HALIK SA HANGIN (BXB 2020)

HSH PART 21

HALIK SA HANGIN PART 21: IYAK KA LANG

ZIDERICK

ISANG malalim na ngiti ang binitawan ko habang pinagmamasdan ko si Sky na kumakain ng almusal. Oo, dito na ako natulog at binantayan ko siya bilang pambawi na rin.

"Kumain ka na rin." Aniya at kinuha ko ang hawak niyang tinapay at kumagat ako ng malaki.

"Halika nga rito." Aniya at tumaba ako sa kanya.

"Salamat sa pag-aalaga sa'kin." Simula niya.

"Wala naman akong choice kundi alagaan ka. Kung mayroon, eh 'di sana ay wala ako rito." Pang-aasar ko sa kanya na hindi niya pinatulan.

"Pero thankful pa rin ako sa'yo, Zide." Sabi pa niya bago niya ubusin ang lugaw na niluto ko pa para sa kanya.

"Huwag ng maraming sinasabi. Magpahinga ka pa para makabawi ka ng lakas. Wala naman kaming klase ngayon dahil may seminar mamaya ang mga prof ng college natin." Pagsasalaysay ko.

"Mabuti naman. Makakasama pa kita ng matagal." Kumento niya.

Nang matapos kaming mag-almusal ay inayos ko na lahat ng ginamit namin at dumiretso na rin ako sa banyo para magsipilyo. Nauna ng matapos si Sky na magsipilyo at kasalukuyan siyang nakahiga sa kama habang yakap ang isang unan nang pumasok ako sa kwarto. Agad akong tumabi sa kanya at niyakap niya ako at nagkatitigan kami bago niya ako halikan sa labi. Lasang lasa ko ang lasa ng labi niya at amoy ko rin ang hininga niyang amoy toothpaste.

Dampi dampi lang ang halik na ginawa niya sa akin at nagulat ako noong ipuwesto niya ako sa kaniyang ibabaw kaya mas lalong umiting ang pagtitig niya sa akin kaya't nahiya ako dahil hindi ako sanay na tinititigan sa muka ng matagal.

"Huwag ka ng mahiya. Tinititigan ko 'yong taong nagpapasaya sa'kin." Mabulaklak niyang pananalita na nagpabalis ng pagtibok ng puso ko. Bakit kasi ganito siya bigla? Iba rin talaga ang epekto ni Sky sa pagkatao ko. Hindi naman kasi kami ganito ni Jepoy.

"Huwag mo na kasi akong tingnan. Natutunaw ako." Puna ko naman sa kanya.

"Kiss muna." Aniya at umupo ako sa ibabaw ng tiyan niya at nakipagtitigan ako sa kanya bago siya pumikit dahil hinihintay niya ang aking labi na lumapat sa labi niya na noo'y tila nang-aakit.

Papalapit ng papalapit ang muka ko sa kanya at hindi ko alam kung paano niya nabaligtad ang aming posisyon sa isang iglap. Ako na ngayon ang nasa ilalim at siya naman ay nasa ibaba ko at unti-unti niyang inilapat ang labi niya sa labi ko.

Noong una ay padampi-dampi lamang ang kaniyang halik pero noong maglaon ay tila ba dinadala niya ako sa isang masayang panaginip na ayaw kong takasan. Hindi ako marunong humalik pero dahil sa paraan niya ng paghalik sa akin ay tila ba may sariling pag-iisip ang aking labi na lumalaban sa kaniyang mga halik.

Banayad at may kasabikan ang bawat naming mga halik sa isa't-isa at kung bakit namin ito ginagaw ay hindi ko rin masabi kung bakit. Siguro ay hindi ko na dapat iniisip ang mga bagay na 'yon dahil gusto ko pang mas malunod sa halik ni Sky.

"Zide, mahal kita." Aniya nang maghiwalay ang aming mga labi. Hindi na niya ako hinayaang makapagsalita at muli ay pinapak niya ang aking labi at nakiliti ako nang sandaling mapadako ang kaniyang labi sa aking leeg na tila isang sensitibong halaman.

"Sky.." mahina kong bulong bago ko hilahin ang kaniyang damit at tinuhod ko ang tiyan niya dahil hindi pa ako handa sa gusto niyang mangyari. Bago lang sa akin lahat at ayokong magmadali.

"Ouch! Sakit no'n!" Reklamo niya habang nakahawak sa tiyan niyang nasaktan.

"Masyado ka ng malibog, loko! Ikalma mo muna 'yang titi mo!" Natatawa kong sagot at nagulat ako noong dag-anan niya ako.

"Binitin mo ako." Bulong niya sa akin at wala naman akong magawa kundi ang tawanan na lang siya at yakapin ng mahigpit.

"Hindi laro ang sex, Sky kaya dahan-dahanin muna natin ang lahat. Hayaan mo muna akong yakapin at halik-halikan ka at sana ay sapat na 'yon sa'yo dahil hanggang doon lang talaga ang kaya ko." Sagot ko at tumango na lang siya sabay yakap sa akin. Ilang kulitan at harutan pa ang ginawa namin ni Sky bago kami nakatulog uli.

Mabigat na bagay ang gumising sa akin at nang iunat ko ang aking kamay ay nakita ko ang hita ni Sky na nakadantay sa aking tiyan. Kung bakit ba naman kasi sobrang tangkad nitong si Sky eh. Dahil tulog pa si Sky ay pinilit kong maibaling sa hita niya sa unan na napagtagumpayan ko namang gawin.

Mabilis na kilos ang aking ginawa papunta sa banyo dahil ihing-ihi na ako na siya ko namang ginawa. Naghilamos at nag-mouth wash na rin ako dahil kagagaling ko lang sa pagkakahimbing.

Nang matapos ako sa aking sarili ay tumingin ako ng pwedeng lutuin sa ref at naisipan kong magluto ng sinigang na baboy. Nasa kalagitnaan ako ng paggagayat ng mga hilaw na sangkap ng sinigang nang biglang may kumatok sa pinto na mabilis kong pinuntahan at pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto ay halos tumakas ang ang aking katinuan dahil nasa harap ko ngayon ang taong umabanduna sa akin ng mahigit tatlong taon.

"Zide, anak." Iyon ang bungad niya at nilapitan niya ako pero hindi ko siya hinayaang gawin iyon dahil nilayo ko ang sarili ko sa kanya at humahakbang ako pabalik.

"Zide, anak, hindi mo ba ako kakausapin? Miss na miss na kita, anak." Aniya na halos ikaasiwa ko.

"Anak? Nay, anak? Ang pagkakatanda ko ay wala na akong Nanay tatlong taon na ang nakakalipas." Sarkastiko kong sagot bagamat pinipigilan ko lamang ang sarili kong yakapin siya dahil pinangungunahan ako ng inis.

"Anak, patawarin mo ako. Alam mo naman ang buhay natin sa probinsya. Maliit ang sahod ng tatay mo at paulit-ulit na lang ang buhay ko ro'n. Walang pag-unlad. Kaya hindi mo ako masisisi kung umalis ako. At higit sa lahat ay gusto kong mabigyan ka ng magandang buhay." Paliwanag niya.

"Magandang buhay ho, Nay? Hindi niyo alam kung gaano ako naghirap noong umalis ako. Habang nagpapakasarap kayo rito sa Maynila at halos dugo na ang pawis ko sa araw-araw para lang mabuhay kami ni Tatay. Tapos ngayon ho, gusto niyong tanggapin at patawarin ko kayo? Ano ho bang alam niyo sa pagiging nanay? Hindi ho ba tinakasan niyo nga iyon noong araw na umalis ka?" Naiiyak kong sagot dahil bigla na lamang nag-flash sa aking isipan lahat ng hirap na dinanas ko lalo na noong mga unang Linggong umalis siya.

"Nay, pasensya na ho pero ayaw kitang makausap at kung pwede ho akong pumili uli ng magulang ay hindi ko gugustuhing maging anak mo dahil takot ka sa responsibilidad!" Sagot ko at doon na pumatak ang aking mga luhang kanina ko pa pinipigilang pumatak.

"Linda, umalis ka na rito." Entradang bulalas ni Sky sa Nanay ko.

"Pasensya na kayo." Aniya sabay takip sa kaniyang bibig at doon na siya mabilis na sumibat palayo pero may pahabol pa siya sa akin.

"Anak, babawi ako sa'yo." Aniya at pumiyoko pa siya na nangangahulugang umiiyak siya.

Matapos niyang makalabas ay nagtangka akong habulin siya pero pinigilan ako ni Sky at niyakap niya ako para pakalmahin mula sa pag-iyak.

"Hindi ko alam ang sasabihin ko sa'yo para kumalma ka kaya sana okay na sa'yo itong simpleng yakap ko dahil ito lang ang kaya kong gawin para maramdaman mong hindi ka nag-iisa." Wika niya at mas lalo kong idiniin ang pagkakayakap ko sa kanya. Sa ganitong pagkakataon ko napatunayan ang halaga ko kay Sky.

"Iyak ka lang, Zide. Best way 'yan para gumaan ang pakiramdam mo pero sana ay pwede kong kunin ang kalungkutang 'yan para hindi ka na umiyak dahil nasasaktan akong nakikita kang ganito." Aniya at ramdam ko ang sinseridad sa boses niya habang sinasabi niya iyon.

Ang hirap palang kalabanin ng lungkot buhat ng maraming problema pero mas mahirap itong harapin ng mag-isa kung wala ang yakap ng taong nagpapasaya sa atin.

"Zide, salamat!" Halik ko sa hangin na puso niya lang ang maaaring makinig at makaramdam.

Itutuloy...