Try To Play With Me💋 |BTS - M.YG/K.SJ|

[-58-]

Γυρνάω και τον κοιτάω ενοχλημένη. Αυτός με κοιτάει ειρωνικά ενώ όλοι οι υπόλοιποι τον κοιτάνε περίεργα εκτός από τον Jungkook και τον Hosek που έχουν υιοθετήσει κάποια πονηρά χαμόγελα.

«Περιμένω τις φίλες μου ρε, έχεις κάποιο θέμα εσύ με αυτό;! Με ζάλισες με τις ερωτήσεις!» Απαντάω ενοχλημένη στον Jin και αυτός χαμογελάει πλατιά.

«Τέλεια! Χαίρομαι!» Μου λέει και κερδίζει μερικά πνιχτά γέλια από την παρέα του και έναν αγανακτισμένο ήχο από εμένα.

«Κανόνισε μην σου φέρω τον καφέ στο κεφάλι! Δεν θέλω να αγοράσω και τρίτον!» Τον προειδοποιώ και με κοιτάνε ξαφνιασμένοι.

«Αυτός είναι ο δεύτερος;!» Ρωτάει ξαφνιασμένος ο Jimin και του γνέφω θετικά. «Τώρα εξηγούνται τα νεύρα!» Συνεχίζει και τον αγριοκοιτάζω έτοιμη να του εκτοξεύσω τελικά τον καφέ.

«Ε δεν παίζεστε!» Αναφωνώ και κερδίζω μερικά δυνατά γέλια.

«Άργησες να το καταλάβεις αλλά δεν πειράζει! Κάλιο αργά παρά ποτέ!» Αστειεύεται ο Yoongi και ακουμπάω αγανακτισμένη το μέτωπό μου με το χέρι μου.

«Και εδώ είναι που αποχωρώ! Η κατάσταση σας έχει χειροτερέψει!» Λέω ειρωνικά ενώ σηκώνω τα χέρια μου ψηλά ως ένδειξη παραίτησης.

Τους ακούω να γελάνε και στραβομουτσουνιάζω. Εκείνη την στιγμή ανοίγει η πόρτα καλωσορίζοντας επιτέλους τα κορίτσια. Ανακουφισμένη αφήνω να στολίσει το πρόσωπό μου ένα πλατύ χαμόγελο και σηκώνομαι κοιτώντας τους.

«Λοιπόν, αγαπητά μου παιδιά, ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετήσω και να φύγω θεαματικά!» Τους λέω κλείνοντας τους το μάτι.

«Κοινώς να μας παρατήσεις στα καλά καθούμενα!» Με ειρωνεύεται ο Namjoon και σηκώνω το φρύδι μου έχοντας ένα πλάγιο χαμόγελο. Στερεώνω το ένα μου χέρι επάνω στο τραπέζι ενώ το άλλο το τοποθετώ επάνω στην μέση μου.

«Κι αυτό ισχύει!» Συμφωνώ μαζί του αδιάφορα. «Λοιπόν, τα πίκρα και φαρμακερά φιλιά μου!» Συνεχίζω και έχοντας αλλάξει για τρίτη φορά το περίγραμμα του χαμόγελου μου σε αλαζονικό τώρα, απομακρύνομαι από αυτούς με την τσάντα και τον καφέ.

Τις πλησιάζω και τις φτάνω μόλις πληρώνουν για το πρωινό τους. Αυτές μου χαρίζουν ένα χαμόγελο πριν με καλημερίσουν.

«Επ! Εδώ ήσουν; Δεν σε είδαμε να μπαίνεις στο κτήριο.» Με ενημερώνει η Jennie και την κοιτάω.

«Ναι μωρέ. Άργησα να έρθω και έτσι έκατσα μέσα μιας και ήθελα να πάρω και καφέ.» Της εξηγώ και εκείνη μου γνέφει. «Εμ, πάμε έξω; Μπούχτισα μέσα.» Τις προτείνω και εκείνες μου γνέφουν θετικά.