DUYGUSUZ

GELECEK BÖLÜMDEN BİR KESİT

3 AY SONRA..

* ESİLA * 

"Hey, hey" diye bağırdığımda Güneş olduğu yerde durup bana döndüğünde kısa bir gülücük gönderdim. "Ama gitmem lazım" diye yakındığında kafamı salladım. 

Pekala gitmek istiyorsa gidebilirdi.

Ona arkamı dönüp eve girmek için adımımı attığımda Cesur abi bana doğru gülerek geliyordu. Kısa bir gülüş gönderip yanından hızlıca geçtim. Benden birşeyler saklıyorladı ve bu beni yeterince kızdırıyordu. Göktuğ bile şu bir kaç gündür benden uzaktı ki sadece o değil hepsi bana karşı mesafeli idi.

Artık sabrım taşmıştı. Pekala, onlar bana mesafeli davranıyorsa bende onlara davranabilirdim.

Doğruca mutfağa gidip tezgahın üstünde duran muffinlerden iki tane alıp sessizce evden dışarıya çıktım. Hala bu şehire alışamamıştım ve çok yabancıydı. "Hadi annecim biraz denizi izlemeye gidelim" diyip karnımı okşadım. Muffinlerden birinden koca bir ısırık aldım. Şu son bir kaç günde olan biten kafamı fazlasıyla kurcalıyordu. Her gün düzenli saatte gelen kocam artık gelmiyordu bile. Üstelik ben hala bir şeyleri hala atlatamamışken..

Banklardan birine oturup dizlerimi karnıma rağmen kendime çektim ve muffinimi yemeye devam ettim. Buraya hergün gelip bana ait olduğunu düşündüğüm bu banka oturur düşünüyordum. Kendimi, bebeğimi, kocamı ve olanları..

Onun ölümünü bile düşünmek vücudumda bir titremeye neden oluyordu. Nedensizce dökülüyordu gözyaşlarım. Tekrar o anları yaşamak.. Onun yandığını görmek beni kahrediyordu. Kafamdan bu düşünceleri atıp sakin denize bakmayaa başladım. Bugün diğer günlere göre daha sakindi. Yanımda birinin oturduğunu hissettiğimde kafamı otamatik olarak soluma döndüm. Karşımdaki adam bana sırıtıp "Merhaba" dediğinde istemsizce sırıttım ve "Merhaba" dedim.

Kafamı tekrar denize çevirip izlemeye başladım. Yanımdaki adam bir şeyler soruyor ama duymuyordum. psikolojim feci şekilde bozuktu. Adamın sesi ninni gibi gelirken gözlerimi kapattım ve deniz ve rüzgarın ahenkle uyumu olan o havanın tenime değmesine izin verdim. Nedendir bilmem ama denizin verdiği o havayı ve kokuda huzur bulurdum.

"Seni hep bu bankta ve bu şekilde görüyorum. Bir anneye göre kötü bir hamilelik geçiriyorsun." adamın bu sözlerini cımbızla çekip almış gibi hemen gözlerimi açıp kafamı ona döndürdüm.

"Neden bu kadar ilgini çektim ki?" diye bir soru yönelttiğimde adam ayağa kalkıp karşımda dikildi. "Ne yaşadıklarını ve düşündüğünü hissedebiliyorum. Söylesene kim bilir neler yaşadın. Ya da daha neler yaşayacaksın. Bunları düşünüyorsun değil mi? Eşini, karnındakini hayatını düşünüyorsun ama sen bir türlü kendini düşünmüyorsun. Riskli bir hamileliğin var değil mi?  Eşini çok seviyorsun, onu ve bebeğini kaybetme korkusuyla yaşıyorsun. Peki bu arada sen ne oluyorsun. Hala özünde misin? Sen, sen misin ya da? Günlerdir seni gözlemliyorum. Burada bulduğun huzuru bir anda kötüleşen hamileliğin bozuyor ve geçene kadar derin derin nefes alıp veriyorsun. Sonra da bu banktan çekip gidiyorsun."  dediğinde gerçekler yüzüme vurulduğu için ağlamaya başladım.

Doğru söylüyordu. Ben korkak birinin tekiyim. Elimle gözlerimi silip kafamı kaldırdım. Adama "Kimsiniz" diyr bir soru yönelttiğimde adam karşımda birden eğildi ve benimle aynı hizaya geldi.

Sırıtıp konuşmaya başladığında istensizce kaşlarımı çattım. "Yaklaşık üç dakika sonra ağrın başlayacak. Bu sefer bende seninle beraber nefes alıp vereceğim. İçindeki o bebeğini kaybetme korkusunu beraber  gidereceğiz. Çünkü o senin ve eşinin bir parçası değil mi?  Ona çok değer veriyorsun." dediğinde gülümsedi ve gözlerini kapayıp açtı.

O kehribar gözlerini bana dikerken ben karşımda o gri gece gibi gözleri aradım. Ne kadar da özlemiştim...

Belki de işi vardı o yüzden gelemiyordu ama yine de sıcaklığını hissetmek istememle çok bencil oluyordum. Bendeb uzaklaşmasının nedenini önce işlerine bağlamıştım ama bu evin geneline yayılınca bir sorun olduğunu anladım. Sanki bana yakın olurlarsa onlarda yanacakmış gibi hissettiriyorlardı.

Bacaklarımı aşağıya indirip gözlerimi karşımdaki adama indirdim ve kısa ve net olarak "Kimsin sen?" sorusunu tekrar yönelttim.

O bir süre sonra cevap vermeyince sıkkınlıkla ellerimi saçlarıma daldırdım ve diplerine doğru kontrol ettim. Yavaş yavaş başlayan ağrıyla yüzümü buruşturdum ve saçımdan çektiğim elime baktım.

Avucumun içindeki saçları görünce hayretle ağzımı açtım. bu aralar fazla dökülüyorlardı. Karşımdaki adam avucumun içindeki saçları alıp saçlarımın arasına koydu ve ayağa kalktı bende otımatikmen kafamı kakdırdım ve adamı şöyke bir analiz ettim.

İlginç..

"Uzun saç sana çok yakışıyor, umarım bebeğinde sana çeker ve ipek gibi saçları olur" diyip yürümeye başladı. Ben ise arkasından öylece bakakaldım demek isterdim ama artan ağrım buna engel oldu....

BEBEKLERİM NABERSİNİZ BİLİYORUM SİZLERİ ÇOK BEKLETTİM ÇOK AMA ÇOK ÖZÜR DİLERİM.

BUNDAN SONRA ELİMDEN GELDİKÇE YAZMAYA ÇALIŞICAM YETERKİ SİZLER BENİ TERKETMEYİN ASDFGHJJ ^)

BUGÜN @ELIFKYLMZ KUZUMLA BULUŞTUK. KENDİLERİ TAAA IRAKDAN GELDİ HEM KENDİSİ HEM DE İKİ GÜZEL İNSANLA DAHA TANIŞMA ŞEREFİNDE BULUNDUM HEPSİ BİRBİRİNDEN TATLI İNSANLAR KENDİLERİNİ ÇOK SEVİYORUM O AYRI BİR MESELE.. @HAYRUNNISASAL KUZUMDA HAFTAYA ANKARA DA OLUCAK VE ÜÇÜMÜZ GÖRÜŞÜCEZ BU SEFER..

@SEVGIAHIN ARKADAŞIMIZDA İNŞALLAH BİR GÜN BİZE KATILIR AMA KALBİM HEP SENİNLE KUZUSU..

WATTPAD BANA BÖYLE GÜZEL DOSTLUKLAR KAZANDIRDIĞI  İÇİN BÖLÜM YAZMAMI HAKETTİĞİ KANAATİNE VARDIM SİZİN İÇİN KISA BİR KESİT YAZDIM...

ÖPÜLDÜNÜZ ♡♡♡♡♡