Η ΑΛΛΑΓΗ

Κεφάλαιο 87 - Η αλήθεια

Η Δανάη άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε το πρόσωπο του Ορέστη δίπλα της. Κοιμόταν γαλήνια και έμοιαζε με παιδί. Άπλωσε το χέρι της και χάιδεψε το πρόσωπό του. Εκείνος άνοιξε αργά τα μάτια του: " Καλημέρα." Της είπε με βραχνή φωνή και χαμογέλασε ενώ την τραβούσε κοντά του.

Εκείνη τύλιξε τα χέρια της γύρω του και σφίχτηκε στο στήθος του: " Καλημέρα. Νομίζω οτι πρέπει να φύγω. Φοβάμαι οτι η μητέρα μου θα αρχίσει να με ψάχνει από νωρίς. Πρέπει να προλάβω να γυρίσω."

Ο Ορέστης την κράτησε πάνω του και είπε με άγχος: " Δεν θέλω να σε αφήσω να φύγεις. Ένας θεός ξέρει πότε θα μπορέσουμε να ξαναβρεθούμε."

" Πρέπει, αλλιώς τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. "

Φίλησε τα μαλλιά της και αναστέναξε: " Το ξέρω αλλά ...."

"Δεν υπάρχει αλλά. Δεν πρέπει να δώσω στην μητέρα μου  περισσότερους λόγους για να  ελέγχει κάθε μου βήμα αλλιώς δεν θα μπορούμε να βρεθούμε."

Ο Ορέστης έλυσε τα χέρια του από γύρω της αλλά εκείνη δεν κουνήθηκε.

"Εγώ σε άφησα. Μπορείς να φύγεις όποτε θέλεις." Της είπε πειρακτικά αφού έβλεπε οτι εκείνη δεν έκανε καμία κίνηση να απομακρυνθεί από κοντά του.

Η Δανάη κράτησε τα χέρια της τυλιγμένα γύρω από το σώμα του: " Νομίζεις οτι θέλω; Διώξε με, είνι ο μόνος τρόπος." Το τραγικό της ύφος τον έκανε να γελάσει ενώ άπλωνε το χέρι του στο κομοδίνο δίπλα του για να δει το ξυπνητήρι.

" Νομίζω οτι θα πρέπει να φύγεις." Της έδειξε το ξυπνητήρι : " Είναι δώδεκα παρά τέταρτο. Μας πήρε ο ύπνος."

Η Δανάη πετάχτηκε όρθια πανικόβλητη και άρχισε να μαζεύει τα ρούχα της: " Ωχ! Τι θα κάνουμε τώρα αν η Μίνα πήγε στην Χαρά;"

"Θα μας έπαιρναν τηλέφωνο να μας ειδοποιήσουν, μην ανησυχείς."

Εκείνη κοίταξε γύρω της. Κανένα από τα κινητά τους δεν ήταν στην κρεβατοκάμαρα και του είπε με πανικό: " Αλήθεια; Και θα τα ακούγαμε από το σαλόνι;"

Ο Ορέστης πετάχτηκε όρθιος και φόρεσε το παντελόνι του αφήνοντας το πάνω μέρος του σώματός του γυμνό και βγήκε στο σαλόνι. Όταν η Δανάη που ντύθηκε όπως όπως τον ακολούθησε τον είδε να κοιτάζει το κινητό του παγωμένος.

"Τι έγινε; " Τον ρώτησε με αγωνία.

Την κοίταξε και είπε: " Πράγματι η Χαρά και ο Δημήτρης μου τηλεφώνησαν πολλές φορές από τις έντεκα και μετά. "