Kamp LGBT (gxg) || Wattys

72

Blijkbaar is er een parkeerplaats iets verderop voorbij de ingang, want alle auto's rijden nog eventjes door voordat ze stoppen. Mark staat al bij de ingang om de ouders te ontvangen en ergens verderop in het kamp zit een begeleider iemand te troosten.

De eerste ouders lopen onder de ingang door. Mark verwelkomt ze natuurlijk meteen en vraagt ze even te wachten bij de kampvuurplaats tot hun zoon eraan komt. De ouders knikken en gaan op een van de bankjes zitten.

Ondertussen zijn de volgende ouders er ook al en herhaalt Mark zijn praatje.

De auto's blijven maar komen. We zijn hier natuurlijk met zijn veertigen op het kamp. Dat zijn dan ook ongeveer veertig auto's met ouders die hierheen komen.

De blauwe auto van mijn ouders heb ik nog niet gezien. Gelukkig. Dus het kan zijn dat ze wat later zijn. En dat zou fijn zijn, want ik wil eigenlijk zo lang mogelijk nog hier blijven.

Ava rent naar de ingang. Die is wel heel blij met dat haar ouders er zijn. Er stopt dan ook een auto bij de ingang en ongeveer meteen gaat de achterdeur open. Wiens ouders zitten nou op de achterbank? Die zitten toch altijd voorin?

"Weet jij wat er daar aan de hand is?" vraagt Vaia.

Ik schud mijn hoofd. Ik zou echt geen idee hebben. Maar het is vast niets goeds. Daar ken ik haar al iets te lang voor.

En dan rijdt de auto van mijn ouders ook nog langs. Waarom moet dit nou allemaal tegelijkertijd?

"Waren dat jouw ouders?" vraagt Vaia wijzend naar onze auto.

Ik knik. "Ze hadden beter nog wat later kunnen komen. Ik zou eigenlijk niet willen dat ze Ava hier ook zien."

Ondertussen komt Ava de auto weer uit. Ze was waarschijnlijk naar binnen gegaan om degene op de achterbank hoi te zeggen. Achter haar stapt er nog iemand naar buiten. En het is niet een van haar ouders. Nee dit is veel erger. En ik durf eigenlijk niet te kijken of het is wie ik denk dat het is, maar op dat moment komen mijn ouders onder de ingang door en zwaaien ze naar me. Waardoor ik terug moet zwaaien. En degene die net uit de auto komt denk dat ik naar haar zwaai. Echt niet. Met een spottende glimlach kijkt ze me aan. Dit kan toch niet zomaar? Ze kan hier toch niet alleen maar zijn om Ava op te halen? Dat doe je toch niet.

Maar zij blijkbaar wel. Rebecca is op het kamp.

Dum-dum-dummm...

Hallo lieve lezers,

Weer een nieuw hoofdstukje hier. Rebecca is op het kamp en Aryah's ouders zijn er. Niet zo een heel erg leuk vooruitzicht. De laatste paar momenten op het kamp zitten eraan te komen...
Laat in de comments weten wat je van het hoofdstuk vindt en tot donderdag (25 februari)!!

~Bianca