"Oh. Eh ikaw bakit ka andito?" Hala ano ang sasabihin ko? Sasabihin ko ba ang totoo? >________< Na iniwan ako ng yaya ko at dito ako sa polluted na town na to ako titira?
"Eh kasi... " I sighed deeply. "Dito ako titira muna sa mga tita ko." Sabi ko ng nakatungo. I am embarrased. I don't know why..
"Hey dear. It's okay." Lumapit sakin si Esha. "Andito naman kami eh."
Ha? So what if they're there? They're not enough! I need my gadgets... T_____________T speaking of gadgets, I only have my iPhone right now. ARGH!
Napatingin ako nung tumayo ulit si Esha at tumabi kay Ethan. Oo nga no, bakit nga ba sila magkasama ulit?
"Hey, bakit kayo magkasama?"
"Ah --- eh---" sabi ni Ethan na pautalutal. tss :P
"Nagkasabay kasi kami. Yun kwentuhan kami. Tapos nakita ka namin." Nakangiti pa din si Esha. Mukhang wala naman silang tinatago. Only Ethan looks nervous ( --") Srsly.
"Sige. Pasok na ako." I don't know. I felt not in the mood just now.
Bakit kasi ganito ngayon? Why?
Bakit kaya kailangan bumalik ni Yaya Nica sa probinsya eh masaya naman ang buhay niya dito?
"Tara Katy. kain na tayo ng breakfast." sabi ni Tita sakin. And, oh my. What is this breakfast?
"What is that? Rice for breakfast? Excuse me, do you want I to get fat?" Hindi naman kasi kami nakain ng rice during breakfast.
"Sige, kung gusto mo. Tsaka yan ang kinakain dito Katy. Ibang buhay na dito." Paano na to? Y_____Y
"Wag ka ng maarte pinsan." Papansin naman tong Minnie na to. :P
"Hmph. Okay!" Wala na akong nagawa at kinain ko na lang yun.. Sinangag ba yun? A.K.A Fried rice. Then ulam is hotdog and egg. Ang sarap din. :> I liked it.
"Mag-ayos na kayo. Pupunta na kayong school. Hindi naman madaming kotse ngayon dahil Sunday. Sige na." sabi ni tita. Ayun, agad naman akong nag-bihis. Buti na lang dinala ni Yaya Nica dito ang mga damit ko. As in lahat. Hindi nga nag-kasya dun sa closet na para sakin eh. >:)
[ ******* UNIVERSITY ]
Oh life. Ang tagal naman ng ballet teacher ko. -________-' Hindi naman siya palaging nalelate, siya pa nga napunta sa kwarto ko noon eh. Ay, oh, yah... i am not living in our mansion now.
"Bakit ka nakabusangot diyan?" sabi ni Min.
"Minnie.. don't talk to me." Nakaka-asar ah.
"But you're already talking to me Katy." Aba. At nagenglish ang loka.
"Please. don't test my patience girl." -_______-"
"Wag mo nga akong englishin." Aba at sya pa nagreklamo na wag ko daw siya englishin.
"Tss. Pero gusto ko mag-english."
"But why did you speak in tagalog?"
"You!" I ran for Min. I was smiling. Napaharap kasi ako sa salamin, at oo nga nakangiti ako ngayon. Bakit ako nagtataka? Eh kasi hindi ito pilit... Kakaiba yung ngiti ko ngayon..
----
WAH. T______________T Please let me stop this. I have a new teaher. And it's not that guy that I can shout to whenever I want to. Iba 'to. Ang--- ang strict niya. Hirap na hirap na nga ako eh.
"Ms. Perez! Your teachers said to me that you want to be famous, right? So work hard! Fame will not come to you, you will come to fame!" Napapaiyak na ako. Ang sakit na kasi ng paa ko. (~ ; ^ ;)~
BINABASA MO ANG
Once In An Existence
Teen FictionWRITTEN BY: weirdcheesecake :) "Ang kahit anong tulad nito sa ibang istorya ay isang coincidence lamang. Ang storyang ito ay isang kathang-isip lamang ni weirdcheesecake. Inuulit ko, ang pagkakatulad ng scenes, characters, setting sa ibang storya ay...
