Try To Play With Me💋 |BTS - M.YG/K.SJ|

- ΕΠΙΛΟΓΟΣ -

~ Τρεις Μήνες Μετά / 21:00 μ.μ. ~

Κοιτάζω ψηλά τον σκοτεινό ουρανό με τα πολλά αστέρια του να φωτίζουν την πόλη. Μετακινώ λίγο πιο ψηλά το αριστερό μου χέρι που χρησιμοποιείται ως μαξιλάρι για το κεφάλι μου μιας και έχω ξαπλώσει κάτω στο έδαφος, στην ταράτσα ενός εγκαταλελειμμένου κτηρίου. Με το ελεύθερο χέρι μου ψαχουλεύω το σακουλάκι δίπλα μου και βγάζω ένα μικρό ζαχαρωτό φέρνοντας το στο στόμα μου. Ανασηκώνω ελαφρώς το κεφάλι μου όταν είναι να καταπιώ γιατί κρίμα είναι να πνίγω τώρα τόσο άδοξα.

Αναστενάζω σιγανά καθώς κλείνω τα μάτια μου. Ένα λυπημένο μουρμουρητό ξεφεύγει από τα χείλη μου και ανυπόμονη δίχως κάποιο λόγο σηκώνομαι όρθια και στερεώνω το βάρος πίσω στα χέρια μου. Όλοι αυτοί οι μήνες που πέρασαν ήταν ένα σκέτο μαρτύριο. Κάθε τρεις και λίγο όλο και κάποιος από εκείνους ερχόταν και προσπαθούσε να μου πάρει έστω και μία κουβέντα αλλά εγώ παρέμεινα βράχος που τους καταπλάκωνε. Κυρίως στα βρισίδια, αλλά τέλος πάντων.

Στο μυαλό αναπήδησαν αναμνήσεις των προηγούμενων ημερών με διάφορες καταστάσεις που, από την μία, με μπέρδευαν τόσο πολύ αλλά, από την άλλη, τα ψέμματα που είχαν πει έσβηναν όλες τις υπόλοιπες σκέψεις μου. Μία από τις μέρες που με έκαναν να νιώθω σαν να είχαν όντως αληθινά συνανσθηματα για εμένα ήταν όταν κατάφερα να πάω στο Πανεπιστήμιο. Θυμάμαι καλά που προσπαθούσαν να ήταν συνέχεια κοντά μου με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ώστε να με βοηθούν. Όμως, πάντα τους φώναζα να μείνουν μακριά μου γιατί τα λόγια της αδερφής μου έπαιζαν σαν επαναλαμβανόμενη ταινία μέσα στο μυαλό μου καθιστώντας μου το αδύνατον. Και πάνω στα νεύρα μου πάντα, να πάντα όμως, φρόντιζα να ρίχνω και μια ωραιότατη σφαλιάρα στον Yoongi. Έτσι για να περνάει η ώρα. Κακό, ξέρω, αλλά δεν μπορούσα να κρατηθώ. Με έτρωγε το χέρι μου.

Ξεφυσάω εκνευρισμένη, μα κυρίως κουρασμένη, ενώ σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου. Ο ουρανός μυρίζει βροχή ενώ εγώ δεν έχω φέρει ούτε ένα δήγμα από την ομπρέλα μου. Νιώθω να βουρκώνω χωρίς καν να έχω αποπειραθεί να σκεφτώ το οτιδήποτε.

Πως έφτασαν ως εδώ τα πράγματα ρε γαμώτο; Μια φορά είπα να εμπιστευτώ κι εγώ μετά από τόσο καιρό, να αφεθώ στα συναισθήματα που είχα χρόνια να νιώσω, να ερωτευτώ κι εγώ... και ήρθαν πραγματικά τα πάνω κάτω. Αχ ρε Jin, γαμώτο σου! Έσφιξα το σαγόνι μου και τις γροθιές μου καθώς άρπαζα την μπύρα από δίπλα μου και την κατέβασα έως την μέση με την μία. Η πικρή γεύση της έκανε το λαρύγγι μου να πονέσει. Ξερόβηξα απαλά αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να πιω άλλη μία γερή, όχι όπως την προηγούμενη, γουλιά.