He wants me

Part twenty - seven

POV Brooke

Met lood in mijn schoenen loop ik de school binnen. Mijn eerste uren vielen uit en dat waren gelukkig de uren die ik samen met Aiden had. Helaas is het nu pauze dus dat betekend dat hij ook in de aula staat. Ik raap mijn moed bij elkaar en trek de deur open. Ik stap naar binnen en kijk de aula rond.
Geen Lydia te bekennen.
Mijn ogen glijden verder over de mensen. Daar staat Liam. Met Noah. Ik adem een keer diep in en loop naar ze toe. Zodra ze me zien valt het gesprek stil.

'Jullie kunnen gewoon verder gaan hoor.' grinnik ik. 'Ik laat jullie wel even alleen.' en Noah loopt weg. Ik kijk Liam vragend aan. 'Het is niks.' praat hij het weg. Ik knik wantrouwend. 'Hoe is het?' 'Prima.' lacht hij. 'Das mooi.' 'En hoe zit het...' 'Oh Liam, zie ik je vanavond?' Ik draai me om en zie een meisje met een grote lach naar Liam kijken. 'Ja. Ik bel je vanmiddag wel.' Haar lach word nog groter en ze loopt dan weg met een vriendin. Ik draai me weer om naar Liam die mij ongemakkelijk aankijkt. 'Dus jij heb alweer een vriendin?' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen en een grijns. 'Nee nee, zo zit het niet. Het is gewoon een meisje uit mijn klas die gewoon een feestje geeft vanavond. Niks meer Echt niet.' zegt hij meteen. 'Kalm. Het is hartstikke leuk. En ze was best knap.' Hij grinnikt en kijkt me met een lach aan. 'Je bent de beste weet je dat?' 'Ja dat weet ik.' Hij begint luidkeels te lachen en maakt zich dan los van de tafel waar hij tegenaan leunde. Hij slaat zijn armen om me heen en even staan we zo. Ik laat hem los en snel drukt hij een kus op mijn voorhoofd. 'Ze is leuk. Ga er voor.' Hij knikt en draait zich om om weg te lopen.

Ik grinnik en draai me ook om als mijn lach meteen van mijn gezicht verdwijnt. 'En jij zei dat jullie niks hebben.' hij draait zich on en loopt weg. Ik zucht en staar hem na. 'Dus.' hoor ik naast me. Ik kijk naast me en zie Nathan naast me staan. 'Dus.' doe ik hem na. 'Waar heeft die jongen last van?' zucht ik. 'Ik weet het niet.' zucht hij. 'Ach, het komt wel goed.' zegt hij. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en loopt dan in de zelfde richting als Aiden. Dan galmt de bel door de school en ik draai me om om naar het lokaal te lopen.

Ik loop het lokaal in en laat mezelf achter in op een stoel vallen.
'En, hoe is het ermee?' Ik draai m'n hoofd en zie Lydia vrolijk naast me komen zitten. 'Waarom doet die jongen zo moeilijk?' zucht ik. 'Wie?' 'Aiden.' 'Ach laat die jongen toch.' zucht ze. 'Liam heeft een nieuwe vriendin.' zeg ik met een grijns. 'Nu al?' 'Nou vriendin. Een meisje die vanavond een feestje geeft. Ze kijk hem wel heel lief aan.' zeg ik met een grijns. 'We zullen zien.'

'Goedemorgen allemaal. Open jullie boeken op bladzijde 84 en begin maar met het maken van de opdrachten. Als jullie vragen hebben hoor ik het wel. De volgende keer is het tot opdracht 112 af.' Ik zucht en sla mijn boek open als de deur ineens word opgedaan. Ik kijk op en zie Nathan haastig binnenlopen. 'Zeg jongeman. Waar denk jij mee bezig te zijn?' Hij negeert de docent en komt recht op me aflopen. 'Vanavond om 21.00 uur sta ik voor je deur. Wij gaan naar dat feestje.' zegt hij besloten. Zodra hij klaar is draait hij zich weer op en loopt naar de deur. 'Gaat u verder.' en hij sluit de deur weer achter zich. Ik grinnik en ongelovig kijk ik Lydia aan die met moeite haar lach in houd.
——
Samen met Lydia loop ik de school uit. 'Kom je anders vanavond ook?' 'Nope. Ik ga uit met Noah. Maar ik hoor morgen wel wat er allemaal is gebeurd.' Ik knik, geef haar dan een knuffel en draai me om. Ik wil naar de bushalte lopen als ik ineens mijn naam achter me hoor. Ik draai me om en zie iemand op me af komen rennen. 'Change of plans. Kom mee.' Nathan grijpt mijn hand vast en sleept me mee naar zijn auto. Hij opent de deur en ik ga zitten. Snel loopt hij om de auto en komt naast me zitten. Hij start de motor en rijd weg. 'Uitleg graag.' Hij kijkt me aan maar meteen kijkt hij langs me heen door mijn raam naar buiten. Ik volg zijn blik maar ik zie niks.
Opgelucht haalt hij adem en kijkt me aan. 'Ja sorry. Ik dacht dat het wel gezellig zou zijn als we de middag samen konden spenderen.' 'Dat zijn veel te moeilijke woorden voor jou. Vertel maar wat er is.' Hij zucht en staart voor zich uit. 'Ik dacht dat het misschien goed zou zijn als Aiden zou zien dat je bij mij bent en niet bij Liam.' Zacht knik ik. Niet dat ik het geloof maar ik zeg maar niks. Ik blik op de klok. 16.00 uur. 'Dus wat gaan we de rest van de middag doen?' 'Filmpje kijken?' Ik knik.
Hij zet de auto op de oprit en stapt uit. 'Wat doen we hier?' 'Aiden is er niet vanmiddag.' zegt hij simpel. Ik stap uit en kijk hem ongelovig aan. 'Maar waarom zijner hier.' 'Waarom niet?' 'Omdat jij hier niet woont.' 'Nou. Laat ik zeggen dat ik hier meer tijd spendeer dan thuis.' en hij opent de deur met een sleutel. Ik loop achter hem aan. 'Cola?' 'Prima.' Hij schenkt twee glazen in en draait zich naar me om. 'Kom dan gaan we naar boven.'

Hij opent zijn kamerdeur en zet de glazen op het bureau. 'Dus dit is jou kamer?' 'Jep.' Ik kijk rond tot mijn blik blijft hangen bij ren voorwerp op zijn bureau. 'Brooke?' Maar ik geef geen reactie. 'Shit.' Ik schrik op en kijk hem aan. Hij springt van bed en grijpt het pistool van het bureau. 'Ik-ik kan het uitleggen.' zegt hij snel terwijl hij het pistool ontlaad. 'Het hoeft niet.' zeg ik simpel. Hij stopt met zijn handelingen en kijkt me vragend aan. Ik neem een slok van mijn cola en grinnik. 'Ik wist het wel.' 'Wat?' 'Aiden heeft er een. Ik had niet anders verwacht dan dat jullie er ook een hebben.' 'Hoe weet jij dat Aiden er een heeft?' 'Gezien.' Ongelovig knikt hij. 'Dus filmpje?' vraagt hij meteen om van onderwerp te veranderen. 'Yes.' Hij draait zich om naar zijn laptop om Netflix op te starten.