YAZ KAMPI

Pamuk Şekerim

"Sanırım bu 9. özel çocuk sensin demek oluyor." dedi Kevın bana sırıtarak bakarken. Ne yani? Ben özel çocuk muyum?

"Ben özel çocuk falan değilim. Tek gücüm ateş." dedim. Herkes şaşkın şaşkın bana bakıyordu.

"Bilemiyorum Lisa. Belki de henüz tehlike yaratmadığı için fark etmemişizdir." dedi bayan Nathalie.

"Ah... Bunu anlamanın tek bir yolu var. Lisa ile başka biri güç değişimi yapmalı." dedi olayları dikkatle izleyen bayan Case.

"Evet. Haklısın Case. Tek yolu bu. Peki o zaman. Kevın. Lisa ile güç değişimi yapacaksın." dedi bayan Nathalie. Kevın kafasını salladı ve Jack Will'in yerine geçerken "İzninle." dedi sırıtarak ona bakıp. Jack Will geri çekildiğinde Kevın karşıma geçti. Ellerimi tuttu ve gözlerini kapattı. Ben de aynısını yaptım ve bir dakika sonra gözlerimi açtım. Kevın eliyle bir ateş topu oluşturmuştu. Bayan Nathalie "Ah... Bu doğruymuş. Lisa. Sen de özel çocuklardansın." dedi.

"Yani özel çocuk olarak ne yapmam gerekiyor?" dedim. Hala kafam karışıktı.

"Eğer buraya geçen sene gelmiş olsaydın, senin de özel çocuklarla birlikte bayan Case'in okuluna gitmiş olman gerekirdi. Ama bu sene geldin ve özel çocukların eğitimi çoktan bitti. Fakat iyi olan bir şey var ki senin özel gücünü şimdiye kadar fark etmedik. Bu özel gücünün çok fazla zarar vermeyeceği anlamına geliyor. Yani okula döndüğümüzde sen de özel çocuklarla birlikte eğitimine devam edebilirsin." dedi bayan Nathalie.

"Pekala. Ben artık gitmeliyim Nathalie. Yeni gelecek olan özel çocukları alıp okula götüreceğim. Tekrar görüşmek üzere. Hoşçakal." dedi bayan Case ve tekneye bindi. Tekne yavaş yavaş uzaklaşırken bayan Nathalie "Çocuklar. Bu akşam okula geri dönüyoruz. İsterseniz son kez Meksika'nın tadını çıkarın. Ben otele dönüyorum. Akşam gitme vakti geldiğinde lütfen hepiniz orada olun." dedi. O otele doğru yürürken bir grup peşinden gitti. Diğerleri de yavaş yavaş dağıldı. Anna yanıma gelip "Vaaaay... Demek özel çocuk ha?" dedi.

"Bunca zaman nasıl fark edilmedi?" dedi Zoe.

"Özel gücü etrafa zarar vermediği için fark edilmedi tabi ki." dedi Amy de. Kevın ve arkadaşları da otele dönmüştü. Oysa Kevın'a sormam gereken sorular vardı. Özel çocuk olmamla ilgili. Belki de bir yanlışlık olmuştur. Ben özel çocuk falan değilimdir.

"Ben de hiç fark etmedim. Bunda bir yanlışlık var gibi." dedim.

Kevın

Bayan Nathalie otele doğru giderken biz de arkasından gittik. Otele girmek üzereyken bana "Kevın!" diye seslenen o sese hiç aldırış etmeden yürümeye devam ettim. Bana tekrar seslendi ve sonunda koşarak yanıma ulaştı. Önüme geçti ve konuşmaya başladı.

"Sana sormam gereken bir şey var. Lisa. O garip davranıyor. Sanki beni hatırlamıyor gibi. Neler oluyor?" dedi Jack Will.

"Bu seni ilgilendirir mi? Hayır!" dedim ve yanından geçip otele doğru birkaç adım attım.

"Ona benim sormamı ister misin?" dedi arkamdan. Durdum ve ona döndüm. İşte nefret ettiğim Will bu.

"Ne istiyorsun?" dedim dik dik bakarak. Mavi gözlerini bana dikerek "Neden beni hatırlamıyor gibi davranıyor?" diye sordu.

"Çünkü gerçekten hatırlamıyor. Uzun zaman önce bir trafik kazası geçirdi ve kimseyi hatırlamıyor."

"Kimseyi mi? Seni de mi?" dedi pislik bir sırıtış ile.

"Ben kimse değilim." dedim. "Eğer bir şeyler hatırlarsa hafızası olumsuz etkilenebilir. Bu yüzden çeneni kapalı tutacaksın." dedim sonra. Tabii ki yalan söylüyordum. Tek amacım Lisa'ya vaktinden önce bir şeyler hatırlatmasını engellemekti.