Κεφάλαιο 28

Start from the beginning
                                    

Η Ιφιγένεια κούνησε αρνητικά το κεφάλι της.

"Ωραία πάμε να πιούμε ένα ποτό μαζί;"

"Ξέρεις οτι αν βγώ θα αρχίσουν πάλι να λένε διάφορα."

"Και τι θα γίνει; Θα κλειστείς στο σπίτι ενώ εκείνος θα κυκλοφορεί με τις πρώην του; Στο κάτω κάτω θα έρθει να μας βρει και ο αδερφός σου."

"Μην νομίζεις οτι ότι κάνω έχει κάποια σχέση με εκείνον. Ο Νικόλας μπορεί να κάνει ότι θέλει."

Η Έλενα κούνησε το κεφάλι της : " Όπως και να ναι έλα να βγούμε. Ο Κώστας θα τελειώσει μια συνάντηση που έχει για την έκθεση των έργων του και θα έρθει να μας βρει αργότερα στο μπαρ. Εμείς θα πάμε πρώτα για φαγητό." Η Έλενα πήγε πάνω από το κεφάλι της φίλης της και άρχισε να μαζεύει τα χαρτιά από μπροστά της : " Άφησε και κάτι για την Δευτέρα. Δεν τελειώνει ποτέ η δουλειά."

Η Ιφιγένεια χαμογέλασε :" Αν θέλεις να βγούμε, πρώτα θα πρέπει να γυρίσω σπίτι  για να κάνω ένα ντουζ και να αλλάξω ρούχα."

"Ωραία, τότε θα αφήσω εγώ το αυτοκίνητο στο σπίτι σου και θα μετακινηθούμε με το δικό σου ώστε μετά να με γυρίσει ο Κώστας." είπε πονηρά η φίλη της.

Καθώς προχωρούσαν προς το ασανσέρ η Ιφιγένεια ρώτησε με ενδιαφέρον την Έλενα: " Αλήθεια με όλη αυτή την ανακατωσούρα στην ζωή μου δεν πρόλαβα να σε ρωτήσω, τι έγινε με τον αδερφό μου; Καταφέρατε να μιλήσετε τελικά ή όλη αυτή η κατάσταση δεν χαλάει μόνο την δική μου ζωή;"

Η Έλενα μόλις μπήκαν στο ασανσέρ χαμογέλασε και αγκάλιασε την Ιφιγένεια: " Με τον Κώστα είμαστε μαζί και αυτό το χρωστάω σε εσένα."

Εκείνη την αγκάλιασε και την φίλησε ενθουσιασμένη : " Όχι το χρωστάς στον εαυτό σου. Είσαι όμορφη και έχεις τόσο όμορφο χαρακτήρα που ο αδερφός μου θα ήταν τυφλός αν δεν σε έβλεπε τελικά. Σε κάθε περίπτωση εγώ πάντα σε έβλεπα σαν αδερφή."

Όταν έφτασαν στο σπίτι, ο Νικόλας δεν είχε επιστρέψει ακόμη και ανακουφισμένη η Ιφιγένεια έκανε το μπάνιο της και άλλαξε, αφήνοντας την Έλενα να την περιμένει στο σαλόνι. Την ώρα που κατέβαινε άκουσε την φίλη της να συνεννοείται με τον αδερφό της  και χαμογέλασε. Ο Κώστας θα τις περίμενε στο εστιατόριο αφού η συνάντησή του είχε τελειώσει νωρίτερα.

Την ώρα που η Ιφιγένεια ετοιμαζόταν να βγάλει το αυτοκίνητο από το πάρκινγκ  το αυτοκίνητο του Νικόλα εμφανίστηκε μπροστά της και της έκλεισε το δρόμο. Εκείνος βγήκε από μέσα και τις πλησίασε χαμογελώντας στην Έλενα : "Καλησπέρα. Τι κάνεις Έλενα;"

Εκείνη του χαμογέλασε συγκρατημένα: "Καλά."

Ο Νικόλας κοίταξε την Ιφιγένεια που περίμενε με τα χέρια στο τιμόνι: " Βγαίνετε;"

"Όχι είπαμε να καθίσουμε στο πάρκινγκ με αναμμένη την μηχανή του αυτοκινήτουγια να μιλήσουμε."

Τα ειρωνικά της λόγια έδειχναν οτι ακόμη ήταν θυμωμένη μαζί του αλλά εκείνος τα αγνόησε: " Κρίμα και έλεγα να έρθω να σε πάρω για να βγούμε για φαγητό. Δεν έχω φάει τίποτα όλη τη μέρα. Που θα πάτε;"

Η Έλενα πετάχτηκε: " Για φαγητό. Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας; Θα μας περιμένει και ο Κώστας στο εστιατόριο."

Αμέσως αισθάνθηκε το φονικό βλέμμα της Ιφιγένειας επάνω της χωρίς να χρειαστεί να κοιτάξει προς το μέρος της, όμως μίλησε γιατί σκέφτηκε οτι θα ήταν μια καλή ευκαιρία για αυτούς τους δύο να συμφιλιωθούν.

Ο Νικόλας χαμογέλασε πλατιά: " Καλή ιδέα. Έχω καιρό να δω τον Κώστα. Ιφιγένεια άφησε το αυτοκίνητό σου. Θα πάμε με το δικό μου που είναι ήδη έξω."

Παρότι η διάθεσή της είχε χαθεί, η Ιφιγένεια έσβησε την μηχανή του αυτοκινήτου της  και αφού αγριοκοίταξε πάλι την φίλη της κάνοντας τι τρίχες στο σβέρκο της να σηκωθούν, βγήκε.



ΦΗΜΕΣWhere stories live. Discover now