"ဒီေန႔မလာေတာ့ဘူးထင္တယ္"
မင္းသခင္စာအုပ္ဆိုင္မွာေစာင့္ေနတာနာရီဝက္ေက်ာ္ေနၿပီ ျမတ္သုတအရိပ္ေယာင္ေတာင္မေတြ႔ရ...ျပန္ေတာ့မို႔ဆံုးျဖတ္ၿပီးဆိုု္င္ကထြက္ေတာ့ သူ႔ဆီကိုေျပးလာေနတ့ဲအျဖဴေရာင္အရိပ္ေလး..ေျခေထာက္ကလည္းေထာန႔ဲေထာန႔ဲ န့ဲဘာျဖစ္လာမွန္းမသိ
'ျမတ္သုတ'
"မင္းသခင္...အကို..နည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္"
"ရပါတယ္ ဘာျဖစ္လာတာလဲ အေနာက္ကေနတစ္ေယာက္ေယာက္လိုက္လာလို႔လား"
"မ..မဟုတ္ပါဘူး.."
"အရင္ဆံုးထိုင္ၿပီး ေခြၽးေတြသုတ္လိုက္ဦး"
မင္းသခင္က လက္ကိုင္ပုဝါအနီေလးလွမ္းေပးလိုက္သည္
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
"ဒီေန႔လာတာ တျခားသူေတြမပါဘူးလား"
"ဟီး..တကယ္ေတာ့ေလ အကိုခိုးထြက္လာတာ"
ျမတ္သုတျပံဳးလိုက္ေတာ့ပါးမွာေပၚလာတ့ဲပါးခ်ဴိင့္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုမင္းသခင္ေငးခနဲျဖစ္မိသြားသည္...တစ္ဆက္တည္းမွာပဲျမတ္သုတစကားေၾကာင့္မင္းသခင္မ်က္ခံုး2ဖက္အေပၚျမႇင့္တက္သြားသည္
"ခိုးထြက္လာတာ.."
"ဟုတ္တယ္..အ့ဲဒါေၾကာင့္နည္းနည္းေနာက္က်သြားတာ"
ကိုယ့္ကိုေတြ႔ဖို႔အိမ္ကေနေတာင္ခိုးထြက္လာတ့ဲသူေၾကာင့္မင္းသခင္ရင္ထဲမွာတစ္မ်ဴိးေလးျဖစ္သြားတာေတာ့အမွန္ပင္
"ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္န႔ဲအျပင္သြားရေအာင္"
"အခုကအျပင္မွာပဲေလ"
"မဟုတ္ဘူး တျခားေနရာသြားမယ္...မင္းလည္းစာအုပ္ဆိုင္ကိုအျမဲတမ္းေရာက္ေနတာပဲေလ ဒီေတာ့တျခားေနရာသြားရေအာင္"
"တျခားေနရာ..."
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုမယံုလို႔လား"
YOU ARE READING
Maung(Completed)
General Fictionျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္ခ့ဲမိေသာဤလူသားကို"ေမာင္"ဟု႔ေခၚသည္ မြတ်နိုးစွာချစ်ခဲ့မိသောဤလူသားကို"မောင်"ဟု့ခေါ်သည်
