Try To Play With Me💋 |BTS - M.YG/K.SJ|

[-2-]

~ My name is "NO". My sign is "NO". My number is "NO". Uh!
You need to let it go—

Ξυπνάω από τον ήχο του ξυπνητηριού και αρχίζω να κοιτάω τον χώρο γύρω μου. Σήμερα πάω στο Πανεπιστήμιο;; Σηκώνομαι έχοντας ακόμα το απορημένο ύφος στα μούτρα μου και πάω στο μπάνιο...

«Παναγία μου! Τι είναι αυτό;!» φωνάζω σαν υστερική και εκείνη την ώρα ορμάει ο Daniel μέσα στο μπάνιο. Μα καλά δεν είδε το ταμπελάκι που γράφει ότι μέσα βρίσκεται γυναίκα;; Τι;; Γιατί με κοιτάτε έτσι;; Είμαστε μεγάλη οικογένεια και πρέπει να τηρούμε κάποιους κανόνες! Επιπλέον ο μπαμπάς και ο Daniel μπαίνουν όπως να ναι στο μπάνιο!

«Θεέ μου!! Τι είναι αυτό;!» ουρλιάζει ο βλάκας δείχνοντας με. Συγνώμη;; Και τώρα μπαίνει μέσα ο μπαμπάς και η Lily, οι οποίοι με το που με βλέπουν αρχίζουν να γελάνε. Ρε αι από δω!!

«Πως είσαι έτσι μωρή;!» ρωτάει γελώντας η Lily. Όταν θα θες χάρη μωρή τολμά να έρθεις σε εμένα και θα φας το βερνίκι νυχιών στα μούτρα!!

«Αγώνα box έπαιζες στον ύπνο σου;;» ρωτάει ο μπαμπάς γελώντας πριν προλάβω να απαντήσω στην άλλη.

«Αι παρατήστε με!! Τι έχω;! Μια χαρά... είμαι! Σιγά το πράγμα! Δεν είμαι δηλαδη ωραία με τα μαλλιά ξεμαλιασμενα;; Εε;; Ή μηπως δεν με κάνει χαριτωμένη η τσίμπλα;; Επίσης ρε γαϊδούρια και εσείς τα χάλια σας έχετε όταν ξυπνάτε!! Σταματήστε το bullying επιτέλους!!» φωνάζω θυμωμένη και τρομάζω και εγώ όταν βλέπω τα μούτρα μου στον καθρέφτη αλλά προσπαθώ να μην το δείξω... έπειτα συνεχίζω κλαψουρίζοντας για την αισχρή συμπεριφορά τους προς το άτομο μου... δε νομίζω να τους ευαισθητοποίησα ιδιαίτερα... what I mean? Εννοω ότι με κοιτάζουν και οι τρεις με σταυρωμένα χέρια και με σηκωμένο το ένα φρύδι έχοντας ένα ειρωνικό χαμογελο. Τραγικό το ξέρω αλλά ο μπαμπάς και η μαμα ειναι πααααρα πολύ ειρωνικοί και έτσι λογικό να βγούμε όλα τα παιδιά τα ίδια σκατα!

«Αχα... πολύ ενδιαφέρον ο λόγος σου και αυτός μας άγγιξε πολύ βαθιά αλλά—»

«Τι κάνετε όλοι εδώ;; Μου ετοιμάζετε κάποια έκπληξη;! Αχχ τι καλά!! Και εσυ μαρη τι κανείς ακόμα εδώ;; Τραβά ετοιμάσου θα αργήσεις! » διακόπτει η μαμα τον λόγο του μπαμπά και εγώ την κοιτάζω σαν χάνος. Που να αργήσω;;

«Που να αργήσω;;» εκφράζω την απορία  μου και η μαμα χτυπάει το μέτωπο της με το χέρι της και ακούω και τους άλλους να κάνουν και αυτοί παρόμοιες κινήσεις αγανάκτησης.

«Από τον πατέρα σου πρεπει να πήρες την βλακεία γιατί εγώ είμαι πανέξυπνη...» λέει κουνωντας το κεφάλι της δεξιά και αριστερά απαλά ενώ ο μπαμπάς την κοιτάει δολοφονικά.