[ KATY'S POV ]
Did I do something wrong?
Is it wrong to attend my voice lessons then forget about the practice? Hinidi ko naman ginusto na paghintayin sila ng hanggang gabi eh. Sana umuwi na lang sila!
Hindi ko na alam irereact ko kanina eh. Yung mga titig niya... >//////<
Pero buti na lang at nag-sorry siya.
First time ko maka-encounter ng ganun. Psh, yeah. Ngayon nga lang pala ako nagkaron ng mga kaibigan -___-
Kaibigan? Huh? Katy! What's happening to you!?! Akala ko ba... Pero... ewan naguguluhan na ako sa sarili ko! ano ba tong nangyayari sakin? Diba dapat mas focused ako sa pagpapakita sa kanila na mas magaling at mas mataas ako sa kanila... pero ano 'to? Bakit na nga ba ako nagkakaganito? >___< Kailangan ko bumalik sa totoo kong goal!
*shk shk shk* (<-- tunog ng dahon yung mga nakakalat na dahon. Hehehehehe :3)
"Sino ka?!" may figure sa medy malayo. OMO!
Tumayo na ako. Kinakabahan ako, baka mamaya thief 'to manakaw pa ang one and only iPhone ko. ;A;
"Hey, Katy. Ice ka lang." Huh? Kilala niya ako? OMO! Stalker na ata! >____<
Maglalakad na ako ng pauntiunti, how I wish hindi mahalata.
"Don't go." O___O Nakahawak na siya sa elbow ko.
LUB DUB LUB DUB. Kinabahan ako bigla ah.
"E-ethan?" tanong ko. Yung mata niya at buhok niya nakita ko eh.
"Ugh. Siguro akala mo masamang loob ako no? Dilim naman kasi dito." sabi niya.
"Um. Pero bakit ka pa a-andito?" why stutter? >___< kinakabahan pa din siguro ako dahil sa kanina.
"May nakalimutan lang ako."
"Eh? Ano?" I tried to find kung may dala ba siya or hawak. Pero wala naman ako makita.
"Basta..." bigla siyang parang may hinahanap. Inikot niya mga mata niya sa paligid tapos tinuro yung bench kung san ako nakaupo kanina. "Tara, upo tayo."
"H-ha?! Bakit naman. Gabi na oh. Baka pagalitan ako ng tita ko!"
"Ako bahala dun." :) he smiled.
"Sige."
Umupo na kami dun sa bench.
"Alam mo ba, ang panget ng itsura mo kanina. HAHAHAHA!" what is he talking about?
"Ha? Saan naman. Ang ganda ganda ko kaya palagi." -____-
"Kanina. Nung sinisigawan ka ni Kim." Pinaalala nanaman niya. Hanggang ngayon i'm still paranoid. What if galit pa din pala siya sakin? HUUU.
I don't know what to say back to him.
"Psh. Wag mo na isipin yun, Katy." Sinabi niya...pangalan ko? Woah.. "Palipasin mo lang yung araw, mawawala din galit nun sa'yo. Alam ko mataray 'tong si Kim. Intindihin mo lang. That's what friends are for naman diba?"
Friends? Friends na ba turing ko sa kanila?
"Um, so ikaw? sa tingin mo, paano ko masosolve 'to?" tanong ko sa kanya.
"Kausapin mo siya." Big no-no. Di ko kaya, baka lalo magalit si Kim!
"It's hard to be straight-forward, Ethan." :(
"True. Ah! Bawi ka na lang sa kanya!"
^___^ "OO NGA! Tama. Tama yun :)"
"Okay, kasi may plano din mag-Tagaytay ang barkada eh. Pwede mo gawin dun." Ugh. Bakit napasama ang Tagaytay dito? -__-
YOU ARE READING
Once In An Existence
Teen FictionWRITTEN BY: weirdcheesecake :) "Ang kahit anong tulad nito sa ibang istorya ay isang coincidence lamang. Ang storyang ito ay isang kathang-isip lamang ni weirdcheesecake. Inuulit ko, ang pagkakatulad ng scenes, characters, setting sa ibang storya ay...
