Kamp LGBT (gxg) || Wattys

15

Ondanks het gevoel dat ik zo snel mogelijk achter haar aan moet, dat elke vezel in mijn lichaam lijkt te schreeuwen, eet ik rustig mijn eten op. Als er iets aan de hand zou zijn, zou Vaia het wel gezegd hebben. En als ze nu iets belangrijks moet doen, wilt ze waarschijnlijk niet gestoord worden. Dus wacht ik het gewoon rustig af.

Wanneer ik bijna mijn eten op heb, komt Vaia weer binnen. "Gelukt?" vraag ik, voordat ik mijn laatste hap in mijn mond doe.

Vaia knikt als antwoord. Te zien aan de lichtjes in haar ogen, staat er iet s leuks te gebeuren. En met mijn ervaringen met haar nu, kan ik al een beetje raden wat het is. Na de wandeling van daarnet is dat ook wel iets waar we beiden aan toe zijn. Ontspanning.

"Je bent klaar met eten?" Vaia's stem klinkt ongeduldig.

Ik glimlach. "Ik dacht eraan om nog een toetje te nemen."

Vaia kijkt me aan met een blik van: dat meen je toch niet.

"Aan de blik op je gezicht te zien sla ik dat maar over."

Ik zet mijn spullen weg en loop rustig achter Vaia aan die zo snel mogelijk naar ons hutje wilt. Als ze nog sneller gaat lopen, ga ik stil staan. Alsof ze het me heeft horen denken gaat ze langzamer lopen. Maar dat kan ook komen doordat we al bij het hutje zijn. Onze hut staat naast de hoofdgebouwen. Aan de andere kant van de hoofdgebouwen staat nog zo een hutje. Het zijn de kleinste twee hutjes en voor maar twee personen.

Vaia opent de deur, pakt mijn hand en loopt, kijkend naar mij, achteruit de gang in.

"Laat me raden, je hebt een verrassing voor me voorbereid?"

Vaia geeft me een knipoog. "Jij raadt het ook iedere keer goed hè?"

Ik glimlach en sluit de deur. "Wel als je het me zo makkelijk maakt. Je eten naar binnen schuiven en dan wegrennen omdat je iets moest doen maakt het nogal duidelijk. Vooral met de vorige verrassingen."

"Oke, ik geef het toe. Ik begin voorspelbaar te worden. Maar daar gaat dit niet om." Ze opent de deur naar de rest van onze hut.

Ze loopt verder de hut in, zodat ik kan zien wat ze met de kamer heeft gedaan. Ik blijf stil staan bij de aanblik ervan. Op de grond liggen rozenblaadjes en lichtjes. Mijn mond staat open en ik weet even niet wat ik moet zeggen. Dit is zo mooi. Zo lief dat ze dit geregeld heeft. Op deze manier zou ik me bijna schuldig voelen over het weinige initiatief dat ik neem. Maar ik weet dat ze het graag doet.

Vaia zit op het bed. Ik loop naar haar toe en geef haar in mijn enthousiasme een kus op haar wang, waarna ik blozend ga zitten. "Zo te merken vind je het mooi."

"Ik vind het prachtig," fluister ik.

De lach op haar gezicht verteld me dat dit allemaal volgens plan gaat, dat ze blij is dat ik het leuk vind. Ze pakt haar laptop, die blijkbaar op haar nachtkastje stond.

"Wat voor film wil je kijken?" vraagt ze terwijl ze inlogt.

"Iets romantisch, maar je mag zelf de film uitkiezen."

Vaia knikt vaag, terwijl ze druk door gaat op de laptop. Ik ga tegen de kussens aan het hoofdeind zitten. Wanneer Vaia klaar is met een film uitzoeken komt ze naast me zitten. Ze legt een arm om mijn schouders en start de film.

Hoi lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstuk. 
Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Laat je het weten?

~Bianca