DUYGUSUZ

VE GİTTİN..!

Ve gittin.
Sadece bitti dedin.
Fazlasına gerek yoktu zaten.
Herkes anlamak istediğini anlardı degil mi?
Ama inan hiçbir şey anlamıyorum.
Sana lanetler mi yağdırmalıyım, yoksa yolun açık olsun mu demeliyim?
Yok bu çok fazla, dilerim Allah'tan bensiz gittiğin hiç bir yol açık olmasın.
Sensiz aldığım nefes nefes değilken, bensiz aldığın nefes nefes olmasın.
Yok bu da çok fazla.
Ben kıyamam ki sana.

~~~~~~~~

Yanımda hissettiğim boşlukla gözlerimi hemen açtım Göktuğ yoktu.

Kasıklarıma giren ağrıyla yatakta biraz dinlendim ve sonra kalktım. Neredeydi?

Beni bırakıp gitmiş olamazdı dimi?

Çarşaftaki kana yüzümü buruşturarak hemen odadan çıktım. Ama üstüm çıplaktı.

Hemen odaya geri döndüm ve GÖktuğ'un getirdiği valizi açtım. Üstüme oduncu gömleği ve kot pantolon ve ayakkabı geçirip odadan çıktım.

İçimi bir üzüntü kaplamıştı niyeyse. Oysa ben beraber kahvaltı yaparız diye hayal etmiştim.

"Göktuğğ" diye bağırdım ama kimse yoktu.

Önce mutfağı dolaştım. Tekrar "Göktuğ" diye bağırdım. Ama yine ses yoktu.

Şöminenin önündeki sehbanın üstündeki kağıt gözüme çarptı ve yanında ise bir kutu vardı.

Koltuğa oturup kağıdı ve kutuyu elime aldım.

Kutuyu yanıma koyup kağıdı okumaya başladım.

"Acil bir işim çıktı ve gitmem gerekti. Cesur abi seni almaya gelecek. O gelene kadar evden dışarı çıkma ve karnını doyur. Akşamda beni yemeğe bekleme hatta yat uyu. // Göktuğ //"

diye yazıyordu. Ne işi olabilirdi ki bu kadar önemli.

Onun beni sevmesini beklemiyordum. Ama en azından ilk gecemizin sabahında yalnız da kalmak istemiyordum.

Elimdeki notu sehbaya bıraktım ve kutuyu elime aldım.

Kutuyu açtığımda içinde beştaş tektaş ve alyans çıktı.

"Ama bu bu çok güzel" diyip yüzüklere hayranlıkla baktım.

Sanki hepsi özenle yapılmış yüzüklerdi. Beştaş ve tektaşı sağ yüzük parmağıma takıp alyansımı elime aldım. İçinde evlilik tarihimiz yazıyordu.

Onuda sol yüzük parmağıma takıp yerimden kalktım. Evet yaptığı öküzlük affedilecek gibi değildi ama bu yüzükler beni fazlasıyla mutlu etmişti.

Mutfağa gidip kendime sandwich hazırladım. Ve şöminenin başına geçip oturdum.

Giderken şömineyi de yakmıştı. Sanırım gideli çok olmamıştı.

Elimdekini yerken aklıma dün gece geliyordu. Hayatımda hiç yaşayamayacağım duygulardan birini yaşamıştım.

Zaten bana dokunan elleri beni çileden çıkartmaya yetmişti. Oysa biz bunu daha da ilerletip birbirimizin olmuştuk. Bir bütün olmuştuk.

Bundan sonra bana böyle dokunacak mı bilmiyorum ama bu duygu başkaydı. Benim olması tamamen başkaydı.