[ KATY'S POV ]
Sa mall ko na dinala si Ethan! Like, hello? Dun ako nagsasaya eh, I'm sure dun din siya sasaya. ^______^
"Hey, panty girl. Why in the world did you take me here? I've been here a lot of times.."
:(
"Ganun ba?" *pout* "Sorry na. Sige. Ikaw na lang mag-isip kung saan."
"Aish! Ikaw kasi eh! Sige na, sige dito na lang tayo. Bahala ka kung san mo ko gusto dalhin. Basta may sense yan ah!"
At ayun, we started na mamasyal sa mall. ^__^
Pero bakit parang wala naman siya sa mood? :(
"Hey you." I said to him.
"Yeah?"
"Psh. You're so quiet!"
"I don't like it here." sabi ni Ethan habang naglalakad. "And, I'm not in the mood. Please."
"Wait for me!" sabi ko sa kanya. Nauuna na kasi siya sakin eh T_____T
Then he stopped right after I shouted. "Huy, hindi ka ba nahihiya ha? Di porket hindi ka nahiya nung nag-sayaw ka ng naka-underwear ibig sabihin walang hiya ka na ha."
"Wow. It's too long -_____-"
"Psh."
This is too hard for me.
I want to give up. Want pa lang naman eh, giving up is not in my options. Hindi uso sakin ang mag-give up right?
This is also new to me. Hindi ako sanay na nagpapasaya ng tao, but I really want Ethan to be happy...
Naglalakad pa din kami ngayon sa mall. Tahimik nga lang eh. -____- Omg. How will I be able to do this?
I'm used to people making me happy, hindi yung ako nagpapasaya sa kanila. But this time, I really really want to make Ethan happy. Bakit kaya--- *O*
"WAH! ETHAN! Teka lang ah, dito muna tayo!" tinuro ko yung paborito kong shop! ^____^
"Sige na, tara na." hinila ko si Ethan papunta dun. Bakit ba kasi ang tagal naman maglakad ng lalaking 'to?
Pumasok na kami dun sa shop.
WAH. *O* Ang daming bagong damit! The dresses. I'm craving....
pero. Ugh! I need to save the allowance my parents left me. T____T This is hard!
Kahit isa lang? ^____^
"Ethan, diyan ka lang ah?" Pinaupo ko si Ethan dun sa upuan na andun sa loob ng shop. Bahala na siya. Basta ngayon mamimili muna ako ng isang damit! >:)))
May nakita akong magandang dress.
"Hey! Try ko lang 'to ah!" I turned to Ethan.
-______-
Nilapitan ko. "Bakit ang tahimik mo?"
"Pinag-titinginan ako dito. Pambabae kasi tong shop na 'to bakit sinama mo pa ako."
"Eh, bastuuuh!"
"Ingay mo! Lalo tuloy tayo pinagtitinginan." Nakatiklop na parang nahihiya tong si Ethan. Hahaha. Cutie. :3
Tumingin ako sa paligid. Ang dami nga nakatingin samin. They're laughing! =3= WHY? Nakangiti din sila samin. Anong meron? Bakit? Nakakainis naman oh.
"Pero, try ko muna talaga 'to ah?" ^________^
"Ge." Cold.. I feel coldness... :(
"Bakit hindi ka mas--"
Napatayo si Ethan sa inuupuan niya at humarap sakin.
YOU ARE READING
Once In An Existence
Teen FictionWRITTEN BY: weirdcheesecake :) "Ang kahit anong tulad nito sa ibang istorya ay isang coincidence lamang. Ang storyang ito ay isang kathang-isip lamang ni weirdcheesecake. Inuulit ko, ang pagkakatulad ng scenes, characters, setting sa ibang storya ay...
