Kamp LGBT (gxg) || Wattys

49

Het is jammer dat ik geen camera bij me heb. Ik had graag foto's hiervan willen maken. Maar er zo van genieten is ook goed.

Tomi haalt ergens een kleed vandaan. Ik had niet eens gezien dat hij er een bij zich had. Vaia had dat ook altijd. Wanneer ze weer terug is, moeten we sowieso hierheen gaan. Zij zal dit ook prachtig vinden. Maar dan moet ik er wel voor zorgen dat ik de weg onthoud. Anders gaan we wel verdwalen. Dat doet me er aan denken. Morgen komt ze al weer terug. Ik kan bijna niet wachten.

Na nog een tijdje daar gezeten te hebben met zijn drietjes gingen we weer terug naar het kamp. Ondertussen is het al weer tijd voor de lunch. Waarna onze groep in de zaal met het podium moeten zijn. Alis en haar vriendje zitten in een van de groepen die al zijn geweest, maar ze willen ons er maar niets over zeggen.

"Er is aan ons gevraagd het stil te houden," zegt Alis' vriendje.

Ik moet echt eens naar zijn naam vragen.

Maar het enige wat wij nu kunnen doen is onze schouders ophalen en gewoon afwachten. Alleen lunch is niet zo lang.

Het wachten tot Vaia terug is. Dat is pas lang. Waarschijnlijk komt ze pas morgenmiddag.

Wanneer we de zaal binnen komen, moeten we op de voorste rij gaan zitten. We zijn dan ook maar met zijn tienen, maar op de voorste rij is niet mijn favoriet. Mark staat dit keer niet op het podium. Hij zit op de rand.

"Om wat meer op gelijke hoogte te zijn," zegt hij dan.

En nog steeds weten we niet waar we het over gaan hebben. Maar ja, het is net lunch geweest en iedereen neemt daar normaal gesproken zijn tijd voor. Dus moeten we nog eventjes wachten. Dorian en Tomi zitten een eindje van me vandaan. Ze lijken me helemaal vergeten te zijn.

Ik kan het ze niet kwalijk nemen. Zo ben ik ook met Vaia.

Oh, nog een dag en dan zie ik haar weer.

Iedereen is binnen en we worden uitgenodigd op het podium te komen, waar we op de grond gaan zitten. Ik moet toegeven dat dat een goede zet is van Mark. Het voelt veel prettiger om met zijn allen in een cirkeltje op de grond te kunnen zitten. Je vergeet bijna dat je in een enorme zaal zit.

"Dus, naast dat jullie hier zijn om een fantastisch leuke zomer te hebben, zijn jullie hier ook om zelf wat te leren. Om wat over jezelf te leren of wat aan jezelf te leren. Sommige mensen hier hebben ouders die hun gewoon accepteren en hun hier naartoe hebben gebracht voor een leuke zomer. Anderen hebben ouders die er wel problemen mee hebben en niet weten van de echte bedoeling van het kamp. Voor die personen is het vooral belangrijk dat je jezelf accepteert voor wie je bent. Dat jouw ouders dat niet doen is heel vervelend en dat is ook de reden waarom dit kamp er is, maar het is belangrijk dat naast dat je ouders je wel of niet accepteren, dat jij jezelf accepteert zoals je bent. En dat je ondanks dat misschien anderen jou niet accepteren, je wel jezelf blijft." Mark kijkt ons een voor een rustig aan.

Sommigen knikken, maar ik weet niet zo goed hoe ik hierop moet reageren. Mark heeft wel een punt. Maar of ik het zou kunnen weet ik niet. En het is lastig om jezelf te zijn terwijl jouw ouders je niet accepteren.

Een jongen steekt zijn hand op. "Is het niet lastig om dat te doen, terwijl jouw ouders je niet accepteren?" Het is net alsof hij mijn gedachten heeft gehoord.

Mark knikt. "Dat klopt. Het is ook lastig. En thuis jezelf zijn zou het fijnst zijn, maar je kan ook op andere plekken beginnen. Als je vrienden hebt die je accepteren, wees dan vooral jezelf als je met hen bent. Als je op school geaccepteerd wordt, wees dan daar vooral jezelf. Er zijn plekken buiten je huis die vaak niet worden meegerekend als safe spaces om jezelf te zijn. En ik wil dat jullie daar over na gaan denken. Bedenk eens waar jij jezelf kan zijn. Bij wie jij jezelf kan zijn."

Hoi lieve lezers,

Weer een nieuw hoofdstukje. Onderstussen heb ik nu al soort van vakantie. Door de nieuwe maatregelen had de school besloten dat we nu de komende paar dagen niet naar school hoeven. Dus lekker wat eerder vakantie.

Oh en ik heb de vraag of jullie nog een keer een Q&A zouden willen?? Ik zou wel begrijpen dat jullie ondertussen ook nog allemaal vragen aan mij, de personages of over het boek hebben. Dus laat in de comments weten of je een Q&A zou willen en als je wilt kan je ook meteen je vragen achterlaten.

Laat weten in de comments wat je ervan vindt en tot zaterdag (19 december), want dan ben ik jarig!! En dan komt het laatste extraatje online!! Daarna zijn het alleen nog maar normaale hoofdstukken die ik ga plaatsen.

~Bianca