Accidentally Mine(Completed)

Chapter 39

Shone

"BAKIT hindi mo sinabi sa'kin? Ang sabi ni Stacey may rason ka raw. Bakit mo ako iniwan" She's so beautiful, Lalo na kapag nagagalit siya.

Napangiti na lang ako. My Sunshine,

"Just go on with your life, I'm happy for you" I want to be with you sunshine. Pero, hindi na pwede. Gusto ko mang makasama ka. Ayaw na kitang saktan. Sapat ng malaman kong mahal mo siya. Kahit hindi na lang ako.

"Hindi mo sinasagot ang tanong ko." What's the use of telling her? Masisira lang lahat kapag nalaman niya ang too. Magugulo lang buhay niya. At 'yun ang pinaka huling bagay na gusto kong gawin. She's happy now.

"Kasi hindi na dapat sinasagot yun. Tapos na yun, Our chapter has ended. And your story has begun." It hurts so bad, I want to be her last. I want to be in her last chapter. But maybe destiny, Don't want us to end up each other. God knows how much I want her.

"Gusto kong malaman," Huminga ako ng malalim.

"I want you to be happy, With Kaizer---

"Shone Smith--

"You deserve each other, I have to go" Agad akong umalis, Baka may ma sabi pa ako. At baka magbago ang isip ko at hindi ko siya ibigay sa kanya.

"GUSTO KONG MALAMAN! BAKIT AYAW MONG MALAMAN KO!"don't  turn your back on her, Nagpatuloy ako sa paglalakad. At napahinto ng may tumama sa likod ko.

"Wag mo akong tatalikuran!" I close my eyes tightly. Please! Don't do this Sunshine. Please! Don't!

Namalayan ko nalang na nasa harap ko na siya at umiiyak.

"Sabihin mo sakin dahil hindi ko na alam ang gagawin ko," I want to hug her, But I control myself. I don't want to cause trouble. Tapos na ako don at ayaw ko ng bumalik pa. Nasaktan ko na siya ng sobra.

"Xiamara--"

"Aalis kana naman? Sana hindi ka nalang bumalik! Sana hinayaan mo nalang ako, Kasi ginugulo mo na naman ang utak ko." Kaya nga ako aalis, kasi ayaw ko na siyang makitang nasasaktan dahil sakin. Call me coward, Jerk. O kong ano pa man ang gusto nyong itawag sakin.

Mali bang gusto ko siyang makasama. Mali bang piliin ko kong ano sa tingin ko ay tama. Mali bang ayaw ko siyang makitang nalulungkot? Siguro nga mali ako ng hiwalayan ko siya three years ago.

Pero, Ang naisip ko lang noon. Masasaktan siya kapag nakita niya akong namatay. Ayaw kong maramdaman niya ulit yun.

"Just be happy---*Slap

"Be happy? Bumalik ka at ginulo ako, At sasabihin mong be happy? Gago ka! Hindi mo ba alam ang epekto ng makita kita ulit." Pinaghahampas niya ako at sinasalo ko lang ang mga hampas niya. Hanggang napahagulgol siya ng iyak.

Naupo siya sa damuhan at umiiyak. Umiwas ako ng tingin dahil ayaw ko siyang nakikitang ganoon.

"Kaya nga ako aalis diba? Kasi pinapakawalan na kita, Xiamara." Tumingala siya sa'kin. Kasi nakatayo parin ako sa harap niya. Puno ng luha ang mga mata niya at gusto ko yung punasan. Kaya niyukom ko na lang ang mga kamao ko.

"Gulong-gulo na ako, Shone. Para na akong mababaliw sa kakaisip sayo! Para na akong tanga kakaisip kong paano ka maalis sa utak ko!" Tumayo siya at hinarap ako. Unti-unti siyang lumapit sakin.

"Pakiramdam ko nagtataksil ako kay Kaizer, Pero. Alam mo yung nakakatawa. Dahil wala akong pakialam! Alam mo bang nagpapanggap na ako sa sarili ko na okay lang.  Palagi kong sinasabi sa sarili ko na hindi na kita mahal na si Kaizer na yung mahal ko. Pero,  alam ko sa sarili ko na nagsisinungaling ako. " Nang makalapit siya sakin ay naamoy ko agad na amoy alak siya.