Anthelion: The Border to Celestial Kingdoms

46. Party Feelings

Chapter 46

Party Feelings

Lux' POV

Kahit saang sulok ako ng University pumunta, sinasalubong ako ng mga puri nila.

"Congrats Lux!"

"Ang galing mo!"

"Congrats sa inyo!"

Kahit mga hindi ko kilala, patuloy ang pagcongrats nila sa akin. I can't explain the feeling I'm in right now, lalo na dahil inannounce ni Jack na may party bukas ng gabi. I think si Cyd ang may pasimuno nito. I can't still process the things that happened today. Masyadong mabilis, masyadong nakakapagod. Right after nung nanalo kami, pinadala na ang mga Jacinto Knights sa Ospital, and Cyd immediately gave me a jacket.

I can't even look at him..Ang mga titig niya ay tumatagos, hindi ko alam kung ano ang pinapahiwatig. One thing's for sure, it has something to do with my stomach.

One hour later after the battle, kahit na inannounce na ni Jack na may party kagabi, may formal invitation pa na pinalipad sa ere galing sa air balloon sa itaas. The AU students looked in amusement as hundreds of invitation letters came floating on the air. As soon as we received it, nakasulat talaga ang malaking pangalan ko sa invitation.

I took a rest the whole night. Ugh, ngayon ko lang nafeel na soooobrang sakit ng katawan ko. Para akong tumakbo ng ilang kilometro sa sobrang pagod. Huling tanda ko noong gising pa ako, ay ang pagkatok ng pinto ng kwarto ko. But I was too weak to respond. So I chose to sleep.

JB's POV

Nagpakita sa aking panaginip ang babaeng anak ulit ni Anna, at ang red suit guy. It was dark and quiet. Walang ibang liwanag sa paligid bukod sa buwan na tumatago sa ulap. Masayang-masaya ang babae habang hawak niya ang sleeves ng lalaki. The hat on his head covered his face, but his smile is evident as he let himself be pulled by the lady's force.

"Please..Please..!" Pamimilit ng babae sa kaniya. Her hair is tied in a loosen braid, iyong hindi naman maayos pero mas nagpaganda sa kaniya ang medyo magulong buhok. She's in her night dress, kulay puti ito at maluwag sa kaniya. She's bare-footed as she walked in the fine sands.

Halatang nabubugnot na siya, pero iyong lalaki ay tawa parin ng tawa.

"Why do you want us to go here out of the sudden?"

"Kasi gabi na, at hindi alam ni mama at papa!" She pouted.

"Are you sure hindi nila malalaman ito?" The guy asked once again habang nagpapahila parin sa kaniya.

She stopped on pulling. "Well, hindi mo naman sasabihin sa kanila diba?"

"Hmm.. Let's see." Napahawak ang lalaki sa chin niya na parang nag-iisip. Hindi maiwasang tingnan ng babae ang kaniyang pigura na kahit madilim, mas nahuhumaling siya dito. Pero dahil sa sinabi ng lalaki, bumalik ulit ang inis niya.

"Let's see? Anong let's see? You're doing this on purpose aren't you? You're taking advantage of me! Pinagsasamantalahan mo'ko kasi alam mong mahal kita!"

Natigilan ang lalaki sa walang preno na sinabi niya.

"No.. You don't love me." The guy's cold voice made the atmosphere even colder.

Mas lalo syang nainis. "Oh right! Ikaw ba ako, ha? Are you a mind reader or something, para sabihing hindi ako sigurado sa nararamdaman ko? You're ridiculous! I..." her voice broke, "I'm so disappointed!"

Sa wakas ay sumuko na siya at pumunta sa dalampasigan, kung saan saktong lumabas ang buwan sa mga ulap. She stood there while wiping some of her tears. Ilang minuto siyang naghintay na habulin sya pero ni isang pigura ay walang may nagpakita sa kaniya. She was about to shout in frustration, pero hindi natuloy dahil may yumakap sa kaniyang tyan mula sa likuran.