Try To Play With Me💋 |BTS - M.YG/K.SJ|

[-41-]

~ Δευτέρα, πρωί ~

~ My name is "NO". My sign is "NO". My number is "NO". Uh!
You need to let it go—

Βγάζω το χέρι μου με το ζόρι έξω από το πάπλωμα και κοπανάω το ξυπνητήρι ώστε να σταματήσει να προκαλεί εσωτερική αιμορραγία στα αυτιά μου. Ξεφυσάω και, ακόμα κάτω από το πάπλωμα, κάνω μασάζ στους κροτάφους μου ώστε να χαλαρώσω τον πονοκέφαλο. Λοιπόν ήταν πολύ κακή ιδέα να ξενυχτήσω δύο συνεχόμενα βράδια, μία με την νυχτερινή έξοδο και μία με τις σειρές! Ανάθεμα! Κλείνω τα μάτια μου για να ηρεμήσω αλλά χωρίς να το καταλάβω με έχει πάρει ο ύπνος. Κάποια στιγμή γυρνάω πλευρό αλλά νιώθω ένα χέρι να με εμποδίζει και να με γυρνάει από την άλλη μεριά. Μουγκρίζω ενοχλημένη κουνώντας τον ώμο μου.

«Jessica ακόμα εδώ είσαι; Καλά κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά αφού δεν κατέβηκες για πρωινό! Σήκω παιδί μου θα αργήσεις στο Πανεπιστήμιο! Μην αρχίζουμε πάλι τα ίδια με το σχολείο!» Ακούω την παραπονεμένη φωνή της μαμάς καθώς με ταρακουνάει.

Μόλις ο εγκέφαλος μου επεξεργάζεται αυτά που είπε, τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα και πετάγομαι όρθια ρίχνοντας ταυτόχρονα το πάπλωμα από πάνω μου.

«Όχι ρε γαμώτο!» Φωνάζω και χωρίς να δώσω σημασία στην μαμά που με κοιταζει τρομαγμένη και μαζεμένη στην άκρη, ξεκινάω να τρέχω προς την πόρτα του δωματίου μου χωρίς να φορέσω τις παντόφλες μου.

Πάω σφεντόνα στο μπάνιο και ξεκινάω να πλένω το πρόσωπο μου. Δεν θα προλάβω να πάρω και την Jennie ρε φίλε! Εκνευρισμένη με τα μαλλιά μου που δεν λένε να συνεργαστούν σήμερα, αποφασίζω να τα πιάσω μία ψηλή κοτσίδα. Βάζω μία βιαστική στρώση κονσίλερ κάτω από τα μάτια μου ώστε να καλύψω τους μαύρους κύκλους που με κοιτάζουν απειλητικά μέσα από τον καθρέφτη. Μόλις μένω κάπως ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα μου ή έστω που δεν θα σκοτώσω άνθρωπο μόλις με δει, βγαίνω και πάω  τρέχοντας στο δωμάτιο. Βλέπω μία στα γρήγορα πως η μαμά δεν είναι μέσα και πάω στο ακατάστατο γραφείο μου και παίρνω από πάνω του τα ρούχα που θα φορούσα σήμερα, τα οποία αποτελούνται από ένα μαύρο στενό παντελόνι και μία μαύρη φούτερ. Τρέχω και φοράω τις κάλτσες και τα μαύρα μου αρβυλάκια μου. Παίρνω την τσάντα μου και αφού πάρω κλειδιά, κινητό και λεφτά, αρπάζω το μαύρο μου μπουφάν φορώντας το. Total Black ε; Τέλεια! Κατεβαίνω τρέχοντας τις σκάλες με κίνδυνο να σκοτωθώ δύο φορές. Παίρνω δύο κρουασανάκια, βάζοντας το ένα στο στόμα μου, που είχαν ξεμείνει εσκεμμένα για εμένα επάνω στο τραπέζι. Χαιρετάω την μαμά και τον μπαμπά και πλησιάζω την πόρτα. Την ανοίγω και αφού κλειδώσω, πάω προς την μηχανή.
[...]