Kamp LGBT (gxg) || Wattys

7

Mijn hart versnelt zijn slag en ik blijf maar in haar ogen kijken. Ze komt steeds maar dichter bij. Heel langzaam en heel zachtjes voel ik haar lippen op mijn mond. Ze voelen zacht aan. Een vuurwerk ontploft in mijn lichaam, mijn ogen sluiten zich langzaam. Alle gevoelens probeer ik in me te nemen, maar het moment is zo kort. Vaia's lippen verlaten al de mijne. Langzaam open ik mijn ogen. Vaia's wangen hebben een mooie blos gekregen en haar ogen lijken te stralen. Mijn lach wordt alleen maar groter. Dit is een van de mooiste momenten ooit. Ik pak haar handen vast en kijk er even naar, voor ik weer in haar ogen kijk. Ik trek haar iets naar me toe en kus haar zachtjes. Deze keer is het moment wat langer. Ik zuig alle gevoelens in me op. Dit zou voor altijd mogen duren, maar ook aan deze kus komt ook een eind. Helaas. Wanneer ik mijn ogen open, kijkt Vaia me weer stralend aan.
"W-wil je-" begin ik, maar Vaia onderbreekt me. Het is logisch wat ik ga vragen. Bijna net zo logisch als het antwoord wat ze zal geven. Maar toch moet ik het vragen, je weet het nooit zeker. Ik weet het nooit zeker.
"Natuurlijk wil ik je vriendin zijn," roept Vaia uit. Ze geeft me een snelle, enthousiaste kus. Ik sluit haar in mijn armen en knuffel haar stevig. Zal ik haar ooit willen laten gaan?

We liggen op onze rug in het gras. De sterren staan helder aan de hemel te schijnen. "Aryah?" Ik draai mijn hoofd en kijk recht in Vaia's ogen. Het verbaast me elke keer weer hoe mooi groen ze zijn. "Wat is er?" De woorden komen haast mijn mond niet uit. "De sterren, ze zijn prachtig," zegt ze zachtjes. Het klinkt dromerig. "Dat is niet het enige wat prachtig is hier." Mijn wangen worden rood als ik de woorden uitspreek, maar ze lijkt het niet te begrijpen. Mijn wangen worden nog roder dan daarvoor. "Jij bent prachtig."

Zachtjes en voorzichtig voel ik iemand mijproberen wakker te schudden. Mijn ogen gaan maar moeilijk open. Ik lig in bed,wat me verbaast. We zijn nog heel lang op het grasveld blijven liggen.
"We moeten ontbijten." Vaia's stem klinkt slaperig, maar al minderslaperig dan die van mij zal klinken.
"Ik kom er zo aan. Ik ga me even omkleden." Mijn stem klinktinderdaad een beetje schor.
Vaia knikt en ik klim snel mijn bed uit. Zo snel mogelijk pak ik wat kleding enloop naar de badkamer.
Ik weet niet of ik me ooit sneller heb aangekleed, want dit was echt snel. Naeen paar minuten stond ik al weer buiten de badkamer. Vaia staat met haar rugnaar me toe door het raam te kijken. Ze draait zich om en kijkt me recht aan. Hoe lang gaat het nog duren voor ik niet meer meteen in haar ogen verdrink? Beelden van gisteren schieten door mijn hoofd. Onze kus. Vaia heel dicht bij. Mijn wangen kleuren meteen een tint roder. Knipperend met mijn ogen probeer ikhet beeld uit mijn hoofd te zetten. Maar het lukt niet.
Opeens staat ze voor me. Haar hoofd een beetje scheef. Onderzoekend kijkt ze meaan. Weet ze wat er in mijn hoofd afspeelt? Ik zie een grijns. Prachtig maartoch ook een beetje... Ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Lichtjes in haarogen. Ze komt dichterbij. Ik ontspan en kus haar. Net als gisteravond vliegener duizenden vlinders in mijn buik. Voorzichtig, alsof ze kan breken als ikhaar te hard aan raak, kus ik haar. Wanneer ik me terug trek om Vaia even aante kijken grijnst ze nog steeds. Wat is ze van plan?

Hallo lieve lezers,

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk weer leuk vinden. Wat denken jullie dat Vaia van plan is? Geniet van het hoofdstuk en tot de volgende keer.

~ Bianca