Κεφάλαιο 3 - Ορέστης

3.9K 344 18
                                    

Η Δανάη αγκάλιασε την Χαρά : " Ξέρεις πόσο τα χρειάζομαι τα λεφτά. Σε ευχαριστώ πολύ φιλενάδα που με σκέφτεσαι."

Οι δυο τους καθόταν στο μικρό σαλονάκι του σπιτιού της. Η Χαρά είχε πάει να την πάρει για την δουλειά

" Πόσο θα αντέξεις να τρέχεις από τη μια δουλειά στην άλλη για να πληρώσεις το χρέος στον φίλο του πατέρα σου;¨

"Τι λες; Ο άνθρωπος μας βοήθησε την στιγμή που τα είχαμε ανάγκη και τώρα και εκείνος δεν βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση. Όσο πιο γρήγορα μπορέσω να του τα δώσω πίσω τόσο πιο καλά θα αισθανθώ."

"Ναι αλλά στο τέλος θα καταρρεύσεις έτσι όπως πας. Νομίζω οτι αν σε σκεφτόμουν δεν θα έπρεπε να σε προτείνω για την δουλειά." Μουρμούρισε η φίλη της.

Η  Δανάη χαμογέλασε: " Μην το λες αυτό. Αν δεν το πρότεινες θα έπρεπε να ψάξω κάποια άλλη δουλειά πιθανόν με λιγότερα λεφτά και περισσότερη ταλαιπωρία. Ενώ εκεί θα είμαστε μέσα στην χλιδή."

"Η δουλειά είναι δουλειά. Τέλος πάντων, πάμε να μην αργήσουμε και χάσουμε την σίγουρη δουλειά."


Η Αθηνά αγριοκοίταξε την μαμά της που καθόταν απέναντί της στην τραπεζαρία: " Δεν πρόκειται να βγω ραντεβού με τον Ορέστη Νικολάου. Δεν θέλω να τον γνωρίσω καλύτερα."

Ο πατέρας της, ο Αλκιβιάδης Οικονόμου, τις παρακολουθούσε μασώντας αργά το πρωινό του. Όπως πάντα έμενε σιωπηλός. Σπάνια ακουγόταν η φωνή του και όταν γινόταν αυτό, ήταν για να συμφωνήσει με την μητέρα της.

 "Θα βγείς μαζί του σήμερα το μεσημέρι αλλιώς ξέρεις ποιες θα είναι οι επιπτώσεις. Αποφάσισε μόνη σου τι θέλεις να κάνεις." Ακούστηκε σκληρή η φωνή της μητέρας της.

Η Αθηνά σηκώθηκε όρθια, σπρώχνοντας βίαια πίσω την καρέκλα της, που έκανε θόρυβο καθώς σύρθηκε στο καλογυαλισμένο μάρμαρο και βγήκε από την τραπεζαρία.

Ο Αλκιβιάδης στράφηκε στην γυναίκα του: " Δεν νομίζεις οτι την πιέζεις πολύ;"

" Εσύ δεν είσαι στο σπίτι όσο εγώ. Δεν βλέπεις την συμπεριφορά της. Η Αθηνά είναι κακομαθημένη και δεν ενδιαφέρεται για τίποτα.  Ο Ορέστης από την άλλη είναι σοβαρός  και αυστηρός και πιστεύω οτι είναι αυτός που χρειάζεται, για να την βάλει στον σωστό δρόμο. "

" Πως μπορείς να αναθέτεις την δουλειά που θα έπρεπε να κάνουμε εμείς, σε κάποιον ξένο;"

Η ΑΛΛΑΓΗΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα