| ဦး | Zawgyi + Unicode [ Completed ]

အပိုင္း - ၂၉

-------

၆ လၾကာၿပီးေနာက္

" Innie ေရ.. ကိုယ္ျပန္ေရာက္ဘီ "

Sehun ေနျပန္ေကာင္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဒီေန႔က ပထမဆံူး company ကို ျပန္သြားတဲ့ေန႔ဘဲ.. အလုပ္ကျပန္လာခ်င္းခ်င္း Jongin ကို မေတြ႕ရတာမို႔ sehun စိတ္ထဲ အလိုမက်ျဖစ္သြားရတယ္..

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲလည္း မရွိ..
ဧည့္ခန္းထဲမွာလည္း မရွိတာမို႔ sehun အနည္းငယ္စိတ္ပူသြားသည္...

" Innie ေရ.. ကေလး... ဘယ္မွာလဲ "

Sehun အေပၚတက္လာရင္း Jongin ကိုလည္း ေအာ္ေခၚမိတယ္.. ဒီေကာင္ေလးေတြ႕မွ ဆူပစ္ဦးမယ္..

အခန္းထဲကို ဝင္လာေတာ့မွကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့
Jongin ကို ေတြ႕ၿပီး sehun အေမာေျပသြားရတယ္..

" ဟက္ .. "

အက်ီေတြပါလန္ကာ ဗိုက္ေပၚေအာင္အိပ္ေနတဲ့ Jongin ကိုၾကည့္ရင္း sehun အသံထြက္ရယ္မိလိုက္တယ္...

ဘယ္လိုေကာင္ေလးလဲကြာ...

အခ်ိန္အခါမဟုတ္ အိပ္ေနတာမို႔ ေနမ်ားမေကာင္းတာလားဆိုၿပီး ကိုယ္ပူစမ္းၾကည့္ေတာ့လည္း မပူပါေခ်..

တကယ္ကို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ Jongin ေၾကာင့္ sehun ကိုယ့္ဘာသာဘဲ ေရခ်ိဴးဖို႔ ျပင္လိုက္ကာ ေရခ်ိဴးခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့တယ္..

---

" ဦး က်ေနာ္ ေျပာစရာရွိတယ္ .. "

ထမင္းစားပြဲက ၂ ေယာက္တည္းမို႔ အနည္းငယ္ေျခာက္ကပ္ေနတယ္ထင္ရေပမယ့္ Jongin အသံေၾကာင့္ အနည္းငယ္ အသက္ဝင္လာရတယ္..

" ေျပာေလ... Inေလး.. ဦးတတ္ႏိုင္သမွ်အကုန္လုပ္ေပးမယ္ "

" က်ေနာ္ Gommie ေလးကို သြားေတြ႕ခ်င္တယ္ ဦး ..
သမီးကို မေတြ႕ရတာ တစ္ႏွစ္နီးပါး ရွိေတာ့မယ္.. ဦးလည္းေနေကာင္းေနၿပီဆိုေတာ့ သမီးနဲ႔ သြားေတြ႕ခ်င္လို႔ "

Jongin စကားကို ထင္မွတ္မထားပံုရတဲ့ ဦးက ႐ုတ္တရတ္တိတ္ဆိတ္သြားတယ္.. လက္ထဲက ဇြန္းကို ခ်လိုက္ၿပီး ဘာမွေတာ့မေျပာေသးေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ခုေျပာခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ Jongin သိတယ္...

Sehun မထင္ထားတဲ့ Jongin စကားေၾကာင့္ ဘာေျပာရမယ္မွန္းမသိျဖစ္သြားတယ္... တကယ္လည္း jongin အဲ့ဒီစကားကိုေျပာမယ္လို႔ သူမထင္ထားဖူးေလ..

Jongin ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီး ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေလးေတြကို ေတြ႕ရသည္..
တတ္ႏိုင္သမွ် ဆိုေပမယ့္ အဲ့ကိစၥမပါဘူးထင္တယ္ ကေလးရယ္..

ကိုယ္မႏိုင္ခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီမိန္းမဆီမွာ ဘာလို႔ မင္းရဲ႕ သံေယာဇဥ္တြယ္စရာက က်န္ေနရေသးတာလဲကြာ ?

ကိုယ္သာ ေသလုေျမာပါးမျဖစ္ခဲ့ရင္ Innie က အဲ့ မိန္းမနဲ႔ဘဲ တစ္သက္လံူးေနသြားေတာ့မွာဆိုတဲ့ အတိတ္က ေၾကာက္ဖိူ႔ေကာင္းတယ္ Innie ..

သိလား... ကိုယ္ ယံုၾကည္ခ်က္မရွိဘူး..

Sehun ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးၾကည့္ေနတဲ့ Jongin ကိုေက်ာခိုင္းကာ ထမင္းစားပြဲက တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ထထြက္ခဲ့တယ္..

"ဦး .... "

ဘာမွမေျပာဘဲ ႐ုတ္တရက္ႀကီးထသြားတဲ့ ဦးေက်ာျပင္ကို ၾကည့္ရင္း အံ့ၾသစြာနဲ႔ ေခၚမိတယ္...

Sehun မၾကားသလိုေနရင္း Jongin ေရွ႕က တစ္ခြန္းမွ မဆိုဘဲ ထြက္ခဲ့မိတယ္..

ေတာင္းပန္ပါတယ္..
ကိူယ္ ေနာက္တစ္ေခါက္လက္လႊတ္ရမွာ ေၾကာက္တယ္ Jongin ...

---- ဦး ------

ၿပီးဖို႕က ၂ ပိုင္းေလာက္ဘဲလိုေတာ့တာကို
အရစ္ေတြရွည္ေနတဲ့ က်မ 🤪