Genre: Horror
Walang tigil ang pagkawala ng mga luha ni Denia habang iniinda ang paulit-ulit na pagtama ng latigo sa iba't ibang parte ng kaniyang katawan. Hawak iyon ng isang lalaki na nasa kaniyang harapan. Humakbang ito palapit sa kaniya kaya umurong siya at napalupagi na lamang sa isang sulok sa madilim na kuwartong iyon.
"Hindi ka na nararapat pang mabuhay. Dapat sa 'yo ay mamatay. Unti-unti kang mauubusan ng dugo."
Natatakot siya.
Kinakabahan.
At nahahabag na siya sa sarili.
"Alam mo bang hindi sapat ang nararanasan mo ngayon sa kasalanang ginawa mo?" patuloy pa ng lalaki.
Narinig pa niya ang pagtawa nito bago muling pinadapo sa kaniya ang latigo. Napahiyaw siya sa sakit nang tumama iyon sa kaniyang dibdib.
"Tama. Sumigaw ka lang sa sakit. Umiyak ka. Napakaganda sa pandinig ng bawat hikbi mo."
"Si-sino ka ba? Ano'ng kasalanan ko sa 'yo?"
Sa halip na sumagot ay naramdaman ni Denia ang malamig na kamay nito sa kaniyang binti. Hinila siya ng lalaki at nagmistula siyang basahan sa sahig na iyon. Tila nanlamig ang kaniyang kalamnam sa kilabot na nararamdaman. Punong-puno ng dugo ang kaniyang kasuotan at kumakalat na iyon sa sahig na nadadaanan niya.
"Oras na para pagbayaran mo ang kasalanan mo, Denia."
Nanindig ang balahibo ni Denia nang banggitin nito ang pangalan niya. Huminto sila sa kabilang sulok ng kuwarto. Siya, na nananatili pa ring nakahiga sa sementadong sahig.
Mabilis siyang kumilos upang matakasan sana ang estrangherong lalaki ngunit bago pa man siya tuluyang makalabas sa pinto ay nahablot na ng lalaki ang buhok niya. Hinila siya nito at isinandal sa malamig na dingding. Kung hindi lang siguro nito hawak ang kaniyang buhok, marahil napalupagi na naman siya dahil sa sobrang panlalambot ng katawan.
"Wala kang karapatang mabuhay," bulong ng lalaki sa tainga niya. "Dapat ka na mamatay."
Sinubukan pa ni Denia na makawala mula sa pagkakahawak nito pero masyado itong malakas. Hinila nito pababa ang buhok niya dahilan upang mapatingala siya rito. Ngumiti ng nakakaloko ang lalaki kaya lalo siyang nahintakutan sa maaari nitong gawin.
"T-tama na. Pakawalan mo na ako." Habol ang hiningang pagsusumamo niya.
Hindi niya rin makita ang mukha nito dahil bukod sa madilim ay may nakaharang na buhok sa mga mata nito. Ngunit doble ang takot na naramdaman niya nang magkaroon ng hinuha kung sino ito.
