalie denkt even na. "Nou oké, hij schept inderdaad op. Maar hij is wel ontzettend sexy!"
En dat moeten Stefan en ik het mee doen. Een sexy vampier.
-
POV Rosalie

Stefan rekt zich gapend uit. "Hmm.. Is het erg als ik ga slapen?"
Ik schuif met mijn voet een glas cola weg. "Nee hoor. Ik ga ook zo slapen denk ik,"
Sam kijkt naar buiten. Ik volg zijn blik. Ik kijk naar de tuin, waar een hert aan het gras staat te eten. Ik voel mijn bovenlip optrekken. "Eet hem. Drink hem, ik zorg dat Stefan je niet ziet. Succes, Rose." Zegt Sam
Beverig haal ik adem. "En jij dan?"
"Ik ga later wel."
Sam staat op. "Kom Stefan, we gaan even de keuken opruimen,"
Hij geeft mij een knipoog. Stefan en hij lopen de kamer uit. Meteen schiet ik overeind. Ik schiet als een kogel door het open raam. Het hert kijkt nog even bang op en schiet dan als een speer weg. Ik grom en laat mijn tanden blikkeren. Arm beest. Ik zet de achtervolging in. Ik haal met gemak het hert in, en spring er bovenop. Ik pak met mijn handen zijn nek. Ik voel een ader kloppen. Het hert geeft een soort gejammer, en dan bijt ik in zijn nek. Het zoete vocht druipt mijn mond in en ik grijns tevreden. Eindelijk. Na het jagen een keer hebben overgeslagen is dit echt de hemel. Ik lik over mijn lippen en laat het hert vallen. Ik ren zacht verder. Ik probeer geuren te vinden van wat dieren, maar ik ruik niets speciaals. Ik ren sneller en sneller. Mijn benen komen bijna niet op de grond, als ik mijn armen zou spreiden zou ik vliegen, denk ik. Ik versnel nog meer. Ik zie de bomen niet meer, zo snel ga ik. Er is geen hert in de buurt ruik ik. Dan maar wat konijntjes en vogels enzo. Ik drink 5 konijnen en 2 vogels en ga dan weer naar Sam's huis. Ik heb wel genoeg gegeten voor vandaag.

POV Sam

Eindelijk is de keuken opgeruimd. Het duurde een tijdje, maar alles blinkt nu.
"Is ze nu jagen?" Vraagt Stefan opeens. Hij drinkt een glas cola en leunt tegen het aanrecht.
Ik kijk even naar buiten. "Ja,"
Het blijft even stil. "Hoe snel.. Hoe snel kunnen jullie rennen?" Vraagt Stefan.
Ik denk even na. "Sneller dan een auto of een straaljager ofzo. Zelfs sneller dan een kogel denk ik. Misschien dat niet, maar in ieder geval heel snel."
"Vet! En Rosalie rent daar nu ergens? Is dat niet gevaarlijk?" Stefan kijkt me bezorgd aan.
Ik rol met mijn ogen en schiet in de lach. Ik sla hem zacht op zijn schouders. "Dude. Wij zijn onstervelijk. Iedereen die in de buurt van haar komt zou bang moeten zijn. Inclusief jij." Ik knipoog.
Stefan grijnst ongemakkelijk. "Aha., Hm oké. Gaan jullie wel naar school?"
"Hm, ja." Mompel ik. Ik keer me naar Stefan. "Jij dan?"
Stefan haalt zijn schouders op. "Ik sta officieel wel ingeschreven... Maar ik ga eigenlijk niet,"
(A/n oehh badboy!)
Ik geef hem een klap op zijn rug, en zeg: "je zou wel moeten gaan, hoor maat."
Stefan kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan.
"Vanwege de meisjes, er zitten echt leuke bij. Maar de leukste komt zo binnen," zeg ik lachend. We wachten precies 30 seconden en dan horen we een deur dicht slaan.
Rosalie komt binnen. Haar lippen zijn roder dan anders en er zit een rozige blos op haar bleke huid. Met glinsterende ogen kijkt ze me aan. "Thanks"
Ik glimlach naar haar. "No problem."
"Hey," zucht Rosalie tevreden. Ze kijkt naar Stefan.
"Hoi," zegt hij terwijl hij zijn lege glas wegzet. "Gelukt?"
Rosalie denkt even na. "Eh.. Ja?" Het komt er vragend uit. Ik grinnik en help haar uit deze situatie. "Hoe vind je de keuken? Is het niet geweldig goed opgeruimd?" Ik gebaar op me heen naar de glimmende keuken. Rosalie lacht. "Net zo schoon als zo'n chef keuken!"
Ik knik tevreden. "Inderdaad."
"Hé, gasten, ik ga even naar de wc, bye!" Zegt Stefan. Hij loopt de keuken uit. Ik leun tegen het aanrecht en sla mijn armen over elkaar. "Gelukt?"
Rosalie kijkt me lachend aan. "Ja! het was zo ontzettend fijn om weer de smaak van bloed in je mond te hebben! En als een kogel door het bos te rennen, niet normaal hoe snel ik die dingen mis." Ze kijkt me dromerig aan.
Ik kijk haar een beetje verbaasd lachend aan. "Was het zo leuk dan? Je ziet er erg vrolijk uit."
Rosalie haalt haar hand door haar haar. "Hm, ja best wel. Ik hou daar gewoon van."
"Van arme dieren vermoorden?" Vraag ik.
Rosalie springt naar voren en geeft me een duw. Nu op 'normale' kracht. Gelukkig stond ik tegen het aanrecht.
"Gemeen hoor!" zegt ze. "Tuurlijk vind ik het achteraf heel zielig voor ze, maar ik moet toch ook eten? En mensen eten toch ook dieren?" Ratelt ze snel achter elkaar door. Ik pak met mijn vingers haar kin en til die omhoog zodat ze me aankijkt.
"Rustig maar, Rose. Ik had het zo niet bedoeld." Ik kijk even naar haar lippen.
Rosalie knippert even met haar ogen en doet dan een stap achteruit. Ik laat haar kin los. "Wat is er?" Vraag ik teleurgesteld. Rosalie kijkt naar de deur en Stefan komt binnen. "Hey," zegt hij. Hij kijkt even naar Rosalie en mij.

POV Stefan.

Ik kijk even naar Rosalie en Sam. Sam kijkt teleurgesteld en Rosalie een beetje opgelaten. Ik kijk van de een naar de ander. "Wat is er?" Vraag ik. "Troubles?"
Rosalie schud haar hoofd en lacht. "Nee, joh!"
Sam kijkt naar buiten. Dan kijken ze elkaar recht in hun ogen aan. Een paar seconde maar, dan kijken ze weer naar mij. "Nou, ik ga pitten. Bye allemaal."
Rosalie geeft me een kus op mijn wang. "Welterusten Stef." Zegt ze, en dan loopt ze de keuken uit. Ik kijk meteen vragend. Naar Sam.
"Wat?" Vraagt hij bot. Ik maak een sussend gebaar met mijn handen. "Rustig maar,"
"Hmpf." Zucht Sam.
Ik klap even met beide handen op zijn wangen en vertrek naar boven.

POV Rosalie.

Ik zit op de bank en kijk voor me uit. Ik heb mijn knieën opgetrokken. Sam is net weg. Hij is jagen. Ik leun met mijn kin op mijn knieën en denk na. Wat voel ik nou voor Sam? En voor Stefan? Ik vind ze allebei leuk, maar ik..ik denk dat ik ze niet leuk-leuk vind. Eerder vriendschap-leuk. Maar toen ik Stefan net een kus gaf.. Ik dacht dat ik zou gaan vliegen. Zijn ogen en zijn haar..zijn gespierde armen en zijn lichtbruine huid. Sam is ook leuk, maar hij.. Tja.. Hij laat heel erg duidelijk merken dat hij me leuk vindt. Net in de keuken, toen hij mijn kin pakte. Ik zag dat hij naar mijn mond keek. Als ik daar langer had gestaan had hij me gezoend. Ik weet het, ik zoende hem ook net, maar dat was was meer uit opluchting en blijdschap. Ik zucht en sluit mijn ogen. Precies op dat moment hoor ik Stefan de kamer in lopen. Hij gaat naast me zitten en slaat een arm om me heen.
"Liefde is niet altijd makkelijk, Rose," hoor ik zijn warme stem zeggen.
Ik leun tegen zijn schouder en zucht. "Nee."
We zijn zwijgen. Ik vind het fijn dat Stefan niets zegt, maar hier alleen maar zit. Hij aait zacht over mijn schouder. Na een tijdje opent hij zijn mond. "Ik weet je geheim," zegt hij verontschuldigend.
Ik weet meteen wat hij bedoelt. Hij weet dat ik een vampier ben. "Dat dacht ik al," mompel ik.
Daarna is het weer stil. Na een tijdje begint het te regenen, druppels tikken tegen het raam. Ik hoor een uil, en in de verte hoor ik de kerkklokken.
Bim, bam,
Bim, bam,
Bim, bam,
Bim, bam,
Bim, bam,
Bim, bam.
12 uur.

-
Wohoehaa! 1000 reads! Jodelojodelojodelohitieee! Dankjulliewel!
Omdat dat te vieren mogen jullie als jullie een boek hebben, hem in de comment zetten EN ik zet hem in mijn boek! zodat jullie ook weten hoe fijn het is om veel reads te hebbe! Lief van mij hè :D
x Saar

P.s. Voor welk team zijn jullie? Stefan, Sam of team niemand? Laat het even weten via comments, dat kan van pas komen bij de rest van het verhaal ;)
Follow=Follow Back!
Comment
Read
Stem
Vote