ΦΗΜΕΣ

Κεφάλαιο 7

Ο Νικόλας πριν ακολουθήσει την μαινόμενη Ιφιγένεια,  έτρεξε στο εσωτερικό του σπιτιού και πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου του και το κινητό του. Όταν όμως έφτασε στο γκαράζ εκείνη είχε ήδη εξαφανιστεί.

Μπήκε στο αυτοκίνητο βρίζοντας την κακιά στιγμή, που τους έκανε και τους δύο μούσκεμα και βγήκε μαρσάροντας. Οι σκοτεινοί δρόμοι μπορεί να έκρυβαν την εμφάνισή της, αλλά δεν ήταν ασφαλείς. Την βρήκε ένα δρόμο πιο κάτω, να προχωράει βιαστική, προσπαθώντας να κρυφτεί στις σκιές.

 Πάτησε φρένο δίπλα της: " Μπες μέσα. Θα σε πάω εγώ σπίτι σου."

Εκείνη ήταν ακόμη θυμωμένη μαζί του: " Δεν χρειάζεται. Το σπίτι μου είναι πολύ κοντά."

"Δεν είναι αρκετά κοντά και είναι σκοτεινά και αργά. Μπες."

Η Ιφιγένεια τον αγνόησε και συνέχισε να περπατάει.

Ο Νικόλας πάτησε φρένο και αφήνοντας την πόρτα του ανοιχτή, πετάχτηκε έξω, πήγε κοντά της και άρπαξε το χέρι της: " Γιατί είσαι τόσο ξεροκέφαλη; Σε δύο λεπτά θα είμαστε στο σπίτι σου και είσαι μούσκεμα."

"Δεν έχω πρόβλημα."

Ο Νικόλας αλλάζοντας την προσέγγισή του της είπε: " Έχεις ενημερώσει τον αδερφό σου και την φίλη σου;"

Η Ιφιγένεια μέσα στον θυμό της δεν είχε σκεφτεί να ειδοποιήσει τους υπόλοιπους. Στάθηκε και έβγαλε από ασημένιο τσαντάκι που κρατούσε το κινητό της αλλά όλα ήταν μούσκεμα και το κινητό της δεν άνοιγε.

Ο Νικόλας άπλωσε μπροστά της το χέρι με το κινητό του. Εκείνη το άρπαξε και σχημάτισε τον αριθμό του αδερφού της.  Όταν εκείνος απάντησε του εξήγησε οτι είχε πέσει κατά λάθος στην πισίνα και επέστρεφε σπίτι με τον Νικόλα αλλά εκείνος δεν χρειαζόταν να ανησυχεί. Αφού ο αδερφός της σταμάτησε να γελάει ενώ εκείνη τον άκουγε συνοφρυωμένη, του είπε: " Δεν χρειάζεται εσείς να χαλάσετε την βραδιά σας. Εξήγησε τι έγινε και στην Έλενα."

Όταν έκλεισε το τηλέφωνο σκέφτηκε οτι ίσως τελικά όλη αυτή η κατάσταση να έβγαινε σε καλό, αφού ο Κώστας θα έμενε μόνος του με την Έλενα, ιδίως τώρα που έδειχνε να συνειδητοποιεί οτι δεν την έβλεπε σαν αδερφή.  Χαμογέλασε,  πράγμα που πρόσεξε ο Νικόλας: " Έμαθες κάτι ευχάριστο;"

Εκείνη αμέσως σοβάρεψε και αγνοώντας την ερώτησή του, του έδωσε το κινητό του πίσω: "Ευχαριστώ. "

Ο Νικόλας χαμογέλασε σα να είχε να κάνει με ένα πεισματάρικο παιδί: " Μπες στο αυτοκίνητο τώρα.  Είναι αργά. Δεν πρόκειται να σε αφήσω να γυρίσεις μόνη σου."