Kamp LGBT (gxg) || Wattys

47

We waren zoals de begeleider had gezegd richting het meer gelopen. En inderdaad zaten daar twee begeleiders zonder anderen om hun heen. Ook zij keken blij toen ze ons zagen. Blijkbaar is deze kant van het kamp sowieso rustig. Zij hadden elkaar op school ontmoet en hadden daar ook wat gekregen. Een tijd later waren ze bevriend geraakt met Mark en werden ze uitgenodigd om te helpen bij het kamp. Meteen zeiden ze natuurlijk ja. Veel zijn meteen er mee eens dat er zoiets als dit kamp moet bestaan. Deze begeleiders vroegen ons ook wat te vertellen over ons liefdesleven. Ze waren wel benieuwd of wij iemand hadden gevonden. En het was ook wel leuk om te merken dat de begeleiders daar ook interesse in hadden. Wij hadden onderling wel ook al wat verhalen verteld en de begeleiders vertellen verhalen aan ons, maar ik had nog niet bedacht dat het leuk zou zijn als wij onze verhalen aan hen zouden vertellen. Het was dan ook wel leuk dat we met een groepje waren die allemaal nu een relatie hadden.

Na het verhalen delen is het nu al weer tijd voor de lunch. In de eetzaal zitten Alis, haar vriendje en Noah al op ons te wachten. Zij waren de andere kant op gelopen voor de verhalen. Maar omdat het daar zo druk was, waren de verhalen kort en oppervlakkig. Er was dan ook geen tijd voor vragen.

"We werden meteen hier naartoe gestuurd als je twee verhalen had gehad. Op die manier probeerden ze nog een beetje overzicht te houden," zegt Noah geïrriteerd. "Dus er was niet zo heel veel aan."

Wij houden het een beetje kort over hoe het bij ons was. Het was leuk, maar ik wil de anderen niet jaloers of gek maken. Ik denk dat we dat allemaal niet willen.

Na de lunch sta ik samen met Noah, Tomi en Dorian aan een kant van een klein voetbalveldje. Toen we bij het veld aankwamen, moesten we doorgeven welke sport we wilden gaan doen. Wij kozen met zijn drieën voor voetbal. Alis ging ergens anders heen.

Tegenover ons staat nog niemand. We waren blijkbaar snel klaar met de lunch. Maar dat is niet erg. Het is gezelliger met zijn vieren. We trappen de bal een beetje rond terwijl we praten.

Na een aantal minuten zijn er dan eindelijk anderen bij gekomen en kunnen we beginnen met het potje. De tegenstanders zijn niet zo heel erg gemotiveerd, dus dit zou niet al te moeilijk moeten zijn. Ik trap de bal naar Noah, die de bal meteen doorspeelt naar Dorian toe. Tomi gaat naast Dorian rennen en samen krijgen ze de bal in het doel. Heel overdreven juichend komen ze weer naar ons toe. Nu is het andere team aan de bal.

Wanneer de potjes afgelopen zijn staan wij net niet helemaal bovenaan. Er waren vijf voetbalteams, waarvan wij en een ander team erg gemotiveerd waren. Helaas wonnen zij van ons. Anders hadden wij het toernooi gewonnen.

Hoi lieve lezers,

Nog een extra hoofdstukje deze week speciaal voor de verjaardag van brisamxoxox. Heel erg gefeliciteerd!!!!

Laat in de comments weten wat je van het hoofdstukje vindt en dan nu echt tot maandag (14 december)!!!

~Bianca