"သုတ..ဒီေန႔ေနာက္က်တယ္ေနာ္"
အိမ္ေ႐ွ႕မွာထိုင္ၿပီးသူ႔ကိုစကားလွမ္းေျပာေနတ့ဲမင္းျမတ္သီဟရ႕ဲစကားကိုၾကားလိုက္ပုံမရပဲ..ျမတ္သုတကေလွကားေပၚတက္ဖို႔ျပင္ေနေလသည္
"သုတ..သုတ"
"အမ္..အစ္ကို...ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"အစ္ကိုေခၚေနတာၾကာၿပီေလ..ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ "
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး..ဒီအတိုင္းစာအုပ္အေၾကာင္းစဥ္းစားေနတာ"
"ေအာ္..ဒီေန႔ညီေလးျပန္လာတာေနာက္က်တယ္ေနာ္..အိမ္ကလာႀကိဳတ့ဲကားန႔ဲလည္းျပန္မလာဘူး..ဘယ္ေတြေလ်ာက္သြားေနတာလဲ"
"ဘယ္မွမသြားပါဘူး..ေခါင္းနည္းနည္းေနာက္လာလို႔ပန္းျခံတစ္ခုမွာသြားထိုင္ေနတာ"
ငယ္ငယ္ကတည္းကသူငယ္ခ်င္းထားတာေတာင္မႀကိဳက္တ့ဲအစ္ကိုျဖစ္သူေၾကာင့္ျမတ္သုတလိမ္ေျပာလိုက္ရသည္
"ဖ်ားေနတာလား ညီေလး"
ေခါင္းေနာက္ေနတယ္လို့္ေျပာလိုက္တာန႔ဲလက္ထဲကသတင္းစာကိုပစ္ခ်ကာအနားကိုေရာက္လာၿပီးနဖူးေပၚအပူခ်ိန္လာတ္ုိင္းတ့ဲမင္းျမတ္သီဟေၾကာင့္ျမတ္သုတလိမ္ေျပာလိုက္ရတာကိုေတာင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္
"မဖ်ားပါဘူး..နည္းနည္းပဲေခါင္းေနာက္တာ အခုသက္သာသြားပါၿပီ"
"ဟုတ္လို႔လား..ေနလို႔မေကာင္းရင္အစ္ကို႔ကိုေျပာရမယ္ေနာ္"
"သိပါၿပီခင္ဗ်ာ..ဒီကအစ္ကိုကိုမွမေျပာရင္ဘယ္သူ႔ကိုသြားေျပာရမွာလဲ...ညီေလးမွာေသြးသားရင္းဆိုလို႔အစ္ကိုတစ္ေယာက္ပဲ႐ွိတာ"
"ဟုတ္ပါၿပီ....အစ္ကိုမနက္ျဖန္ေတာင္ႀကီးဖက္ကိုအလုပ္ကိစၥန႔ဲပတ္သက္ၿပီးခရီးထြက္ဖို႔႐ွိတယ္..တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာမယ္..ဘယ္မွေလ်ာက္မသြားန႔ဲေနာ္..သြားရင္လည္းေဘာ္ဒီဂတ္ေတြန႔ဲအန္တီကိုပါေခၚသြား"
YOU ARE READING
Maung(Completed)
General Fictionျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္ခ့ဲမိေသာဤလူသားကို"ေမာင္"ဟု႔ေခၚသည္ မြတ်နိုးစွာချစ်ခဲ့မိသောဤလူသားကို"မောင်"ဟု့ခေါ်သည်