YAZ KAMPI

Görünmez Çocuk

Lisa

Dışarı çıkar çıkmaz etrafa bakındım. Yan tarafta uzanan sahile baktım. Hızla o tarafa doğru yürüdüm. Birkaç dakika yürüdükten sonra hala hiç bir şey yemediğim için birden acıktığımı hissettim. Etrafa bakındım. Sokakların birinde bir market bulabilirdim. Bir sokağa girip yürümeye başladım. İleride gördüğüm markete doğru yürürken bir ses duydum. Bir korna sesi. Ama sanki beynim algılamak istemiyor gibi önüme doğru bakıyordum. Sonra ani bir fren sesi ve sağ taraftaki ara sokaktan yanıma kadar esen rüzgar dikkatimi dağıttı. Birden bir kuvvetle sola doğru itildim. Gözlerim kapandığı için olan biteni görmemiştim. Gözlerimi açınca önümde ilerleyen kırmızı arabaya baktım. Sonra bir şey fark ettim. Biri kolumu tutuyordu. Ya da ben öyle hissediyordum. Ama kolumda bir el olduğuna emindim. Elimle yavaşça kolumda hissettiğim şeye dokundum. Tahminim doğruydu. Biri kolumu tutuyordu. Ama görünmeyen biri. Sonra elini çektiğini hissettim. Bu sefer ben onun görünmeyen kolunu kavradım.

"Kimsin?" dedim tuttuğum görünmez kola bakarken. Ses gelmeyince aklıma gelen ilk şeyi söyledim. Amy'nin dün söylediği şeyi. Görünmez çocuk demişti Amy Lovis için.

"Lovis?" dedim. Ama Lovis ben otelden çıktığımda oteldeydi.

"Sen Lovis değilsin. O zaman kimsin sen?" dedim. Sonra elimi kolundan kaldırdı ve elime birşey bıraktı. Ellerini çekti ve uzaklaşan adım seslerini duydum. Elime baktım. Az önce görünmeyen katlanmış kağıdı gördüm. İçini açtım.

"Kim olduğum önemli değil. Ama yaptığın şeyi tekrar yaparsan arkanda olacağım. Otele geri dön."

Yazılara dikkatlice baktım. Henüz kimin nasıl yazdığını bilmiyordum. Bu yüzden yazısından tanıma gibi bir fırsatım yoktu. "Yaptığın şeyi tekrar yaparsan" mı?

"Ne yaptım ki?" diye düşünürken bana çarpmak üzere olan arabayı hatırladım. Korna sesini duymama rağmen çekilmemiştim. Bunu görmüştü. Zaten beni bu yüzden kurtarmıştı. Sonrasında "Otele geri dön" yazmıştı. Demek ki o da otelde kalanlar arasındaydı. Peki kimdi o? Henüz herkesi tanımıyordum ve özel güçlerini de bilmiyordum. O zaman sınıfta özel gücü görünmezlik olan birileri olabilirdi. Sonra geldiğim yoldan otele doğru yürümeye başladım.

Kevın

Hemen otele döndüm ve odama girdim. Ben Lee ile kalıyordum. Lee içeride yoktu. Babamı aradım. Üçüncü çalışta açıldı telefon.

"Kevın."

"Baba. Az önce bir şey oldu. Lisa beni gördü. Yani görmedi. Yani beni göremezken gördü. Görünmezken gördü. Aslında bilmiyor çünkü görünmezdim. Ama mutlaka araştıracaktır."

"Ne! Kevın sana özel güçlerini Lisa'nın görmemesi gerektiğini söylemiştim. Neden görünmez oldun."

"Ona araba çarpıyordu. Çok uzakta olduğum için hızlı koşma gücünü kullanmalıydım. Ama onu kullansaydım bana nasıl yaptığımı sorardı. Ben de görünmezlik gücü ile birlikte kullandım. Beni ilk Lovis sandı ama sonra olmadığımı anladı. Şimdi ne yapacağım. Benim olduğumu er geç anlayacak."

"Tamam. En azından gerekli olduğu için kullandın. Neyse. Şimdilik bir şey yapma. Hatta düşündüm de... Bence devam edebilirsin. Görünmezken Lisa'ya özel güçlerini göster. Er geç anlatacağız zaten. Erken öğrenmesi daha iyi. Bu arada kim olduğunu söyleme. O anlayana kadar. Tamam mı?"

"Harika. Özel güçlerimi rahatlıkla kullanmak iyi olabilir. Anlaştık. Dediğini yapacağım."

"Anlaştık. Şimdi kapatmam lazım. Bazı işlerim var. Tekrar ara. Görüşürüz oğlum."