Try To Play With Me💋 |BTS - M.YG/K.SJ|

[-80-]

~ Μετά από μία εβδομάδα, 09:00 π.μ. ~

«Επιτέλους, λίγη ησυχία...» Μουρμουράω μόλις σιγουρεύομαι πως το σπίτι είναι εντελώς άδειο. Τοποθετώ το πρόσωπό μου μέσα στις παλάμες μου ανασαίνοντας βαριά πριν απομακρύνω τα χέρια μου και με αυτά ξεκινήσω να κάνω μασάζ στους κροτάφους μου. Ασυναίσθητα κοιτάω δίπλα μου και βλέπω εκείνο το ηλίθιο μπουκέτο από ροζ και λευκά τριαντάφυλλα. Με θυμό τεντώνομαι αδιαφορώντας για τον πόνο και τα παίρνω πετώντας τα με δύναμη στην άλλη άκρη του δωματίου. «Μαλάκα!» Φωνάζω δυνατά νιώθοντας την καρδιά μου να πονάει και δάκρυα να πάνε να εμφανιστούν αλλά τα εμποδίζω αμέσως.

Ο Fighter σηκώνει το κεφάλι του από το έδαφος και με κοιτάει με εκείνα τα μεγάλα και ανήσυχα ματάκια του. Σηκώνεται από το έδαφος και ακουμπάω τα δύο μπροστινά του πόδια επάνω στο κρεβάτι μου, ακριβώς δίπλα μου. Βγάζει ένα μικρό κλαψούρισμα με τα αυτάκια και την μουσούδα του κατεβασμένα.

«Ωω μη με κοιτάς έτσι. Είμαι μια χαρά αγάπη μου...» Ψεύδομαι με ένα ψεύτικο χαμόγελο και μου γαβγίζει επειδή, προφανώς, και δεν με πίστεψε. «Έλα, Fighter, μην ανησυχείς για εμένα, αφού το ξέρεις ότι πάντα καλά γίνομαι στο τέλος.» Του λέω γλυκά ξεκινώντας να του χαϊδεύω το κεφάλι με στοργή και αγάπη. Εκείνος για απάντηση μου γλύφει την παλάμη μου.

Το μικρό χαμόγελο που αποτυπώθηκε στο πρόσωπό μου για πρώτη φορά εκείνη την εβδομάδα εξαφανίζεται αμέσως από τον ήχο που κάνει το κινητό μου. Στρέφομαι προς τα εκεί και με βαριεστημένες κινήσεις το παίρνω στα χέρια μου κοιτάζοντας για την πηγή της φασαρίας.

«Ποιος μαλάκ-» Σταματάω αμέσως την πρόταση μου μόλις βλέπω το όνομα που αναγραφόταν επάνω, αλλά και από αυτό που έγραφε ο αποστολέας.

Γιατί δεν έχω αλλάξει ακόμα το όνομα;

Jinouko

- Όταν σταματήσεις να βρίζεις δυνατά μόνη σου δίχως λόγο έξω από το παράθυρο, θα ήθελα πάρα πολύ να μας ανοίξεις την πόρτα σαν καλή οικοδέσποινα. Πρέπει να μιλήσουμε.

Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα ενώ ένα κοκκίνισμα από την ντροπή ξεκινάει να επεκτείνεται σε ολόκληρο το πρόσωπό μου. Μόλις συνειδητοποιώ τι συμβαίνει με αυτοχαστουκίζω και σοβαρεύω αμέσως.

Κλείνω τα μάτια μου για μια στιγμή καθώς δαγκώνω δυνατά το κάτω χείλος μου. Γαμώτο! Δεν, δεν είμαι ακόμα έτοιμη... Παίρνω μια ανάσα. Τα ξανά ανοίγω και με αργές κινήσεις, προκειμένου να μην πονέσω πολύ, διώχνω τα σκεπάσματα από πάνω μου. Σηκώνομαι από το κρεβάτι και με τον Fighter να με ακολουθεί βρίσκομαι σύντομα στον κάτω όροφο. Κοιτάζω από το ματάκι και βλέπω τον Jin και τους υπόλοιπους.