Falling For Her (Delmundo Siblings 1)

Chapter 52:UWMA

3 weeks na simula ng mangyari yon. 3 weeks na din ang nakalipas pero hindi pa nagigising si Maxine. Sa 3 weeks na yon puro pagooverthink ginawa ko.

Umuwi din sina Tita at Tito ng malaman ang nangyari. Nagstay sila ng 2 weeks at umalis din dahil may aasikasuhin sila.

At ako? 3 weeks na din akong nandito. Hindi ko kayang mawala sa tabi niya. Gusto ko paggising ko ako ang una niyang makita. Gusto kong malaman na sa paggising niya kilala pa niya ako.

I felt her hand move so I immediately called the doctor and nurse.I also called Zexien and they arrived shortly after.

"She's awake. It's only been 3 weeks since the incident happened and she's awake now."Doctor Perez said.

"Why am I here?" Napalingon ako ng marinig ang boses na yon. Si Maxine. Gising na siya. "What happened and why am I in the hospital?"

"Are you okay?" May masakit ba sayo?"nagaalalang tanong ni Zexien kay Maxine.

"My head hurts. And I'm hungry." She said while frowning. Natawa naman ang Doctor sa kaniya pati ang kapatid niya. Napangiti na lang ako kasi puro pagkain pa din nasa isip niya.

"Doc pwede na ba siya kumain?" tanong ni Zeid.

"Yes.Just avoid her moving around. Her head is not very okay yet and it will still hurt when she moves around." payo ni Doctor Perez.

I was just here on the side and watching them. I can't approach. She may not know me anymore.

"Who are you?" he asked as his vision was on me.

It was only three words but I immediately weakened. I look forward to it. I told myself I could handle everything, but I could not.

"Ahm. Mr. Delmundo can I talk to you?" tanong ni Doctor Perez kay Zexien at agad silang lumabas.

"Bibili lang kami ng pagkain maiwan na muna kita" sabi ni Zeid sabay tapik sa balikat ko.

"Hello"she said smiling." Anong pangalan mo?"

Ang inosente niya tingnan.Lumapit ako sa kaniya at naupo sa tabi ng kama niya. Tinitigan ko lang siya. May mga sugat pa din ang mukha niya at braso pero kahit ganon ay magabda pa din siya sa paningin ko.

" Hello" maiksi kong bati sa kaniya. Hindi ko kayang magsalita ng mahaba baka maiyak lang ako.

"Kuya Zexien" Tawag niya kay Zexien pagpasok ulit nito. Nilingon niya ako at ibinalik din ang oaningin kay Maxine. "Kuya anong pangalan niya? At saka kaibigan mo ba siya kuya?"

"He is your boyfriend" Zexien answered.

She seemed surprised because she covered her mouth.Matutumba sana siya buti na alng at nahawakan ko siya.

"Anong masakit sayo? Okay ka lang?" I asked, a trace of concern.

"Gutom lang" sagot niya kay nakahinga naman ako ng maluwag.

"Nandito na kami" sigaw ni Jake na kararating lang. Sinaway naman siya ni Zexien dahil amsyado siyang maingay. Inayos na nila ang pagkain.

I went out first to think.Imagine if her memory would come back and she would remember me again.

"Okay ka lang?" tanong ni Zexien at naupo sa tabi ko.Okay pa nga ba ako? Siguro okay naman ako. Sinabi ko sa sarili ko na tatagan ko ang loob ko sa mga mangyayari.Na pagsubok lang ito at sinusubok lang kami kung malalampasan namin to.

"Oo" sagot ko.

"Sabi ni Doctor Perez inaasahan na daw niyang makalimot siya.Piling alaala at piling tao ang hindi niya maalala at sa kasamaang palad ikaw yon."sabi niya. Gusto ko umiyak. Gusto ko magwala. Dahil ako pa yung nakalimutan niya. Yung alaala pa namin yung hindi niya maalala. Ang sakit, ang sakit sakit.