NOBODY [Z.M] [L.S] [Completed]

"part 49"

این پارت جز طرح اولیه بود:)
میخواستم حذفش کنم و خلاصه‌ش رو تو پارت بعد بنویسم اما به نظرم به طور کامل درک نمیشد.

اگه حس کردین درک رفتار زیام براتون سخته، توضیحات آخر چپترو بخونین.

امکان داره دوباره یه عده منو به دلیل رفتار های زین و لیام حامله کنن ولی اشکالی نداره، من بچه دوست دارم:

_ببین رفیق؛ اگه بدمستی یه انسان بود شک نکن که اون لیامه...بد اخلاق، عصبی، دیوونه...تنها راه فرار، فراره!

شنیدن لحن شوخ طبع هری مسبب قهقهه های بالا گرفته ی افراد حاضر در فورد فیستای مشکی رنگ پسر بود.
لحن شوخ طبعی که تقریبا، یک هشدار جدی محسوب میشد.

یک هشدارِ جدی برای پسری که دور از فکر به موضوع، بلند قهقهه میزد و بیشتر خودش رو در آغوش مردش می‌فشرد.

_هیچوقت فراموش نمیکنم که بخاطر اینکه بهش خندیدم، جلوی همه مثل سگ کتک خوردم.

پسر چشم سبز درحالی که با یادآوری اون خاطره دردناک چهرش رو در هم میکشید، سعی میکرد بی توجه به صدای خنده ی دلبر کوچولوش تمام تمرکزش رو به رانندگی اختصاص بده.

کمی دشوار بود...
لویی در سمت راستت قرار بگیره و با صدای منحصر به فردش قهقهه بزنه اما تو با سری بالا و حواسی جمع رانندگی کنی.

اون پسر خورشید بود.
نادیده گرفتنش نیازمند به استعداده.

+من با خودم صادقم...انکارش نمیکنم اما تقصیر خودت بود.

لیام درحالی که به آرومی موهای بافته شده ی پسرش رو نوازش میکرد، با تن صدای تقریبا بلندی حاضر جوابی کرد و این بار هم با صدای دلنشین خنده ی زین همراه بود.

و اون پسر اینشکلی بود که:"لعنتی خوردنی...تو فقط بگو چیکار کنم که هر روز به این شکل برام بخندی"

_زین...اگه این احمق بد مست چیزی بهت گفت کافیه نادیده بگیری.

+دهنتو ببند...من بیبیمو اذیت نمیکنم.

بیان این جمله با این وزن سنگین، درد داشت.
بار مسئولیتی که در این جمله وجود داشت غیر قابل توصیف بود.

چطور میتونست با همچین لحن محکم و اعتماد به نفس بالایی اون رو بیان کنه؟

پوزخندی روی لب های صورتی پسر شکل گرفت.

نگاهِ پر از حرف و معنا دارش رو از آینه به اخم درهم لیام و نگاه هشدار دهنده‌ش دوخت.
تنها کسی که اینجا هشدار میداد هری نبود.

شکلاتی های مرد به زندگی دوست پسرش قسم میخورد که اگه کلمه ای از دهنش خارج شه، درصد خوب بودن اتفاقات احتمالی چند ثانیه ی بعد به صفر میرسه.