He wants me

Part forty - seven

POV Brooke

Ik bijt op mijn lip om mijn onzekerheid te verbergen. Aiden's grijns groeit alleen maar, wat nou ook niet bepaald helpt. 'Sinds wanneer is Brooke White zo onzeker?' Hij lijkt er alleen maar van te genieten. Ik zucht en rol met mijn ogen. 'Maar om antwoord te geven op je vraag, jij bent mijn eerste vriendin.' zegt hij vastbesloten. Eerste? 'Eerste?' 'Ja eerste.' 'Heb jij gene exen?' ongelovig kijk ik hem aan. 'Nope.' zegt hij. 'Jij bent de eerste die mijn hart zult breken.' fluistert hij. Hij komt iets overeind en drukt zijn lippen op de mijne. Het geweldige gevoel komt weer in mij naar boven en gewillig zoen ik terug. Het is nu al een verslavend gevoel. Mijn handen woelen door zijn haar en zodra zijn tong mijn mond binnen dringt verlaat een kreun mijn mond. Als respons trek ik zacht aan zijn haar waardoor hij een kreun laat horen. Het is het beste geluid dat ik ooit heb gehoord. Een geluid waar ik geen genoeg van kan krijgen. Ik trek nog een keer aan zijn haar maar dan laat hij los. Vragend kijk ik hem aan. 'Ik ga maar even douchen, anders gaan er hele andere dingen gebeuren.' Alleen al aan de gedachte word ik warm. Zijn stem klinkt hees en het is geweldig. Met teleurstelling verlaat ik zijn schoot en ga weer op bed zitten. Hij stapt het bed uit en opent zijn kast en pakt er wat kleren uit. Hij loopt de badkamer in al snel hoor ik het water op de grond vallen.

Mijn gedachten dwalen af naar gister avond. Zijn woorden. Het verklaarde het.
'Jij bent de eerste die hoort dat ik verliefd op je ben. Jij bent de eerste die ik bij me wil hebben. Jij bent de eerste die weet over mijn verleden, naast de jongens. Ik weet dat het niet slim was maar ik dacht we gewoon niet over na. Ik weet gewoon niet hoe dit werkt. Het is nieuw voor me.'
Als ik alleen al denk aan zijn woorden krijg ik het warm. Het waren de liefste en meest betekenisvolle woorden die ik ook heb gehoord en die ik ooit zal horen. Maar dan schrik ik op uit mijn gedachten. Aiden komt de kamer weer inlopen, aangekleed en wel. 'Jij kan als je wilt.' Ik knik en stap het bed uit. Ik grijp mijn kleren van de stoel en loop naar de badkamer. De aftershave van Aiden dringt mijn neus binnen en even sluit ik genietend mijn ogen. Ik leg mijn kleren bij de wastafel en draai de douche aan. Ik kleed me uit en stap onder de douche. Ontspanning overvalt me ik sluit mijn ogen. Even haal ik diep adem en open mijn ogen weer. Ik pak de shampoo en was mijn haar. Snel spoel ik het uit en draai de kraan weer dicht. Ik pak een handdoek en droog me af. Snel kleed ik me aan. Met een handdoek om mijn haar gevouwen loop ik zijn kamer weer in. Hij ligt languit op bed met zijn telefoon in zijn handen die hij meteen weg legt zodra ik de kamer binnenkom. Ik loop door zijn kast en pak een paar sokken. Ik ga aan het voeteinden zitten en doe de sokken aan. Ik buig voorover en haal de handdoek weg. Ik sla mijn haar maar achter en mijn blik glijd af naar Aiden die fascinerend naar mij zit te kijken. 'Wat?' Hij komt overeind en schuift naar me toe. 'Aan dit beeld kan ik wel wennen.' fluistert hij. 'Ja?' Met een lach kijk ik hem aan. 'Ja.' zegt hij. Hij drukt een kus op mijn lippen maar trekt dan weer terug. 'Heb je een borstel?' vraag ik. Hij knikt en loop terug naar de badkamer. Met een borstel ik de lucht komt hij terug lopen. Hij gooit 'm naar me toe en onhandig vang ik het op. 'Dankje.' mompel ik. Hij grinnikt enkel. Ik haal de borstel snel door mijn haar en gooi 'm dan weer terug naar Aiden.

'Ik heb trek.' zeg ik. Ik kijk hem aan en hij heeft een lach op zijn gezicht. 'Das mooi. Lydia had een appje gestuurd met de vraag of we met z'n alle willen ontbijten.' zegt hij. 'Leuk.' zeg ik. Ik spring van bed en loop zijn kamer uit. Ik hoor hem achter mijn lachen en mijn hart slaat een slag over. Hij lacht niet vaak dus dat ik het voor elkaar krijg om hem te laten lachen lucht op de een of andere manier op. Ik pak mijn schoenen en stap er snel in. Aiden komt achter me aan de trap af lopen en volgt mijn voorbeeld. 'Ready?' vragend kijkt hij me aan. Ik knik en open de deur. Ik hoor hem achter me aanlopen. Hij opent zijn auto en ik stap meteen in. Ik klik mijn gordel vast en Aiden stapt naast me in. Hij start de motor en rijd weg. Ondertussen klikt hij zijn gordel vast en legt een hand op mijn been. Even schrik ik door zijn gebaar maar als reflex leg ik mijn hand op de zijne. Even kijk ik hem en hij heeft een kleine lach op zijn gezicht maar hij kijkt voor zich uit. Ik rijk naar de radio en draai aan de knop maar meteen draait Aiden het terug. Vragend kijk ik hem aan maar hij schijnt zich te realiseren wat hij doet en draait het volume weer aan. 'Sorry. Gewoonte.' mompelt hij. Ik knik en leg mijn hoofd tegen het raam. Met zijn duim wrijft hij over mijn been en het is fijn. Ik mompel mee met de tekst en let verder nergens meer op. Dan komt de auto tot stilstand. Ik schrik op en kijk om me heen om te zien waar we zijn. Ik klik mijn gordel los en stap uit. Ik hoor Aiden zijn deur ook dichtslaan en hij komt naast me staan. 'De rest is er al.' zegt hij. 'Dan gaan wij ook.' zeg ik en ik loop naar binnen. Ik open de deur en stap naar binnen. Ik kijk het tentje rond. Het is knus van binnen en de warmte zorgt ervoor dat er een gezellige sfeer hangt. Ik kijk door de ruimte en zie de rest achterin in de hoek zitten. Ik loop erheen en schuif een stoel naar achter om naar Cameron te zitten.

'Wat heb ik allemaal gemist?' vraag ik. 'Dat kunnen wij ook aan jou vragen.' antwoord Lydia met een grijns. 'Jullie hebben helemaal niks gemist.' antwoord Aiden terwijl hij gaat zitten. Vragend kijk ik hem aan maar hij geeft me een geruststellende blik. 'Nou jullie hebben ook niks gemist op de verdomde feest. Er was geen zak aan. We zijn al vroeg weer naar huis gegaan.' Ik wil mijn mond openen maar ik word onderbroken door een serveerster. 'Kan ik al wat voor jullie inschenken?' Iedereen geeft zijn bestelling door en tevredene loopt ze weg. Ik kijk weer terug almaar ik heb geen idee meer wat ik wilde zeggen.
'Maar Brooke, waar heb jij geslapen?' met een grijns kijkt Lydia me aan. Ik rol met mijn ogen. 'Alsof ik jou dat moet vertellen.' 'Nope. Ik wilde alleen een bevestiging.' zegt ze simpel. Ik grinnik.

Ons drinken word voor ons neergezet en de kaart voor ontbijt word gegeven. Ik scan de kaart en leg hem dan weer terug. 'Wat neem je?' vragend kijkt Aiden me aan. 'Een uitsmijter. Jij?' 'Ik ook.' en hij legt zijn kaart ook weer terug. Ik kijk naar Lydia maar die is druk bezig met Nathan. Cameron zit op zijn telefoon en Aiden ook. 'Goh. Wat een gezelligheid.' zucht ik. 'Awh, heeft onze Brooke aandacht tekort?' lachend kijkt Aiden me aan. 'Ja.' 'En wat kan ik eraan doen?' 'Tja.' Ik trek mijn wenkbrauw op en meteen groeit zijn grijns. Hij buigt voorover en legt zijn telefoon weg. 'Mis je mijn lippen nu al?' fluistert hij. Ik knik enkel. 'En jullie maar zeggen dat we niks hebben gemist.'
—————-
Song : Here with me by Marshmello