4 Deadly Queens

Deadly 61: Red Alert

Kiana's POV

"You fucking piece of a shit! I will kill you, you bastard!"

Lahat kami ay parang natuod sa mga kinatatayuan namin nang biglang sugudin ni Yumi si Ethan. Pero pagkatapos ng ilang minuto, nahimasmasan na din kami. Tumayo kaagad sila Kaye at pinigilan si Yumi.

But when they asked her what happened and she's acting like that towards Ethan, we were all taken aback when she told us that Ethan tried to poison us. Napakunot ang noo ko. Bakit naman gagawin ni Ethan 'yon?

This time, sila Alex naman ang sumugod sa kanya. And I was just standing behind them. Naririnig ko ang mga sigaw nila. Ang boses ni Ethan na tinatanggi ang binibintang sa kanya. Ang pagpigil ng Kings kay nila Yumi at ang pagsigaw nila sa'kin para pigilan ang mga babaeng 'to na parang nakawala na ngayon sa kulungan kung magwala.

Nakatulala lang ako sa kanila habang pinapanood ko silang magpatayan sa harapan ko.

"Fuck it, Kiana! Stop them!"

Napatingin ako kaagad kay Black nang sinigawan na niya ako. He's trying to protect Ethan from Alex and Kaye. Panigurado naman kasing tigok 'agad ang lalaki na 'yan sa oras na mag-isa niya lang labanan ang dalawang 'yun.

Then Yumi looked at me. Napalunok ako sa paraan ng pagtingin niya. Parang binabasa niya ang isipan ko kung pipigilan ko ba sila o hahayaang patayin si Ethan.

Letche. Hindi ko alam ang gagawin ko sa totoo lang. My mind is blank and I can't think straight. Pipigilan ko ba? Ililigtas ko ba si Ethan? O hahayaan ko na lang silang magpatayan d'yan? Tutal wala din namang maitutulong ang Kings sa'min. Sagabal lang sila sa totoo lang.

But I can't let them die. Not yet.

Napatingin ako sa cake na dala ni Yumi. I know Yumi very much. Hindi siya kikilos ng ganito kung walang sapat na dahilan. But sometimes, nawawala din siya sa katinuan niya.

When? When the people she loves are in danger. Siguradong napapangunahan siya ng galit ngayon dahil kung sakaling nando'n kami sa bahay kanina at nakain namin ito, mamamatay kami. 

Tinignan ko ang card na nando'n at tama si Yumi. Nakasulat nga ang pangalan ni Ethan doon. But something is off. Something isn't right.

I looked at Ethan and to the Kings. Muntik na din akong matawa dahil kalalaki nilang tao, wala pala silang laban sa mga babae. Well, hindi ko naman sila masisisi. Hindi lang naman kasi basta-basta babae ang mga kalaban nila, reyna kami.

My gaze landed on the whiteboard where our first lesson today was writtem. I looked at the writings on the board then to the card again then to the board then to the card. Halos mahilo ako sa kakalipat ng tingin at nang ma-realize ko ang mali, napangiti na lang ako. 

Ethan can't do that. Not to us, especially to her fiance.

Halos mapatalon naman ako sa gulat nang bigla na lang kunin ni Yumi iyong cake sa loob ng box at lumapit kay Ethan. Natakam tuloy ako. I shook my head. Kahit gaano kasarap ang pagkain, kung mamamatay ka naman, edi masaya. Atleast masarap huling nakain mo, 'di ba?

I just laughed a bit and went near them. Bago pa man maisampal ni Yumi iyong cake sa pagmumukha ni Ethan, pinigilan ko na siya. I smiled when she looked at me.

"Sayang."

"W-what?" she asked unbelievably.

Parang gulat na gulat siyang pipigilan ko siya at iyon lang ang sasabihin ko. I just shrugged and took the cake from her.

"Hey! Give that back, Kiana!"

Bago pa man niya iyon makuha sa akin, mabilis ko na iyong nai-shoot sa basurahan.