58. A Lovesick Girl

27 2 0
                                    

Chapter 58

A Lovesick Girl

Lux' POV

Nakarinig ako ng kakaunting mura mula sa kaniya. This time, he's holding me tighter.

"Bakit ngayon ka lang?" Malungkot na sabi ko. The fuck, daig ko pa ang isang asawa.

"I'm just giving you time."

Eh? Giving me time? I remember my behavior back then. Noong hinatid niya ako mula sa pakikipagkita namin kay Uncle. I was sad. Pero nakikita ko sa mata niya noon na malungkot din siya noon.

"Tss. Baka sinasabi mo lang iyan dahil may girlfriend kana." I slightly withdrew myself from his hug. Nagkatinginan kami. He raised his brows as if hindi siya makapaniwala.

"The fuck are you talking?" His voice is like a thunder.

I rolled my eyes, pero hindi parin mawala ang 'slight' na pait sa nararamdaman ko. Ilang sandali pa, nagsalita siya.

"I fired her."

Huh?

"Sinong her?"

"Yung usap-usapan na lagi kong kasama." Bored na sabi niya.

"Who is she by the way?" I crossed my arms, wala nang pake na magmukha akong ewan sa harap niya. Teka nga, bakit nga ba ako tanong ng tanong?

"She's Dora, partner ko sa isang project na inassign ng faculty sa akin. Madalas nasa kaniya ang bag at cellphone ko."

"So? I don't care."

"Really?" Ngumiti siya ng nakakaloko. "You don't care?" Nilagay niya ang kaniyang kamay sa kaniyang bulsa at tiningnan ako na parang inaantok pero nag-eenjoy.

I rolled my eyes. "Of course I don't!"

"Hmm.. okay." Nagkibit balikat siya pero natatawa parin. Gusto kong magalit. Gusto kong hampasin siya ng todo at tatadyakin. But I'm busy memorizing his face. Parang ilang buwan ko siyang hindi nakita. His hair is a bit messy. His face is always cold, mysterious, yet it can drool thousands of girls even if it won't move a muscle.

Kamusta kaya siya nitong mga nakaraang araw? How is he doing? May gusto pa akong itanong sa kaniya, but my body or even my lips is already weak to utter some words to him.

Nanlalabo na ang paningin ko.

"Lux..." seryosong sambit ni Cyd. Kasabay noon ang pagbagsak ko sa braso niya at ang malutong na mura na lumabas sa bibig niya.

My vision went dark. It took seconds before I saw a light. Then a seventeen year old me was projected on my sight.

"Mama..." mabilis akong bumaba ng hagdan. Mom was busy cooking in the kitchen. Kahit malayo ang staircase ng mansiyon namin sa kusina, amoy na amoy ko parin ang mabango niyang luto.

"Yes darling?" She glanced at me. Her eyes, jaws, lips, manang mana talaga ako sa kaniya.

"Is...." nag-iisip ako kung sasabihin ko ba o hindi, pero dahil nasa akin na ang buong atensyon ni mama, napagdesisyunan kong magpatuloy. "Is Valentine coming?"

She stared at me for a few moments. Parang nabigla siya sa tanong ko. She was about to say something but she chose not to say it. Bawiin ko nalang kaya?

"I'm not sure... may inaasikaso lang ata." She answered habang pinagmamasdan ako.

Nasa pinto ako ng kusina at pinaglalaruan ang laces ng night dress ko. Puti ito at hanggang tuhod. Ang sleeves ay hanggang pulso ko. It's already 6 in the evening and the young me is expecting Valentine to be here.

Anthelion: The Border to Celestial KingdomsWhere stories live. Discover now