7. Distracting Monster

39 4 0
                                    

Chapter 7

Distracting Monster

Lux' POV

It's already 2 o'clock in the morning at nasa Honey's na ako sa wakas. I ate 2 plates of pizza sa sobrang gutom. Kahapon pa ako nagf-fun run kaya ubos lahat ng energy ko.

"Are you really that hungry?" tanong ni Lincoln sa harapan ko habang naka cross arms sa harapan ko. This guy is hot as hell. Kakaunti nalang dito ang mga estudyante, pero halos mabali yung leeg nila sa kakatingin sa direksyon namin, specifically, kay Lincoln.

Tumango ako at pinunasan ng tissue ang bunganga ko.

I can't believe he's still helping me despite of what I did to him and what he did to me. The hell, kung akala niyong mabait siya sa akin, pwes hindi. I suffered to his punishment.

Flashback

Right after he knew that I was just playing-pregnant, nag-iba agad ang paningin niya. His face is now dark and furious!

Because of that, he took me to one of the tallest building here in AU. At nasa rooftop kami ngayon. I'm tied up with a rope in a chair, na nakaposisyon sa pinaka corner na parte ng building.

In just a little move, mahuhulog na ako dito. The cold air blows my hair, it makes me more nervous than before. Nakakatakot nga talagang magparusa ang mga Slayers.

Pinagmasdan ko siyang umiinom ng alak niya. Oo, prenteng-prente lang siyang nakatayo habang tinitingnan ako ng malalim.

"Pakawalan mo na ako.. Please.. I'm sorry." sabi ko.

Hindi siya kumibo.

"W-wala akong ginawang masama." pagmakaawa ko sa kaniya.

"You dare to hurt one of our members. How are you sure that I'll spare your life?"

Umiling ako. "Wala akong alam sa sinasabi mo. Hindi ko sila sinaktan." sabi ko. Nanginginig na ang mga paa ko. My ghad, nasa 8 palapag ata 'to! Siguradong lasog lasog yung katawan ko once na mahulog ako.

"Sila?..." Tumaas ang kilay niya, pero agad ding bumalik sa pagiging seryoso.

Tumango ako. Biglang umuga yung upuan, dahilan para mas lalo itong umatras. Shit.

"Sino pa yung pinakealaman mo?" malalim na sabi niya.

Hindi ako nagdalawang isip para sabihin iyon. Call me desparate, but I don't have ways to save myself.

"S-Si Cyd.."

Mas naging malalim ang tingin niya sa akin.

"What about him?"

"W-wala akong ginawang masama sa kanya! Promise! I swear!"

Lumapit siya sa akin.

"Don't ever mess up with him. You don't know what runs in his mind." matigas na sabi niya bago lumagok ng alak niya. Tss, lasinggero!

"Pakawalan mo na po ako.. Hindi na ulit ako manggugulo." naliligo na ako sa pawis kahit ang lamig dito sa taas.

"Does Cyd knows about this?"

Hindi ako nagsalita.

"I bet he didn't knew yet. I didn't even know what happened and why you got into this mess. I just know that once the other members know that you are messing with the group, you will be killed mercilessly."

Hirap kong nilunok ang laway ko.

"Is that your way of saying that I am safe?" tanong ko sa kanya na may halong kaba.

Anthelion: The Border to Celestial KingdomsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon