23

517 19 3
                                    

Nadat de shirts af zijn worden ze verzameld om daarna goed gewassen te worden, zodat de verf erop blijft zitten en het er mooi uit gaat zien. Nog steeds heeft Vaia niet laten zien wat ze heeft gemaakt. En Mark helpt haar geweldig met het geheim houden.

Lunch moeten we ophalen bij de deur naar de keuken in de hal, omdat we de eetruimte nu in gebruik hebben en de begeleiders waarschijnlijk geen zin hadden om het te blijven verschuiven. Dus Vaia en ik halen wat lunch en gaan naar de velden achter onze hut. Het is niet al te warm er hangen wat wolken voor de zon, waardoor het lekker wat koeler is. Het is perfect weer om zo meteen te gaan kanoën.

Na de lunch hebben we een uurtje om wat voor onszelf te doen voordat we gaan kanoën. We moeten om twee uur bij het meer zijn. Het meer is zo groot dat ze zeggen dat het van de een naar de andere kant gaan een half uur tot drie kwartier duurt. Dan kunnen we aan de overkant picknicken voor een snack en dan weer terug voor het avondeten.

We besluiten om gewoon wat te relaxen in het veld.

"Waar ga je heen?"

"Hoe bedoel je?"

"Op vakantie, met je ouders? Ik dacht dat ik je met Mark daarover hoorde praten gisteren."

"Oh, dat. We gaan naar Frankrijk. Ergens aan het strand ofzo."

"Je klinkt niet echt enthousiast. Ik zou wel blij zijn met zo een vakantie."

"Dan ken je mijn ouders nog niet. Ze zijn bijna niet thuis. Mij op kamp laten gaan is hun idee van een gezellige vakantie. Dan kunnen ze nog meer werken en hoeven ze al helemaal geen rekening meer met mij te houden. En wanneer ik dan hier plezier heb, vinden ze het toch wel vervelend dat we niet met zijn allen op vakantie zijn, dus dan onderbreken ze dit. En ik weet nu al dat wanneer we in Frankrijk zijn, ze toch nog werk te doen hebben en mij weer alleen laten. Dus nee, ik ben niet echt enthousiast."

Ik kijk haar aan. Ik had niet verwacht dat haar ouders zo veel werken. Of dat ze zo veel alleen is. "Dan gaan we deze twee dagen al helemaal geweldig maken. Ik beloof je dat wanneer je weg gaat, je genoeg leuke herinneringen hebt tot die week daarna."

Vaia lacht. "Dat is dan afgesproken."

Ik leg mijn arm om haar schouder en geef haar een kus op haar wang. "Dit gaat leuk worden."

We staan bij het strandje aan de rand van het meer. Iedereen gaat in kano's voor twee en krijgt een waterdicht tonnetje mee met wat lekkers en wat te drinken voor aan de overkant. Vaia en ik zorgen ervoor dat we als een van de laatste weg gaan, zodat de drukte allemaal voor ons is. Dan hoeven we ons daar geen zorgen over te maken. Wanneer iedereen eindelijk al weg is, gaan wij instappen. Ik ga voorin, dus moet ik als eerste. Gelukkig ligt de boot half nog op het strand, want daardoor wiebelt hij niet zo veel. Vaia gaat na mij en de boot gaat al iets verder het water in. We krijgen nog een zetje om verder het water in te komen en we varen.

Hoi lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstukje. Ik ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden. Laat dat dan ook vooral weten in de comments. Het volgende hoofdstuk komt over drie weken (29 juni) komt het volgende hoofdstuk weer online.

~Bianca

Kamp LGBT (gxg) || WattysDonde viven las historias. Descúbrelo ahora