Kamp LGBT (gxg) || Wattys

5

Terug in de hut lig ik op mijn buik in bed naar de foto's op mijn camera te kijken. Ik stop bij die van Vaia. Je kan aan haar gezicht zien hoe verrast ze is. Glimlachend draai ik me met een zucht op mijn rug.
Er wordt op de deur geklopt. Ik hoop dat het Vaia is. Ze ging wat lekkers halen. Ik spring van mijn bed af en ren naar de deur. Ik stoot mijn teen tegen de deur, ik besefte me te laat dat de deur niet zo ver weg is, en vloek. Van aan de andere kant van de deur hoor ik iemand lachen. Ik open de deur. Het is inderdaad Vaia. Op mijn gezicht verschijnt als vanzelf een lach.

Het is middag en we zijn met een grote groep naar een meer gegaan. Het is heet buiten en we hadden wel behoefte aan een verkoelende duik.
Het is leuk, maar ik voel me ook enorm ongemakkelijk. Ik ben nooit zo zeker geweest van mijn lichaam en zwemkleding is dan niet echt de meest comfortabele kleding om te dragen.
Vaia gooit water over me heen. Ik kijk haar snel aan, maar dat had ik beter niet kunnen doen. Een volgende plons water komt recht in mijn gezicht. Snel gooi ook wat water haar kant op, maar het raakt iemand anders. De jongen kijkt even boos, maar dan lacht hij en gooit hij ook wat mensen nat. Een heel watergevecht begint.

Ik lig op het gras te genieten van de zon. De warmte brand op mijn huid. De anderen waren nog bezig met het watergevecht toen ik ging liggen. Ik kan ze nu nog steeds horen.
Er komt een schaduw over mij heen en ik open mijn ogen. Vaia komt naar me toegelopen. Haar haar, dat normaal krullen heeft, hangt nu in natte slierten langs haar gezicht. Ik ga rechtop zitten. Ze lacht naar me, op een andere manier dan normaal. Liever, zachter. Ik bloos lichtjes en kijk naar mijn benen. Een zachte giechel. Ze gaat naast me zitten en ik kijk weer naar haar. Ze kijkt me recht in mijn ogen aan.
Normaal zou ik dat vervelend vinden, bij haar heeft het iets, iets waardoor ik in haar smaragd groene ogen wil blijven kijken.
We worden onderbroken door een blond harig meisje. Te zien aan haar kleding en make-up is ze zo een populair iemand.
"Ehm sorry, maar dat is mijn plek," zegt ze bitchy.
Ik knipper met mijn ogen. Wat zegt ze?
Vaia kijkt haar boos aan. "Ik zie je hier anders niet zitten."
Ik lach zachtjes. Niet echt de beste keus.
"Weet je wel wie ik ben?" zegt het meisje boos.
Ik, te verlegen om iets te zeggen, schud mijn hoofd.
Het meisje lacht om mijn verlegenheid. "Je durft niet eens te praten. Danzeg ik wel wie ik ben. Ik ben Ava en mijn vader is heel rijk en beroemd en alsik zeg dat ik hier zit, dan zit ik hier."
"Het maakt me niet uit of jouw vader rijk is of niet. Wij zitten hier enjij niet," zegt Vaia boos.
Ava zucht geërgerd, maar voor ze iets kan zeggen sta ik op.
"Ga gewoon weg en ergens anders zitten waar wij geen last van jehebben."
Mijn woorden komen blijkbaar hard aan. Over Ava's gezicht trekt een blik vanschok en pijn. Snel draait ze zich om en loopt ze weg.

Hoi,
Eindelijk weer een nieuw hoofdstuk. Ik heb besloten geen vaste dagen meer te hebben met publiceren, omdat in het daarvoor te druk heb. Ik hoop dat jullie van dit hoofdstuk genieten en tot de volgende keer.

~ Bianca