***
-Απίστευτο, σχολίασε η Φανή κοιτώντας εμένα και την Στέλλα.
Μετά από έναν μεγάλο λόγο, στον οποίο βασικά επαναλάμβανε την λέξη "συγγνώμη" και την φράση "ήμουν απαίσια", αποφάσισα να δώσω στην Στέλλα μια δεύτερη ευκαιρία. Είναι η κολλητή μου εδώ και πόσο καιρό, δεν μπορώ να την ξεγραψω έτσι. Ακόμα και αν εκείνη το έκανε τον τελευταίο καιρό.
Οπότε τώρα αφιερωσαμε το διάλειμμα στο να εξηγήσουμε στην Φανή τι συνέβη τις τελευταίες δύο μέρες.
-Απλά μην βγει παραέξω. Το ξέρουν λίγα άτομα, τόνισα με παρακλητικό τόνο.
-Δηλαδή ποιοι το ξέρουν; ρώτησε εκείνη.
-Όσοι ξέρουν για το σχέδιο και εν μέρη ο Λαμπρόπουλος.
-Ο Στάθης και ο Μάνος τι είπαν όταν τα έμαθαν χθες; ρώτησε η Στέλλα αφού δεν είχα προλάβει να της τα πω.
-Δεν ξέρω. Δεν μου είπε τίποτα ο Αντρέας πέρα από το ότι ξέρουν και εκείνοι γιατί μένω σπίτι του. Αλλά υποθέτω πιστεύουν πως μου άξιζε αυτό που συνέβη, μουρμούρισα κοιτώντας προς το μέρος τους.
Την ίδια στιγμή είδα τον Στάθη να κοιτάει προς το μέρος μας και πήρα απευθείας το βλέμμα μου από εκεί.
-Η Αφροδίτη μου είπε πως το πρωί γκρίνιαζαν που ήρθα να χαιρετήσω πρώτα εσάς πριν πάω σε εκείνους. Όχι ο Αντρέας, πιο πολύ οι άλλοι δύο.
-Ώστε καρφωνεις και την παρέα σου τώρα Φανή;
Και οι τρεις βγάλαμε επιφωνήματα φόβου όταν ακούσαμε ξαφνικά την φωνή δίπλα μας και όλη η παρέα ήρθε και στάθηκε μπροστά μας.
Ο Μάνος που μας τρόμαξε όταν μίλησε πήγε και κάθισε δίπλα στον ελάχιστο χώρο που είχε αφήσει η Στέλλα στο παγκάκι.
-Εσάς σας πειράζει που σας κάρφωσε; Εμείς τι να πούμε που δεν μας λέτε τι έχει γίνει και είστε έτσι μεταξύ σας; ρώτησε εκνευρισμένη η Αφροδίτη εκ μέρους εκείνης, του αδερφού της και του Γιάννη που έμοιαζαν εξίσου εκνευρισμένοι.
-Τίποτα δεν έγινε. Απλά
-Απλά έτυχε να χωρίσετε και τα δύο ζευγάρια ταυτόχρονα; διέκοψε τον Αντρέα ο Μάριος.
-Παιδιά μην θυμωνετε. Είναι κάτι για το οποίο δεν θέλουμε να συζητήσουμε, μίλησα εγώ.
-Με τα κορίτσια δεν έχεις πρόβλημα να το συζητήσεις όμως, παρατήρησε ξανά η Αφροδίτη.
Οπότε υποθέτω καταλαβαίνετε τι έγινε στην συνέχεια.
Saved by the bell που λέμε;
Α μπράβο. Είναι η πρώτη φορά που χαίρομαι που έχω μάθημα.
-Τα λέμε αργότερα! αναφώνησα και τράβηξα την Στέλλα από το χέρι για να πάμε γρήγορα στην τάξη.
***
-Κατερίνα όλα εντάξει; Μήπως δεν σου αρέσει το φαγητό, να σου φτιάξω κάτι άλλο στα γρήγορα; ρώτησε η κυρία Κωνσταντίνα παρατηρώντας ότι δεν έχω αγγίξει σχεδόν καθόλου το φαγητό μου.
-Όχι κυρία Κωνσταντίνα, δεν χρειάζεται. Απλά δεν πεινάω, απάντησα ειλικρινά κοιτώντας την απολογητικά.
-Βρε κορίτσι μου ούτε εχθές έφαγες...
-Το ξέρω... Αλλά πραγματικά δεν έχω καθόλου όρεξη.
-Κατερίνα... Πρέπει να φας, είπε ο Αντρέας δίπλα μου κοιτώντας με.
-Αν θες σου φτιάχνω κάτι άλλο στο αψε σβήσε! προσφέρθηκε η μαμά του.
-Όχι δεν χρειάζεται. Το κοκκινιστό είναι μια χαρά, απάντησα και πήρα με το πιρούνι μου λίγο ρύζι.
-Λοιπόν Κατερίνα, νομίζω υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να συζητήσουμε, ξεκίνησε να μιλάει αμήχανα ο κύριος Γιώργος.
-Μπαμπά όχι.
-Αντρέα σε παρακαλώ, είναι σημαντικό. Κατερίνα κοπέλα μου τι σου συνέβη; Ξέρουμε ότι είσαι ανήσυχη επειδή έγινε κάτι και έχεις φύγει από το σπίτι.
-Κοιτάξτε κύριε Γιώργο, αν υπάρχει θέμα να μείνω εδώ μπορώ να φύγω.
-Όχι
-Μην δικαιολογείστε, καταλαβαίνω την θέση σας, δεν μπορείτε στα καλά καθούμενα να έχετε να φροντίσετε και άλλο ένα άτομο.
-Ορίστε ρε μπαμπά, τι κατάλαβες τώρα; πετάχτηκε εκνευρισμένος ο Αντρέας.
-Μισό λεπτό! αναφώνησε εκείνος πιο δυνατά. Κατερίνα δεν θέλει κανένας μας να φύγεις. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να σε φιλοξενήσουμε για όσο χρειαστεί αλλά θέλουμε να ξέρουμε. Γιατί έφυγες από το σπίτι; Γιατί είσαι τόσο ταραγμένη που τρως με το ζόρι;
Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και ήθελα για άλλη μια φορά να βάλω τα κλάματα.
Εγώ φταίω για όλα. Αν δεν είχα μπλεχτεί σε όλη αυτή την ιστορία με το σχέδιο του πατέρα μου τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαινε. Ο Αντρέας και οι γονείς του θα ήταν ήσυχοι και εγώ αυτή την στιγμή θα ήμουν σπίτι με τον μπαμπά και θα περιμέναμε την μαμά να γυρίσει από το νοσοκομείο.
Ίσως να μάλωναν ακόμα χωρίς να γνωρίζουν ότι τους ακούω αλλά το έκαναν τόσα χρόνια και ποτέ δεν έφυγε κανένας από το σπίτι.
-Σου είπα να μην την πιέζεις! αναφώνησε με δυνατή φωνή ο Αντρέας.
-Αντρέα δεν πειράζει, του είπα εγώ για να τον καθησυχασω και πήρα μια ανάσα για να δώσω επιτέλους στους γονείς του την απάντηση που γυρεύουν εδώ και δύο μέρες. Η μαμά μου έφυγε από το σπίτι και ο μπαμπάς μου έγινε επιθετικός απέναντι μου. Δηλαδή... Με χτύπησε.
Ο ήχος που δημιούργησε η πτώση του πιρουνιου στο πιάτο της κυρίας Κωνσταντίνας με ξάφνιασε αν και θα έπρεπε να περιμένω μια τέτοια αντίδραση.
-Καλά, μέχρι να το συνειδητοποιήσετε εγώ θα πάω πάνω με την Κατερίνα να κάνουμε τα μαθήματα μας γιατί έχουμε φροντιστήριο το βράδυ, είπε στα γρήγορα ο Αντρέας και πριν καν το καταλάβω με τραβολογουσε προς την σκάλα.
-Τι σκατα, τι ήταν αυτό; τον ρώτησα μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο του.
-Κατερίνα υποσχεσου... Υποσχεσου ότι δεν θα πεις τίποτα στους γονείς μου για το σχέδιο του πατέρα σου, τόνισε σοβαρά κοιτώντας με στα μάτια.
Εσμιξα τα φρύδια μου με απορία.
-Τι; Γιατί;
-Γιατί δεν θέλω να ξέρουν! Και υποθέτω ούτε και σένα θα σου είναι ευχάριστο, ούτε να τους το λες ούτε να σκέφτεσαι τι θα λένε για σένα.
-Ναι αλλά αυτό είναι δικό μου πρόβλημα. Εσύ γιατί δεν θέλεις να το μάθουν;
Με κοίταξε αμίλητος για λίγο και ανακάτεψε τα μαλλιά του.
-Γιατί δεν θέλω να αλλάξουν γνώμη για σένα. Σε συμπαθούν πολύ και θα απογοητευτούν αν ακούσουν κάτι τέτοιο. Σε βλέπουν σαν κόρη τους, παραδέχθηκε.
Ένιωσα τόσο άσχημα. Γιατί το ξέρω ότι με συμπαθούν πολύ αλλά... Με βλέπουν σαν κόρη τους; Και εγώ προσπάθησα να τους κάνω κακό;
-Αντρέα ούτε εγώ θέλω να τους απογοητεύσω. Αλλά δεν γίνεται να μην μάθουν, δεν αντέχω άλλο τα ψέματα!
-Αυτό όμως είναι για καλό! Άλλωστε το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να το παίξεις ανιξερη για την ξαφνική εξαφάνιση της μητέρας σου, σιγά το ψέμα! αναφώνησε συγχυσμένος.
-Δεν είναι αυτό το μόνο ψέμα που λέμε Αντρέα...
-Ποιο άλλο;
-Έχουμε χωρίσει γαμω. Εκείνοι νομίζουν ότι είμαστε ακόμα μαζί! αποκρίθηκα με ένταση.
Ακόμα με πονάει να το λέω δυνατά πως είμαστε χωρισμένοι.
-Και αν ξαναγίνει αλήθεια; ρώτησε.
Γειααααα σαςςςςςς
Τι κάνετε;
Ελπίζω να είστε καλά😁
Η παρέα σήμερα έδειξε τον εκνευρισμό της αλλά πάλι δεν έμαθε τίποτα.
Εσείς πιστεύετε ότι πρέπει η Κατερίνα και ο Αντρέας να τους εξηγήσουν τι συνέβη ή όχι;
Επίσης, πάλι σας άφησα στο καλύτερο κομμάτι ε;😉
Υποθέτω πρέπει να κάνετε υπομονή μέχρι το επόμενο🤷♀️
Πατήστε ☆ και κάντε και ένα 💬 για να μου πείτε την γνώμη σας για το κεφάλαιο.
Τα λέμε!⏳
Φιλιααα😘