HALIK SA HANGIN (BXB 2020)

HSH SEASON 2: PART 33

I''m gonna read all your comments. Enjoy reading!

HALIK SA HANGIN PART 33: ZY

JEPOY

"Bilisan mo riyan, Poy. Pagtapos mong kunin 'yong receipt ay kain tayong ice cream," wika ni Ziderick na noo'y nakaupo sa mahabang upuan sa tapat ng BAO o Business Affairs Office kung saan ako nagbayad para sa aking P.E uniform at NSTP shirt. Wala naman daw kaming ibang uniform bukod do'n kaya naman ito na lang ang pinakagastos ko.

"Tapos na." Sabi ko bago ko siya lapitan.

"Mukang crush ka no'ng SA, iba makatingin sa'yo eh," puna ni Ziderick na sa isip ko ay siya na lamang iyong babaeng iyon para alam kong gusto niya rin ako.

"Tara na nga, Zide. Gutom na rin ako eh," sabi ko para maiba na ang aming usapan.

"Sungit naman po!" Pang-aasar pa niya bago namin tinumbok ang cafeteria ng school kung saan kami bibili ng ice cream.

"Poy, libre na kita, hintayin mo ako rito," pagpapaalam niya na hindi ko naman tinutulan.

Maigi kong pinagmasdan ang paligid at masasabi kong iba nga talaga rito sa Maynila. Maingay sa labas at hindi presko ang hangin pero ayos na rin naman dahil may magagagandang gusali na talaga namang  nakakaakit sa mata para sa akin.

Mula sa pagtingin sa mga tao ay nakita ko ang paglakad ni Ziderick papalapit sa akin at biglang pumasok sa isip ko ang katorpehan ko. Noon ko pa balak sanang sabihin na gusto ko siya pero natatakot akong mawalan ng kaibigan. Mas gugustuhin ko na lamang na ilihim ang nararamdaman ko sa kanya kaysa ipilit ko 'to. Ayokong magaya sa mga napapanood namin sa T.V ni Zide na matapos magtapat no'ng isa ay nasisira na ang pagkakaibigan nila. Wala rin naman talaga akong option noong una pero noong nalaman kong may boyfriend na siya at step brother pa niya iyon ay para akong sinabuyan ng malamig na tubig sa muka at marami akong napagtanto lalo na ang katorpehan na walang patutunguhan.

"Poy! Huy!" Okay ka lang?" Tanong ni Zide. "Kanina pa'ko nagsasalita rito. Ano bang iniisip mo?" Tanong pa niya sa akin at umiling lang ako dahil hindi ko naman pwedeng sabihin na siya ang inisip ko. Hindi pa ako nahihibang.

"Zide, pakilala mo naman ako sa kasama mo!" Iyon ang singit ng isang lalaking umakbay kay Zide na malagkit ang tingin sa akin.

"Nako, masungit 'yang bestfriend ko, Jerico." Singhal naman ni Zide na hindi naman totoo.

"Talaga ba?" Tanong nito sa akin at umiling naman ako dahil hindi naman talaga ako masungit o baka naman nasabi lang iyon ni Ziderick dahil gusto niya lang akong protektahan. Pero baka isip ko lang 'yon.

"I'm Jerico." Sabi niya at inabot niya sa akin ang kamay niya na kinuha ko naman.

"Jepoy," sagot ko at hindi niya agad binitawan ang aking kamay. Bagay na hinadlangan ni Ziderick.

"Woops! Magkakilala na kayo ng bestfriend ko." Sabi pa ni Zide kaya naalarma ako at ako na ang bumitaw sa pagkakahawak niya.

"Sige, Zide. Una na ako. Salamat, Jepoy. See you around!" May arteng pamamaalam nito at itinaas ko na lamang ang aking kilay bilang pamamaalam at pagsang-ayon sa kanyang sinabi.

"Bakit naman sinabi mong masungit ako ro'n sa tao?" Tanong ko sa kanya bigla.

"Hindi ba halata na gusto ka niya?" Naiinis niyang tugon sa patanong na paraan.

"Wala namang kaso sa akin 'yon, Zide. Ayoko lang na masama ang first impression sa akin ng tao sa paligid ko lalo na't bago pa lamang ako rito." Sagot ko naman.