DUYGUSUZ

SANIRIM GİTME VAKTİ?

Eriyen mumun yanan ipiyim desem yeridir.
Kendimi sodaya verdim bugünlerde ve aksine karnımda tok değil.
Hep aç karnına içiyorum.
Sindiremediğim, yediğim yemekler değil, sadece yediğim kazıklar, çok iyi biliyorum.
Şimdi hiçbir battaniye ısıtmıyor senin kadar...
Senden sonra bir el tutmamak, tutamamak böyle bir şey işte.
Telefonuma mesajlar geliyor, hiçbiri sen değilsin.
Özlüyorum desem, diyeceksin sen bilirsin.
Bugünlerde kaldırımlarda yürümüyorum, çözülen ayakkabılarımın bağcıklarını da bağlamıyorum.
Kendime pek özen göstermiyorum. Eriyen mumun yanan ipiyim desem yeridir.
Sonumu bekliyorum.

KALDIRIMLAR YALNIZ İNSANLAR İÇİN VAZGEÇİLMEZ BİR DOST OLABİLİR.

SOĞUK KAHVE / AHMET BATMAN

~~~~~~
Elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim ve geçen saklandığım eve Cesur abinin evine geldik.

Ne işim vardı benim burada. Ait olduğum yer burası değil di ki.

Gerçi nereye aittim onuda bilmiyorum. Çok boktan bir şeyin içindeyim. Zaten hayatım normal değildi birde ondan ayrılmıştım.

Oysa ki onun kollarında huzurluydum. Gece huzurla dalmıştım uykuya sabah ne kadar o olmasa da onun ilahi kokusuyla uyanmıştım.

Hangi ara ona bu kadar çok bağlanmıştım. Hangi ara bu kadar sevmiş, hangi ara onun teni için yanar olmuştum.

Ve ben şimdi onsuz nasıl bir gece geçirecektim?

"Sana ben kahvaltı hazırlayım sonra konuşuruz oldu mu küçüğüm" dediğinde salondaki koltuğa oturdum. Gözüm istemsizce yüzüklerime kayıyor daha çok hüzünleniyordum.

Daha Göktuğa ne olduğunu çözememiştim. Neden birden değiştiğini. Hepsini öğrenmek istiyordum.

Cesur abi önüme tepsiyi koyduğunda yanıma geçip oturdu.

Kafamı kaldırıp akan yaşlarımı sildim ve "Ona ne oldu" diye sorabildim.

Zaten zar zor kelimeler çıkıyordu ağzımdan.

"Bilmiyorum, bu hali kendi içinde verdiği savaşla ilgili az çok onu tanıdıysam kararsız ve seçim yapamıyor. Aklı ve kalbi zıt çalışıyor o yüzden de hep çıkmaza giriyor. Onun adına ben özür dilerim. Bunları yaşamamanı o kadar çok isterdim ki" diyip bana sarıldı.

Bende sarılıp sessizce ağlamaya başladım. Onu bu kadar ikileme sokan neydi, ah bi bilsem de gidip derdine derman olabilsem.

"Beni o kadınlardan gördüğünü söyledi, bu bu çok ağırdı. Ben onu sevmekten başka ne yaptım ki? " diyip geri çekildim.

Bir yandan elimle yaşlarımı siliyor diğer yandan burnumu çekiyordum.

"Asla öyle düşünme sen öyle biri değilsin, aslında Göktuğa göre sen en çok onu onu sevmekte hata yaptın. O sevgi nedir bilmiyor. Daha seni sevdiğini sana bağlandığını bile kendisine itiraf edemedi. O yüzden bu kadar hırçın. Ama ikimiz bu olaya el atıp seni sevdiğini farketmesini sağlayacağız tamam mı" diyip parmağıyla burnuma hafifçe vurdu.

Söylediklerinin şokuyla "Se-viy-yor mu?" diye kekeledim.

Sanırım ben rüya görüyordum. Evet, evet rüya..