Little Secret (Voltooid)

Hoofdstuk 4- de ontmoeting

De bel gaat. Snel schuif ik mijn spullen in mijn tas. Ik loop al de klas uit, terwijl andere nog bezig zijn met opruimen. Ik loop door de gang. Steeds meer leerlingen stromen uit de lokalen. Ik wurm me ertussen door. Ik word helemaal gek van de bloedlucht hier.stemmen galmen door elkaar. "Weekeind!" "We hebben zoveel huiswerk." "De nieuwe Fasionista gelezen?" "Ik moet mijn mobiel opladen...." En ga zo maar door. Ik moet naar buiten. Het laatste stukje ren ik. Ik duw de dikke eikenhouten deur open en de frisse lucht komt me tegemoet. Ik lik over mijn lippen en loop over het plein naar de parkeerplaats. Daar aangekomen zie ik Sam tegen mijn auto leunen. "Hey Rosalie." Hij glimlacht.

"Hai Sam! Wat doe jij hier?" Vraag ik.

Sam kijkt om zich heen. "Ik had een vraag. Heb je zin om vanavond samen eropuit te gaan?"

"Jagen?" Vraag ik. Sam knikt.

"Als date?" Vraag ik.

"Hm. Nee, denk gewoon als vrienden."

Ik zucht opgelucht. "Mooi zo. Ik heb liever een goede vriend erbij die ik nooit kwijtraak dan een vriendje met jaloezie en liefdesverdriet enzo."

Sam lacht. "Helemaal mee eens. Mijn laatste relatie was een ramp."

"Wat dan?"

"Ze was een mens.. En tja. Ik moest verhuizen. En zij werd steeds ouder..."

"Kon je net haar niet vertellen?"

"Nee." Zegt Sam

"Want?"

"Ik hield niet genoeg van haar.." Sam trekt een gezicht.

Ik besluit over te gaan in een ander onderwerp. "Lift nodig?"ik gebaar naar mijn auto.

"Ja graag!" Zegt Sam.

Ik open mijn tas op zoek naar mijn autosleutels. Als ik ze heb gevonden loop ik om de auto heen naar de andere kant van de auto.

"Ik wou dat het wat sneller kon.." Zeg ik tegen Sam.

Sam knipoogt naar me. Ik open de autodeur en stap in. Sam doet hetzelfde. Terwijl ik de sleutels is het contact doe en wegrijd, zet Sam de radio aan.

Ik glimlach naar hem. "Wat?" Vraagt Sam.

Ik schud lachend mijn hoofd. "Niets."

Sam kijkt me even vreemd aan, en kijkt dan weer weg.

Daardoor moet ik nog harder lachen.

"Gek! Let op de weg! Het zou namelijk heel erg opvallen als we tegen een boom knallen, en er haast geen kans is dat we het overleven , we er doodleuk uit komen."

Ik grinnik, en let weer op de weg. "Zo goed Sammie?"

"Waar woon je eigenlijk?" Vraag ik na een prettige stilte.

"In een huis." Zegt Sam.

"Welk huis?"

"Dat ene."

Ik zucht geërgerd.

"Niet zo snel boos, Rose." Grijnst Sam, terwijl hij zijn hand op mijn schouder legt. "Ik woon ergens in het bos."

Ik kijk verwonderd op. "Geen huis?"

Sam lacht. "Tuurlijk wel. Ik woon in een huis ín het bos." Verbeterd hij zichzelf.

"Me to." Zeg ik, terwijl ik door het begin van het bos rijd. Ik stop voor een klein bakstenen huisje, met een rieten dak. Ik trek het sleuteltje uit het contact en doe mijn gordel af. "Ga je mee naar binnen?" Vraag ik aan Sam.

Hij knikt. "Zijn er mensen thuis?"

"Ja, mijn zusje. Ze weet het..." Zeg ik terwijl ik uit de auto stap, "vind ze het niet erg dan?" Vraagt Sam. Ik haal mijn schouders op. ik doe het tuinhekje open, en schiet naar de voordeur. Sam lacht en doet hetzelfde. Ik doe de deur in een halve seconde open en roep: "Dealorian!! Ik ben thuis!"

"Heet ze zo?" Vraagt Sam.

Ik knik. Sam en ik lopen de kamer in. Dealorian zit huiswerk te maken. Verbaasd kijkt ze op. "Hey." Zegt Sam met een knipoog. Dealorian kijkt me vragend aan. "Hij is gewoon een vriend van me, hoor!" Zeg ik.

Sam grinnikt. "Ik ben Sam."

"Dealorian." Zegt Dealorian. Ze gaat verder met haar huiswerk.

"Heeft ze door dat ik een vampier ben?" Vraagt Sam, terwijl hij me in mijn ogen aankijkt,

Ik trek een gezicht. "Denk het niet."

"Wil je dat ze het weet?"

"Ja, lijkt me slim, dan weet ze dat ze moet oppassen."

"Oppassen?! Voor mij??" Sam kijkt quasibeledigd.

Ik grinnik.

Ik hoor Dealorian kuchen. Ik draai me om. "Wat?"

-

Sorry mensen, dit was een stom einde, maar ik beloof dat de volgende beter wordt!!

Please comment! Dat zou ik echt super fijn vinden!! Thans voor de 25 reads XXX Saar