How i met your father S.M (greek)

Chapter 6

Chapter 6

Φτάνουμε στο αεροδρόμιο και νιώθω τόσο κενή. Χωρίς να το καταλάβω αρχίζω να κλαίω στην καρέκλα του χώρου αναμονής . η ευφροσύνη με βλέπει που έχω λυγίσει και με παίρνει στην αγκαλιά της αφήνοντας με να ξεσπάσω. Δεν λέει τίποτα απλά με κρατάει στην αγκαλιά της.

Η πτήση του γυρισμού ήταν αποπνικτική, νόμιζα ότι θα πάθω ασφυξία, κοιτούσα έξω από το παράθυρο και δεν σταματούσα να κλαίω. Οι δύο μέρες μαζί του περνούσαν σαν ταινία στο μυαλό μου

«δεσποινίς είστε καλά;» με ρωτάει ένας άνδρας που καθόταν δίπλα μου, τραβάω την προσοχή μου από το παράθυρο και γυρνάω να τον αντικρίσω.

«όλα καλά» απαντάω ανέκφραστα

«σίγουρα;» επιμένει και απλά γνέφω και γυρνάω πάλι προς το παράθυρο

«η πτήση Άμστερνταμ-Θεσσαλονίκη έφτασε στο τέλος της, ευχαριστούμε που επιλέξατε την εταιρία μας για αυτό το ταξίδι. Καλή σας μέρα» ακούγεται η φωνή της αεροσυνοδού και συνειδητοποιώ ότι όντως τελείωσε.

Αφού πάρουμε τον σάκο μας κατευθυνόμαστε προς το λεωφορείο για να γυρίσουμε σπίτι. Δεν είχα όρεξη για τίποτα. Φτάσαμε σπίτι και έπεσα αμέσως στο κρεβάτι για να κοιμηθώ όπως και η ευφροσύνη στο δικό της. Το κινητό μου δονήθηκε και με τα χίλια ζόρια άπλωσα το χέρι μου στο κομοδίνο για να το πάρω. Ανοίγω τα μηνύματα και βλέπω ότι μου έστειλε πριν 1 ώρα ο Shawn .

"ελπίζω να έφτασες σώα και αβλαβείς. Μου λείπεις" ήθελα να κλάψω και να χαμογελάσω ταυτόχρονα

"η πτήση ήταν μια χαρά. Και εμένα μου λείπεις, καλή επιτυχία στην συναυλία απόψε" του απάντησα και έβαλα το κινητό στο αθόρυβο για να μπορέσω να κοιμηθώ.

~4 ώρες μετά~

"Do you got plans tonight? I'm a couple hundred miles from Japan, and I.
I was thinking I could fly to your hotel tonight" ο ήχος κλήσης του κινητού μου ακούγεται και χωρίς να δω το πρόσωπο που με καλεί το σηκώνω καθώς σταματάω την μουσική από τον υπολογιστή μου.

«παρακαλώ;» ρωτάω μόλις τοποθετήσω το κινητό στο αυτί μου

«έλα αγάπη μου; Ξυπνήσατε;» ακούω την φωνή της μαμάς μου

«καλημέρα μαμά, εγώ πριν μισή ώρα περίπου. Η Ευφροσύνη νομίζω ακόμα κοιμάται» της λέω

«εμείς σε λίγη ώρα θα είμαστε Θεσσαλονίκη» με ενημερώνει

«σπίτι θα είμαστε» της λέω και αφού με χαιρετήσει κλείνω το τηλέφωνο.